Ερασιτέχνης Κηπουρός 26

Το 26ο τεύχος του Ερασιτέχνη Κηπουρού είναι στα περίπτερα.

Δείτε και διαβάστε: 

Ανθισμένα το χειμώνα: 
Αζαλέα, ντελικάτη ομορφιά
Κίτρινο γιασεμί
Ανεμώνες, του Γιώργου Σφήκα
Πρίμουλα

Για σκιερούς κήπους, αυλές και μπαλκόνια: 
12 Καλλωπιστικά που αντέχουν στη σκιά. 
Και μια πρόταση για παρτέρι στη σκιά.

Ιδέες για δώρα:
3 φυτεμένες συνθέσεις που μπορεί να φτιάξει ο καθένας, από τη Μάριβη Λάμπου
2 Συνθέσεις για το τραπέζι των γιορτών, από τη Νίνα Ιωαννίδου (Fleria).

Μέσα στο σπίτι: 
Ορχιδέα φαλένοψη «Μπλε με ροζ καρδιά»
Φιτόνια

Κήποι, πάρκα, πράσινο, άνθρωποι: 
Επίσκεψη στο Δημοτικό Πάρκο Νάουσας.
Κήπος στην κορυφή του βουνού.
Επίσκεψη στο Μάλι Βένι.
Γνωριμία με τον Γιώργο Αφεντούλη.

Στον κήπο: 
Επιβλητικοί κέδροι. 
Ελιές Καλαμών. 
Φτιάχνουμε γρήγορα και φτηνά ένα υπερυψωμένο παρτέρι για αρωματικά. Ένας πρωτότυπος φυτοφράχτης με ... αγκινάρες.

Και ακόμη,
Χειμερινές λιπάνσεις. 
Φυτεύουμε τριανταφυλλιές τώρα.
Πολλαπλασιάζουμε με διαίρεση, με μοσχεύματα ριζών, με μοσχεύματα κλαδιών στο νερό.

Δώρο

Το ανθισμένο ημερολόγιο του 2015

Βολέμια, το δέντρο που αναστήθηκε

Πρέπει να υπάρχουν στον κόσμο πολλά είδη φυτών που, εμείς οι άνθρωποι, ακόμη δεν γνωρίζουμε την ύπαρξή τους. Συνήθως πρόκειται για ποικιλίες ή υβρίδια προερχόμενα από ήδη γνωστά φυτά. Πιο σπάνιο είναι το φαινόμενο της ανακάλυψης ζωντανών φυτών που γνωρίζαμε την ύπαρξή τους μόνον από απολιθώματα και θεωρούσαμε προ πολλού εξαφανισμένα. Μια τέτοια περίπτωση είναι η βολέμια (Wollemia nobilis). 

Το Εθνικό πάρκο Wollemi βρίσκεται στη Νέα Νότιο Ουαλλία της Αυστραλίας, 200 χλμ. από το Σίδνεϊ. Εκεί το 1994, ο David Noble, ένας εργαζόμενος του πάρκου ανακάλυψε μέσα σε μία στενή κοιλάδα μερικά δέντρα των οποίων η εμφάνιση ήταν κάτι μεταξύ πεύκου και αροκάριας. Έχοντας βοτανικές γνώσεις αντιλήφθηκε ότι ήταν κάτι διαφορετικό. Συγκριτικές μελέτες με υπάρχοντα και απολιθωμένα είδη αροκάριας έδειξαν ότι επρόκειτο για ένα νέο είδος φυτού του οποίου τα νεώτερα - ή καλύτερα, τα λιγότερο παλιά- ευρεθέντα απολιθώματα έχουν ηλικία 2.000.000 ετών. 

Νεαρή βολέμια. (Φωτ. Τ.Α.)

