Αθάνατοι στην παραλία

Η Πλύτρα είναι ένα παραλιακό χωριό στη Λακωνία, είναι απέναντι από τη Μάνη, στον Λακωνικό κόλπο. Η αμμώδης παραλία της είναι πολυσύχναστη όμως ο περισσότερος μαζεύεται (ως συνήθως) στο οργανωμένο τμήμα της όπου υπάρχουν ξαπλώστρες και όλα τα ... παρελκόμενα. Ετσι μένει άφθονος χώρος για όποιον θέλει ησυχία και άπλα. Στις μικρές αμμοθίνες που χωρίζουν την παραλία από τα χωράφια πίσω της, φυτρώνουν ένα σωρό ενδιαφέροντα φυτά. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν τα κρινάκια της θάλασσας (Pancratium maritimum) και οι αθάνατοι (Agave americana). 

Αθάνατοι στην αμμουδιά (φωτ. Τ.Α.)

Οι αθάνατοι στην παραλία της Πλύτρας έχουν μια φτιάξει από μόνοι τους μια γραμμή, που φαίνεται να είναι το όριο ανάμεσα στην παραλία και στην καλλιεργούμενη γη. Στη φωτογραφία πρέπει να προσπαθήσει κανείς για να διακρίνει τα φυτά, αντίθετα με τα τεράστια άνθη τους που δεν κρύβονται με κανένα τρόπo. (Φωτ. Τ.Α.) 

Δεν γνωρίζω πως έφτασε το φυτό αυτό από την Αμερική στην Ελλάδα, όμως εδώ φαίνεται να τα πηγαίνει μια χαρά. Με το κρύο δεν έχει πρόβλημα, τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας αφού μπορεί να τα βγάλει πέρα ακόμη κι αν το θερμόμετρο πέσει κάτω από τους -10 ℃ και ακόμη χαμηλότερα. Ευδοκιμεί τόσο σε παραλιακές περιοχές όσο και σε ηπειρωτικές. Η αντοχή του αθάνατου στην ξηρασία είναι μεγάλη. 

«Καμμένοι» από τον ήλιο, στραβωμένοι από τον άνεμο, ζουν και μεγαλώνουν. (Φωτ. Τ.Α.)

Το τεράστιο άνθος του αθάνατου ξεπερνά τα 3 μ. σε ύψος και «ζει» 2-3 χρόνια. (Φωτ. Τ.Α.)

Παλιά έλεγαν για τον αθάνατο ότι είναι φυτό «απαξανθές», ανθίζει άπαξ, δηλαδή μία φορά μόνο και μετά πεθαίνει. Στο μεταξύ, όμως έχει γεμίσει τον χώρο γύρω του με νεαρά φυτά από τις παραφυάδες του ενώ απ' τα σπέρματά του θα φυτρώσουν πάρα πολλοί καινούργιοι αθάνατοι. 

Αν σκέφτεστε να αποκτήσετε κάποιον αθάνατο για τον κήπο, προσέξτε καλά που θα τον φυτέψετε. Επεκτείνεται και σχηματίζει μια συστάδα «άγρια» και σκληρή η οποία ίσως να καταλήξει ενοχλητική. Ομως οι αθάνατοι μπορούν να σχηματίσουν καλή περίφραξη: το ύψος της είναι χαμηλό (1-1,5 μ.) άρα δεν εμποδίζει τη θέα, ενώ ταυτόχρονα είναι αδιαπέραστη, αλλά και ακατάστατη. Φυσικά, όπως και με όλα τα άλλα φυτά που σχηματίζουν φυτοφράχτες έτσι και με τον αθάνατο, θα χρειαστεί χρόνος για να ολοκληρωθεί η περίφραξη. 

Κάθετος κήπος

Η κάλυψη κάθετων επιφανειών, όπως είναι ένας τοίχος, είναι πολύ παλιά ιδέα στην κηποτεχνία. Στο κάτω-κάτω η ίδια η Φύση με τα αναρριχώμενα να σκαρφαλώνουν όπου μπορούν μας έδειξε το δρόμο. Ομως εδώ και καμιά δεκαριά χρόνια αρχίσαμε να βλέπουμε φυτεύσεις επάνω σε τοίχους. Προσωπικά γνώρισα αυτόν τον τρόπο φύτευσης από μια ομιλία του Γάλλου βοτανολόγου Patrick Blanc. Ο ίδιος έχει κάνει πολλά έργα και με ένα απλό ψάξιμο στο Google μπορεί να δει κανείς πολύ εντυπωσιακά πράγματα. Τα τελευταία χρόνια έχουμε κάθετους κήπους και στην Ελλάδα, τουλάχιστον στην Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη φτιαγμένους από έλληνες κατασκευαστές. Αυτό που δεν είχα δει ποτέ μέχρι το καλοκαίρι που μόλις πέρασε είναι έναν ερασιτεχνικό κάθετο κήπο στον Μυλοπόταμο των Κυθήρων και συγκεκριμένα στην μικρή κοιλάδα χαμηλότερα από το χωριό. 

