Προστασία καρποφόρων απ' τα πουλιά

Έχεις στον κήπο σου ένα-δυο καρποφόρα δέντρα και περιμένεις με αγωνία πότε θα ωριμάσουν οι καρποί τους για να νιώσεις τη χαρά της παραγωγής και της κατανάλωσης της δικής σου σοδειάς.

Παρακολουθείς κάθε μέρα την ανάπτυξη των φρούτων και περιμένεις. Δυστυχώς όμως, δεν είσαι ο μόνος που παρακολουθεί και περιμένει. Τα πουλιά από ψηλά παραμονεύουν ...

Τι μπορούμε να κάνουμε;

Να στήσουμε ένα σκιάχτρο; Όμορφο αλλά όχι πρακτικό. Κάποια στιγμή τα πουλιά κάθονται πάνω στο σκιάχτρο και περιμένουν να ωριμάσουν οι καρποί των δικών σου κόπων.

Μία καλή λύση είναι τα ειδικά δίχτυα. Είναι διάφανα, είναι ελαφρά, χρησιμοποιούνται ξανά και ξανά και δεν είναι ιδιαίτερα ακριβά αν έχεις να καλύψεις απλώς λίγα δέντρα. Τα τοποθετούμε όταν αρχίσουν να σχηματίζονται οι καρποί και τα αφαιρούμε μετά τη συγκομιδή.

Τα μυστικά του ρυγχοσπέρματος

Μοιάζει με γιασεμί, αλλά δεν είναι (φωτ. Τ.Α.)

Το ρυγχόσπερμο (Trachelospermum jasminoides) είναι ρυγχόσπερμο και δεν είναι γιασεμί. Τα φύλλα τους είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους που εύκολα τα ξεχωρίζει κανείς. Το ρυγχόσπερμα ανθίζει και αυτό το καλοκαίρι με λουλούδια που μπορεί να πει κανείς ότι μοιάζουν με του γιασεμιού ενώ σίγουρα το ανταγωνίζονται στο άρωμα. 

Δύο είναι τα μυστικά για να έχει επιτυχία το ρυγχόσπερμα: 

Χρειάζεται προστασία από τον καυτό καλοκαιρινό ήλιο της νότιας Ελλάδας. 

Θέλει τακτικές λιπάνσεις. Του χορηγούμε κάποιο πλήρες (με όλα τα θρεπτικά στοιχεία) λίπασμα. Αν είναι φυτεμένο στο χώμα θα χρειαστεί δύο δόσεις μία την άνοιξη και μία το φθινόπωρο. Αν είναι σε γλάστρα χρησιμοποιούμε υδατοδιαλυτό (σκόνη ή υγρό) πλήρες λίπασμα, το οποίο το δίνουμε στο φυτό κάθε 2-3 εβδομάδες απ' τον Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο και από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Οκτώβριο. 

Διαβάστε ακόμη, Γιατί κιτρινίζει το ρυγχόσπερμα;

Τα μυστικά της αμαρυλλίδας

Τα τεράστια χωνιά της αμαρυλλίδας (φωτ. Τ.Α.)

Η αμαρυλλίδα ή ιππέαστρο (Hippeastrum sp.) είναι ένα βολβώδες φυτό με τεράστιο άνθος σε διάφορα χρώματα. Είναι ένα «εύκολο» φυτό όμως είναι πολλοί αυτοί που παραπονιούνται ότι βλέπουν το λουλούδι μόνο όταν το αγοράζουν και μετά δεν ξανανθίζει. Έχει ένα «κόλπο» για να βγάλει ξανά λουλούδια: όταν το λουλούδι «πεθάνει», κόβουμε το μίσχο του και αφήνουμε τα φύλλα απείραχτα. Τοποθετούμε τη γλάστρα σε θέση φωτεινή αλλά μακριά απ’ το άμεσο ηλιακό φως. 

Με δεδομένο ότι είναι σε γλάστρα δίνουμε πλήρες (με όλα τα θρεπτικά στοιχεία), υγρό λίπασμα μία φορά το μήνα. Στις αρχές του φθινοπώρου τα φύλλα αρχίζουν να χαλάνε. Αυτό σημαίνει ότι το φυτό πρέπει να «ξεκουραστεί». Σταματάμε τα ποτίσματα, ώστε να βοηθήσουμε το φυτό να μπει σε λήθαργο. Όταν τα φύλλα κιτρινίσουν τελείως, τα κόβουμε απ’ τη βάση τους και ... ξεχνάμε την αμαρυλλίδα μας μέχρι να ξυπνήσει ξανά, την επόμενη άνοιξη, οπότε και αρχίζουμε σιγά σιγά τα ποτίσματα. Είναι πολύ πιθανό ότι μέσα στα επόμενα χρόνια θα δούμε κι άλλα άνθη και όχι ένα μόνο...