Σπόροι του διαδόθηκαν σε βοτανικούς κήπους όλου του κόσμου έτσι ώστε να προστατευθεί και να πολλαπλασιαστεί το «αναστημένο» φυτό, επειδή οι βολέμιες που γνωρίζουμε ότι υπάρχουν και «ζουν ελεύθερες» στη Φύση είναι οι περίπου 100 που βρίσκονται στο Εθνικό πάρκο Wollemi. Στην Ελλάδα ήρθαν τουλάχιστον δύο φυτά από το Βοτανικό κήπο της Βιέννης, με τελικό προορισμό ελληνικούς βοτανικούς κήπους. Παρουσιάστηκαν στο κοινό στην Ανθοκομική Έκθεση της Κηφισιάς το 2005.   

Οι φωτογραφίες που παρουσιάζονται εδώ είναι από τον Βοτανικό κήπο του Kew στο Λονδίνο. Τα φυτά είναι ηλικίας περίπου 10 ετών. ΄Ενα απ’ αυτά βρίσκεται προστατευμένο μέσα σε ένα μεγάλο μεταλλικό κλουβί, πιο πολύ για να αντιληφθεί ο επισκέπτης πόσο πολύτιμο είναι παρά για την προστασία του μια και μέσα στον ίδιο βοτανικό κήπο βρίσκονται διάσπαρτα μερικές ακόμη βολέμιες, «ελεύθερες» εκτός κλουβιού δηλαδή. 

Βοτανικοί κήποι του Kew. Η βολέμια (Wollemia nobilis) σε ... κλουβί. (Φωτ. Τ.Α.)

Εφ όσον όλα πάνε καλά, σε μερικά χρόνια η βολέμια αυτή θα πρέπει να ελευθερωθεί αφού στην πατρίδα της φτάνει τα 35 μ. ύψους. Φαίνεται ότι τα καταφέρνει καλά με το κρύο μια και υπάρχουν αναφορές για αντοχή της ακόμη και στους -12 ℃, ενώ τα έχει καταφέρει ακόμη και με τη ζέστη των 45 ℃. Ισως στο μέλλον να αποδειχτεί ένα χρήσιμο δέντρο για καλλωπιστικούς σκοπούς όχι μόνο στο χώμα των κήπων αλλά και σε μεγάλες γλάστρες ή ζαρντινιέρες. Στην Αυστραλία πάντως προσπαθούν να το προωθήσουν ως χριστουγεννιάτιο δέντρο μια και εκεί τα έλατα δεν τα βγάζουν πέρα. 

Λεπτομέρεια των φύλλων της βολέμιας. Η νεαρή βλάστηση έχει ανοιχτό πράσινο χρώμα. (Φωτ. Τ.Α.)

Πολλές πληροφορίες για τη βολέμια μπορεί να βρει κανείς στην ιστοσελίδα: www.wollemipine.com. 

Ερασιτέχνης Κηπουρός 25

Το 25ο τεύχος του Ερασιτέχνη Κηπουρού είναι στα περίπτερα. 

Αναζητήστέ το για να βρείτε πώς μπορούν να καλλιεργηθούν 6 χειμωνιάτικα λαχανικά σε παρτέρι μόλις 4,5 τετραγωνικών μέτρων και για να έχετε τις δικές σας φράουλες την ερχόμενη άνοιξη. 

Για τον κήπο και τη βεράντα υπάρχουν ιδέες και προτάσεις που εμπνέουν: Συνθέσεις ανθοφόρων για ζαρντινιέρες από τη Μάριβη Λάμπου· Πάρκο του 19ου αιώνα στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας· Κήπος σε προάστειο της Πάτρας· Κτήμα στην Εύβοια· αζαλέες σε μεγάλη ζαρντινιέρα· το φυτώριο του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. 

Το φθινόπωρο έχει τα δικά του χρώματα και τα γιαπωνέζικα σφενδάμια το έχουν. Το «απέραντο γαλάζιο» του πλουμπάγκο μοιάζει να ξέχασε πως το καλοκαίρι τέλειωσε. 