Για όποιον δεν έχει βρεθεί στο μέρος αυτό, πρέπει να εξηγήσω ότι είναι μία στενή κοιλάδα που τη διατρέχει ένα ποταμάκι, το νερό του οποίου έδινε κίνηση στους μύλους παλιότερα. Το νερό, ο φωτισμός και η στενότητα του χώρου δημιουργούν ένα ιδιαίτερο μικροκλίμα, υγρό και ζεστό, έτσι βλέπει κανείς παντού βρύα και λειχήνες. Κάποιος μερακλής ερασιτέχνης έφτιαξε μέσα στις σχισμές των καλυμμένων με βρύα βράχων έναν κάθετο κήπο. 

Το ποτάμι μέσα στο χωριό Μυλοπόταμος (φωτ. Τ.Α.)

Λίγο πιο κάτω, υπάρχει ο καταρράκτης της Φόνισσας όπου και βρίσκονταν οι μύλοι. Ο κάθετος κήπος βρίσκεται λίγο πιο κάτω. (Φωτ.Τ.Α.)

Γεράνια και τηλέγραφοι μέσα στα βρύα στις σχισμές που αφήνουν οι πέτρες (φωτ.Τ.Α.)

Βίνκα και φτέρες (φωτ. Τ.Α.) 

Μία αλόη, ένα αιώνιο και τηλέγραφος (φωτ. Τ.Α.)

Είναι πολύ πιθανό να μην τα καταφέρουν ορισμένα φυτά να επιβιώσουν όμως εκτιμώ ότι τα περισσότερα θα ευδοκιμήσουν και σε ένα - δύο χρόνια ο κάθετος κήπος θα είναι πανέμορφος. 

Οποιος έχει όρεξη να μάθει περισσότερα για κάθετους κήπους και ταρατσόκηπους ας επισκεφθεί το μπλογκ «Ταρατσόκηπος», ενώ μία καλή παρουσίαση του χωριού βρίσκεται στην ιστοσελίδα «Μυλοπόταμος».

Εργασίες του Σεπτεμβρίου

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

Στον κήπο και τη βεράντα

Πολλαπλασιάζουμε με μοσχεύματα το γεράνι, τους ιβίσκους σινικό και συριακό, τη βερβερίδα, το φιλάδελφο, το κυδωνίαστρο και πολλά ακόμη. 

Οταν περάσουν οι ζέστες δίνουμε λίπασμα στα φυτά του κήπου. Αρχίζουμε ξανά τις λιπάνσεις στα γλαστρικά φυτά χρησιμοποιώντας όπως πάντα λίπασμα υγρό ή σε σκόνη.

Αν θέλουμε έχουμε ακόμη την ευκαιρία να δώσουμε λίπασμα σε κάκτους και παχύφυτα, πριν αρχίσουν τα κρύα. 

Μπορούμε να κάνουμε αερισμό στον χλοοτάπητα.

Φυτοπροστασία

Αν τα πεύκα έχουν κάμπιες το Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο μπορούμε να τα ψεκάσουμε με βάκιλλο της Θουριγγίας.

Ελέγχουμε τακτικά τις δακοπαγίδες στις ελιές και τις παγίδες για τη μύγα της Μεσογείου στα εσπεριδοειδή. 

Κλαδέματα

Τώρα όμως είναι και η κατάλληλη στιγμή για να κλαδέψουμε τα πεύκα αφαιρώντας κάποια κλαδιά (λίγα όμως) που μπορεί να ενοχλούν με την κατεύθυνση που έχουν. 

Κλαδεύουμε ελαφρά τις μπορντούρες και τους φυτικούς φράχτες για να διατηρούνται πυκνοί. 

Αν δεν έχει βρέξει οι ελιές θα χρειαστούν πότισμα για να «γεμίσουν». 

Φυτεύσεις και σπορές

Η στιγμή είναι κατάλληλη για να φυτέψουμε νέα φυτά. Οι φθινοπωρινές βροχές θα τα βοηθήσουν να εγκατασταθούν γρήγορα στη νέα θέση τους. Ειδικά για τα κωνοφόρα, το φθινόπωρο είναι η καλύτερη περίοδος για φύτεμα. 

Μπορούμε να μεταφυτεύσουμε σε μεγαλύτερη γλάστρα όσα φυτά το έχουν ανάγκη. 

Προμηθευόμαστε και φυτεύουμε τώρα βολβούς και ριζώματα ειδών που ανθίζουν την άνοιξη. Τέτοια είναι: η φρέζια, η τουλίπα, ο νάρκισσος, ο κρόκος, το ζουμπούλι, ο γάλανθος και άλλα. Δείτε πατώντας εδώ, πως μπορούμε να φυτέψουμε ζουμπούλια μέσα στο σπίτι χωρίς γλάστρα. 

Σπέρνουμε μπέλα, σκυλάκι, καλέντουλα και πανσέ για να ανθίσουν το χειμώνα και την άνοιξη. 

Προηγούμενοι μήνες: 

Αύγουστος

Ιούλιος

Ιούνιος

Μάιος

Απρίλιος

Μάρτιος

Ιανουάριος - Φεβρουάριος