Σε περιοχές όπου ο χειμώνας είναι βαρύς και οι βροχές άφθονες καλό είναι να μεταφέρουμε την γλάστρα σε σκοτεινό χώρο, χωρίς κεντρική θέρμανση και να την κρατήσουμε εκεί μέχρι την άνοιξη. Τότε, μπορούμε να ξαναφέρουμε αμαρυλλίδα στην συνηθισμένη της θέση. Μεταφυτεύουμε κάθε 2-3 χρόνια, μετά την άνθηση. 
Η αμαρυλλίδα (Hippeastrum) θα έπρεπε να ονομάζεται ιππέαστρο, για να μην τη μπερδεύει κανείς με την μπελαντόνα (Amarrylis belladona), που είναι άλλο φυτό. 

Άνοιξη, της μελίγκρας ο καιρός

Είναι τώρα! Αυτή είναι η περίοδος της χρονιάς που ευνοεί τις μελίγκρες ή αλλιώς αφίδες. Τα έντομα αυτά κάνουν ζημιές στα νεαρά και τρυφερά πράσινα μέρη των φυτών, δαγκώνοντάς τα με τα στοματικά τους μόρια. 

Μελίγκρες και ωίδιο στο ίδιο τριαντάφυλλο (φωτ. Τ.Α.)

Στη φωτογραφία επάνω, οι μελίγκρες βρίσκονται ακόμη και στα πέταλα ενώ οι γκρίζοι λεκέδες στο μπουμπούκι κάτω αριστερά και στο στέλεχος δεξιά, σημαίνουν προσβολή και από ωίδιο 

Πριν αρχίσουμε να κυνηγάμε τις μελίγκρες καλό είναι να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να προλάβουμε τις ζημιές τους. Το καλύτερο προληπτικό μέτρο είναι να έχουμε υγιή και εύρωστα φυτά, καλά «ταϊσμένα» και σωστά ποτισμένα.

Αυτό σημαίνει ότι δίνουμε στα φυτά τις σωστές ποσότητες λιπάσματος, ότι τα ποτίζουμε όσο χρειάζεται και όποτε χρειάζεται. Και ότι, αν αυτά είναι σε γλάστρες τα μεταφυτεύουμε όταν χρειάζεται.

Υπερβολές στο λίπασμα και μάλιστα στο αζωτούχο, έχουν αποτέλεσμα την έντονη βλαστική ανάπτυξη του φυτού. Δηλαδή περισσότεροι νεαροί βλαστοί και περισσότερα νεαρά και τρυφερά φύλλα· ακριβώς αυτά που προτιμούν οι μελίγκρες.

Τα γερά φυτά δεν θα αποφύγουν την προσβολή, όμως οι ζημιές που θα πάθουν θα είναι πολύ μικρότερες και με λιγότερες συνέπειες στην ανάπτυξη. 

Για την καταπολέμηση διαβάστε πατώντας εδώ.

Έκθεση Κάκτων

Το αρκτικόλεξο ΕΕΚΑΠ, σημαίνει Ελληνική Εταιρεία Κάκτων και άλλων Παχυφύτων. Είναι ένας σύλλογος τα μέλη του οποίου έχουν χόμπι τους κάκτους και τα παχύφυτα γενικότερα. Την Κυριακή 29 Μαΐου 2011 κάνουν την ετήσια έκθεσή τους που είναι η «μεγάλη» έκθεση της χρονιάς, γιατί γίνεται τουλάχιστον άλλη μία, με «κακτάκια» που ανθίζουν το χειμώνα. Στην έκθεση τα μέλη του συλλόγου παρουσιάζουν στο κοινό τα καλύτερα «κομμάτια» της συλλογής τους. Επιπλέον όποιος βρεθεί στο Κτήμα Συγγρού στις 29 Μαΐου θα έχει την ευκαιρία να επισκεφθεί και το μικρό θερμοκήπιο του συλλόγου.

11η Έκθεση Κάκτων και Παχυφύτων

Κυριακή 29 Μαΐου 2011, 11:00-15:00

Κτήμα Συγγρού, Κηφησίας 182 Μαρούσι. Φανάρι ΚΑΤ.

Τα μυστικά της πασχαλιάς

Τα λουλούδια της και το άρωμα της πασχαλιάς (Syringa vulgaris) είναι συνυφασμένα με την άνοιξη. Η καλλιέργειά της είναι εύκολη, ποτίζουμε όποτε στεγνώνει το χώμα, δίνουμε πλήρες λίπασμα νωρίς την άνοιξη και το φθινόπωρο αλλά έχει και δύο μυστικά:

1. Κλαδεύουμε τα ανθοφόρα κλαδιά είτε για να στολίσουμε ένα ανθοδοχεία ή να φτιάξουμε ένα μαγιάτικο στεφάνι είτε για αφού ολοκληρωθεί η άνθησή τους. Κόβουμε με καλά ακονισμένο κλαδευτήρι 20-30 εκ. κάτω από το λουλούδι.

2. Αφαιρούμε τακτικά τις παραφυάδες που βγαίνουν από τη βάση του φυτού επειδή ανταγωνίζονται τα κύρια κλαδιά του θάμνου.