Αν θέλουμε την άνοιξη να έχουμε τουλίπες, φρέζιες, νάρκισσους, κρόκους, νεραγκούλες και ανεμώνες, πρέπει να ασχοληθούμε τώρα. Τα μυστικά της φύτευσης των φθινοπωρινών βολβών σε 8 σελίδες. 

Για τον οπωρώνα, εργασίες φυτοπροστασίας και μια ιδέα-πρόταση, φυτεύουμε το λάιμ. 

Και για όποιον θέλει να μάθει: πολλαπλασιασμός με μοσχεύματα και καταβολάδες και μεταφυτεύση σε μεγαλύτερη γλάστρα. 

Και στο έξτρα συνοδευτικό τεύχος τα περιεχόμενα όλων των τευχών από το 1ο έως και το 25ο.

Εργασίες του Νοεμβρίου

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

Καλλωπιστικά

Η στιγμή είναι καλή για να μετακινήσουμε αειθαλή φυτά από ένα σημείο του κήπου σε άλλο. 

Φυτεύουμε αειθαλείς θάμνους και δέντρα. 

Κόβουμε και βάζουμε στο έδαφος ή σε γλάστρες μοσχεύματα από φυλλοβόλα καλλωπιστικά όπως είναι, η δεύτσια, η μπουντλέια, η σπειραία, η φορσίθια, ο φιλάδελφος, το ιπποφαές, η τσιντόνια και άλλα. 

Σε γλάστρες βάζουμε μοσχεύματα από αειθαλή καλλωπιστικά όπως ο πυράκανθος, ο ράμνος, το μυόπορο, το βιβούρνο. 

Μαζεύουμε τα πεσμένα φύλλα του κήπου μέσα σε σακούλες για να φτιάξουμε φυλλόχωμα. Ανοίγουμε τρύπες στα πλαϊνά της σακούλες και τις κλείνουμε από πάνω.

Τώρα είναι η τελευταία ευκαιρία για να φυτέψουμε τους βολβούς και τα ριζώματα που θα ανθίσουν την άνοιξη. Τέτοια είναι, η τουλίπα, η φρέζια, ο νάρκισσος κ.ά. 

Κλαδέματα

Κλαδεύουμε τα ρείκια μετά την ανθοφορία. 

Κλαδεύουμε τους φυτικούς φράχτες και τις μπορντούρες, αν δεν το κάναμε νωρίτερα το φθινόπωρο. 

Κλαδεύουμε τις κάννες χαμηλά, λίγο πάνω από το χώμα. 

Αν βρισκόμαστε σε περιοχή που δεν έχει χιόνια και πάγους, κλαδεύουμε τη μπουντλέια (Buddleja davidi).

Λαχανικά

Ξεριζώνουμε από τον λαχανόκηπο τα καλοκαιρινά λαχανικά που ολοκλήρωσαν την παραγωγική τους ζωή. 

Σπέρνουμε, ρεβύθι, αντίδι, άνηθο, καυκαλήθρα και μυρώνι και φυτεύουμε σκόρδα. 

Σπέρνουμε ψυχανθή (π.χ. φακές) με σκοπό τη χλωρή λίπανση. Δηλαδή, φρεζάρουμε το περιβόλι ή το σκαλίζουμε, το κάνουμε επίπεδο και μετά σπέρνουμε. Οταν τα φυτά φτάσουν στο στάδιο της έναρξης της ανθοφορίας, τότε θα τα ενσωματώσουμε στο έδαφος με σκάλισμα ή φρεζάρισμα. Το άζωτο που έχουν δεσμεύσει στις ρίζες τους τα ψυχανθή και ό,τι άλλο θρεπτικό στοιχείο έχουν θα παραμείνει στο έδαφος για να χρησιμοποιηθεί από τα λαχανικά που θα καλλιεργήσουμε την άνοιξη. 

