Τα φύλλα είναι πράσινα, όλοι το ξέρουν. Αλλά όχι σε όλα τα φυτά. Αφήνοντας κατά μέρος τις εποχικές αλλαγές χρώματος, υπάρχουν φυτά με φύλλα, μονόχρωμα ή δίχρωμα, κίτρινα, κοκκινωπά, λευκά-κρέμ ή και γκρι. Κατά τη γνώμη μου απ' όλες αυτές τις αποχρώσεις εκείνη που παρουσιάζει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι το γκρι. Ο λόγος είναι ότι η απόχρωση του γκρι αλλάζει ανάλογα με το φωτισμό και με τα χρώματα που βρίσκονται στο περιβάλλον.
Το ίδιο γκρι άλλοτε το βλέπεις να είναι πιο κοντά στο ασημί, άλλοτε πιο κοντά στο πράσινο ή στο γλαυκό.
Είναι πολλά τα φυτά που έχουν γκρι φύλλωμα. Το τεύκριο, η λεβάντα, η λεβαντίνη, το γλαυκό κυπαρίσσι, μερικοί γιουνίπεροι, η σινεράρια, η ελιά και πολλά ακόμη.
Μέσα σε έναν κήπο, το γκρι μπορεί να σπάσει τη μονοτονία του πράσινου. Μια γκρι συστάδα μπορεί να είναι το εστιακό σημείο ενός κήπου. Το σημείο που θα διαλέξουμε για να βάλουμε τα «γκρι μας» θέλει λίγη «μαστοριά» ή σωστότερα λίγη μελέτη. Εχει μεγάλη σημασία ο τρόπος που τα γκρι φύλλα ενός φυτού φωτίζονται απ' τον ήλιο, γιατί άλλες ώρες της ημέρας θα είναι απλώς γκρι και άλλες θα έχουν ένα λαμπερό ασημί.
Λεβάντα στοιχάς, φωτ. Τ.Α. |
Κοινή λεβάντα, φωτ.Δ.Α. |
Τεύκριο, φωτ.Τ.Α. |