Καρποφόρα

Σκάβουμε τους λάκκους όπου θα φυτέψουμε γυμνόρριζα καρποφόρα. Απλώνουμε καλά χωνεμένη κοπριά ή κομπόστ γύρω από τους λάκκους των φυτών μας. Ξεκινάμε από τα πλέον ευαίσθητα στο κρύο και μετά προχωρούμε σε αυτά που κινδυνεύουν λιγότερο.

Καράτια και χαρούπια

Το καράτι ως γνωστόν είναι μονάδα μέτρησης πολύτιμων λίθων και ισοδυναμεί με 0,2 γραμμάρια. Μερικούς αιώνες πριν όταν μπαχαρικά όπως το πιπέρι, το μπαχάρι και άλλα, συγκαταλέγονταν στα «υπερ-πολύτιμα» υλικά, οι έμποροι της Ινδίας και της Αφρικής χρησιμοποιούσαν σπόρους χαρουπιάς, τα λεγόμενα κεράτια, για το ζύγισμά τους. Ένα κεράτιο έχει βάρος που κυμαίνεται ανάμεσα στα 0,189 και τα 0,205 γραμμάρια. Είναι δηλαδή εξαιρετικά σταθερό το βάρος του χωρίς μάλιστα να επηρεάζεται από τις εξωτερικές συνθήκες. Η σταθερότητα αυτή έκανε τα χαρούπια, το ιδανικό ζύγι. Το επιστημονικό όνομα της χαρουπιάς είναι Ceratonia siliqua και απ’ αυτό προέρχεται η λέξη, καράτι. Εξ άλλου η διαφορά από το κεράτιο μέχρι το καράτι είναι μόνον ένα γράμμα.

Ανθη χαρουπιάς (φωτ. Τ.Α.)

Η χαρουπιά είναι ένα μεγάλο, αειθαλές δέντρο που καταφέρνει να περάσει τα 10 μ. σε ύψος με ίδια ή και λίγο μεγαλύτερη διάμετρο. Μεγαλώνει αργά, αλλά δεν έχει πολλές απαιτήσεις ούτε από το έδαφος ούτε από το νερό, αφού τα καταφέρνει ακόμη και σε άγονα πετρώδη εδάφη και αντέχει πολύ στην ξηρασία. Ευδοκιμεί σε περιοχές όπου ευδοκιμεί και η ελιά.

Ανθισμένη χαρουπιά (φωτ. Τ.Α.)

Απ’ τα τέλη του Σεπτεμβρίου, τουλάχιστον στην Αττική, οι χαρουπιές έχουν γεμίσει άνθη ενώ ο χώρος γύρω τους γεμίζει από την περίεργη και οπωσδήποτε βαρειά μυρωδιά τους.

Τα άνθη εμφανίζονται στα κλαδιά που σχηματίστηκαν την προηγούμενη χρονιά. (φωτ. Τ.Α.)

Καρπούς θα δούμε πάνω στα δέντρα των οποίων τα άνθη έχουν δεχτεί γύρη από μία ή περισσότερες άλλες χαρουπιές. Μέσα στους καρπούς θα σχηματιστούν οι σπόροι. Δεν έχω προσωπική εμπειρία όμως λέγεται πως τα χαρούπια συγκεκριμένων ποικιλιών χαρουπιάς είναι ιδιαίτερα νόστιμα.

Εργασίες του Οκτωβρίου

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ

Είναι καλή περίοδος για να φυτέψουμε νέα φυτά στον κήπο. Εξαίρεση αποτελούν τα νεαρά καρποφόρα και τριανταφυλλιές. Αυτά σε 2 μήνες περίπου θα εμφανιστούν στην αγορά γυμνόρριζα, οπότε η τιμή τους θα είναι σημαντικά μικρότερη. 

Πριν αρχίσουν οι έντονες βροχές μπορούμε να πάρουμε δείγματα εδάφους για ανάλυση. 

Αλλάζουμε τη ρύθμιση του αυτόματου ποτίσματος ανάλογα με τον καιρό.

Καλλωπιστικά

Μπορούμε ακόμη να φυτέψουμε ανοιξιάτικους βολβούς, δηλαδή φρέζιες, τουλίπες, ανεμώνες κ.λπ.

Είναι πολύ πιθανό κάποια καλλωπιστικά όπως η γλυσίνα και η πασχαλιά να παρουσιάσουν και μια δεύτερη ανθοφορία. Δεν τρελλάθηκαν, είναι κάτι φυσιολογικό. 

Σπέρνουμε, μπέλα, πανσέ, καλέντουλα, άλυσσο και μοσχομπίζελα στη νότιο Ελλάδα. 

Κλαδέματα

Μπορούμε ακόμη να κλαδέψουμε ελαφρά τις μπορντούρες.    

Λιπάνσεις

Μέσα στον Οκτώβριο θα κάνουμε την τελευταία λίπανση της σεζόν στα γλαστρικά φυτά. Η επόμενη θα γίνει την άνοιξη. 

Ελέγχουμε τα στηρίγματα και ανανεώνουμε τα δεσίματα σε καλλωπιστικά,  καρποφόρα και αναρριχώμενα.

Στο λαχανόκηπο

Μπορούμε να κάνουμε χλωρή λίπανση στο περιβόλι μας. Σπέρνουμε κάποιο ψυχανθές (φακές, π.χ.) και λίγο πριν ανθήσει σκαλίζουμε το έδαφος ενσωματώνοντας σε αυτό τα φυτά. Έτσι το βελτιώνουμε το χώμα του περιβολιού και αναπληρώνουμε ένα σημαντικό μέρος των θρεπτικών στοιχείων που κατανάλωσαν τα λαχανικά του καλοκαιριού.

Φυτεύουμε σκόρδα και αγκινάριες. 

Σπέρνουμε, μαρούλι, σαλάτα, ρόκα, σπανάκι, καρότο. 

Καρποφόρα

Από τα καρποφόρα που έδωσαν καρπούς νωρίτερα απομακρύνουμε όσους δεν πρόλαβαν να ωριμάσουν και μαζεύουμε από το έδαφος όσους έπεσαν. 

Σκαλίζουμε το χώμα γύρω από τα καρποφόρα και απλώνουμε χωνεμένη κοπριά. 

Οσοι τυχεροί έχουν ένα δέντρο λωτού με άφθονη παραγωγή, καλό θα ήταν να υποστηλώσουν τα κλαδιά για να μη σπάσει κάποιο από το βάρος των καρπών.

Φυτοπροστασία

Ελέγχουμε τακτικά τις παγίδες για τη μύγα της Μεσογείου και το δάκο. 

Βάζουμε παγίδες μπύρας για τα σαλιγκάρια. 

Προηγούμενοι μήνες: 

Σεπτέμβριος

Αυγουστος

Ιούλιος

Ιούνιος

Μάιος

Απρίλιος

Μάρτιος

Ιανουάριος - Φεβρουάριος

Αθάνατοι στην παραλία

Η Πλύτρα είναι ένα παραλιακό χωριό στη Λακωνία, είναι απέναντι από τη Μάνη, στον Λακωνικό κόλπο. Η αμμώδης παραλία της είναι πολυσύχναστη όμως ο περισσότερος μαζεύεται (ως συνήθως) στο οργανωμένο τμήμα της όπου υπάρχουν ξαπλώστρες και όλα τα ... παρελκόμενα. Ετσι μένει άφθονος χώρος για όποιον θέλει ησυχία και άπλα. Στις μικρές αμμοθίνες που χωρίζουν την παραλία από τα χωράφια πίσω της, φυτρώνουν ένα σωρό ενδιαφέροντα φυτά. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν τα κρινάκια της θάλασσας (Pancratium maritimum) και οι αθάνατοι (Agave americana). 

Αθάνατοι στην αμμουδιά (φωτ. Τ.Α.)

Οι αθάνατοι στην παραλία της Πλύτρας έχουν μια φτιάξει από μόνοι τους μια γραμμή, που φαίνεται να είναι το όριο ανάμεσα στην παραλία και στην καλλιεργούμενη γη. Στη φωτογραφία πρέπει να προσπαθήσει κανείς για να διακρίνει τα φυτά, αντίθετα με τα τεράστια άνθη τους που δεν κρύβονται με κανένα τρόπo. (Φωτ. Τ.Α.) 

Δεν γνωρίζω πως έφτασε το φυτό αυτό από την Αμερική στην Ελλάδα, όμως εδώ φαίνεται να τα πηγαίνει μια χαρά. Με το κρύο δεν έχει πρόβλημα, τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας αφού μπορεί να τα βγάλει πέρα ακόμη κι αν το θερμόμετρο πέσει κάτω από τους -10 ℃ και ακόμη χαμηλότερα. Ευδοκιμεί τόσο σε παραλιακές περιοχές όσο και σε ηπειρωτικές. Η αντοχή του αθάνατου στην ξηρασία είναι μεγάλη. 

«Καμμένοι» από τον ήλιο, στραβωμένοι από τον άνεμο, ζουν και μεγαλώνουν. (Φωτ. Τ.Α.)

Το τεράστιο άνθος του αθάνατου ξεπερνά τα 3 μ. σε ύψος και «ζει» 2-3 χρόνια. (Φωτ. Τ.Α.)

Παλιά έλεγαν για τον αθάνατο ότι είναι φυτό «απαξανθές», ανθίζει άπαξ, δηλαδή μία φορά μόνο και μετά πεθαίνει. Στο μεταξύ, όμως έχει γεμίσει τον χώρο γύρω του με νεαρά φυτά από τις παραφυάδες του ενώ απ' τα σπέρματά του θα φυτρώσουν πάρα πολλοί καινούργιοι αθάνατοι. 

Αν σκέφτεστε να αποκτήσετε κάποιον αθάνατο για τον κήπο, προσέξτε καλά που θα τον φυτέψετε. Επεκτείνεται και σχηματίζει μια συστάδα «άγρια» και σκληρή η οποία ίσως να καταλήξει ενοχλητική. Ομως οι αθάνατοι μπορούν να σχηματίσουν καλή περίφραξη: το ύψος της είναι χαμηλό (1-1,5 μ.) άρα δεν εμποδίζει τη θέα, ενώ ταυτόχρονα είναι αδιαπέραστη, αλλά και ακατάστατη. Φυσικά, όπως και με όλα τα άλλα φυτά που σχηματίζουν φυτοφράχτες έτσι και με τον αθάνατο, θα χρειαστεί χρόνος για να ολοκληρωθεί η περίφραξη. 

Κάθετος κήπος

Η κάλυψη κάθετων επιφανειών, όπως είναι ένας τοίχος, είναι πολύ παλιά ιδέα στην κηποτεχνία. Στο κάτω-κάτω η ίδια η Φύση με τα αναρριχώμενα να σκαρφαλώνουν όπου μπορούν μας έδειξε το δρόμο. Ομως εδώ και καμιά δεκαριά χρόνια αρχίσαμε να βλέπουμε φυτεύσεις επάνω σε τοίχους. Προσωπικά γνώρισα αυτόν τον τρόπο φύτευσης από μια ομιλία του Γάλλου βοτανολόγου Patrick Blanc. Ο ίδιος έχει κάνει πολλά έργα και με ένα απλό ψάξιμο στο Google μπορεί να δει κανείς πολύ εντυπωσιακά πράγματα. Τα τελευταία χρόνια έχουμε κάθετους κήπους και στην Ελλάδα, τουλάχιστον στην Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη φτιαγμένους από έλληνες κατασκευαστές. Αυτό που δεν είχα δει ποτέ μέχρι το καλοκαίρι που μόλις πέρασε είναι έναν ερασιτεχνικό κάθετο κήπο στον Μυλοπόταμο των Κυθήρων και συγκεκριμένα στην μικρή κοιλάδα χαμηλότερα από το χωριό. 

Για όποιον δεν έχει βρεθεί στο μέρος αυτό, πρέπει να εξηγήσω ότι είναι μία στενή κοιλάδα που τη διατρέχει ένα ποταμάκι, το νερό του οποίου έδινε κίνηση στους μύλους παλιότερα. Το νερό, ο φωτισμός και η στενότητα του χώρου δημιουργούν ένα ιδιαίτερο μικροκλίμα, υγρό και ζεστό, έτσι βλέπει κανείς παντού βρύα και λειχήνες. Κάποιος μερακλής ερασιτέχνης έφτιαξε μέσα στις σχισμές των καλυμμένων με βρύα βράχων έναν κάθετο κήπο. 

Το ποτάμι μέσα στο χωριό Μυλοπόταμος (φωτ. Τ.Α.)

Λίγο πιο κάτω, υπάρχει ο καταρράκτης της Φόνισσας όπου και βρίσκονταν οι μύλοι. Ο κάθετος κήπος βρίσκεται λίγο πιο κάτω. (Φωτ.Τ.Α.)

Γεράνια και τηλέγραφοι μέσα στα βρύα στις σχισμές που αφήνουν οι πέτρες (φωτ.Τ.Α.)

Βίνκα και φτέρες (φωτ. Τ.Α.) 

Μία αλόη, ένα αιώνιο και τηλέγραφος (φωτ. Τ.Α.)

Είναι πολύ πιθανό να μην τα καταφέρουν ορισμένα φυτά να επιβιώσουν όμως εκτιμώ ότι τα περισσότερα θα ευδοκιμήσουν και σε ένα - δύο χρόνια ο κάθετος κήπος θα είναι πανέμορφος. 

Οποιος έχει όρεξη να μάθει περισσότερα για κάθετους κήπους και ταρατσόκηπους ας επισκεφθεί το μπλογκ «Ταρατσόκηπος», ενώ μία καλή παρουσίαση του χωριού βρίσκεται στην ιστοσελίδα «Μυλοπόταμος».

Εργασίες του Σεπτεμβρίου

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

Στον κήπο και τη βεράντα

Πολλαπλασιάζουμε με μοσχεύματα το γεράνι, τους ιβίσκους σινικό και συριακό, τη βερβερίδα, το φιλάδελφο, το κυδωνίαστρο και πολλά ακόμη. 

Οταν περάσουν οι ζέστες δίνουμε λίπασμα στα φυτά του κήπου. Αρχίζουμε ξανά τις λιπάνσεις στα γλαστρικά φυτά χρησιμοποιώντας όπως πάντα λίπασμα υγρό ή σε σκόνη.

Αν θέλουμε έχουμε ακόμη την ευκαιρία να δώσουμε λίπασμα σε κάκτους και παχύφυτα, πριν αρχίσουν τα κρύα. 

Μπορούμε να κάνουμε αερισμό στον χλοοτάπητα.

Φυτοπροστασία

Αν τα πεύκα έχουν κάμπιες το Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο μπορούμε να τα ψεκάσουμε με βάκιλλο της Θουριγγίας.

Ελέγχουμε τακτικά τις δακοπαγίδες στις ελιές και τις παγίδες για τη μύγα της Μεσογείου στα εσπεριδοειδή. 

Κλαδέματα

Τώρα όμως είναι και η κατάλληλη στιγμή για να κλαδέψουμε τα πεύκα αφαιρώντας κάποια κλαδιά (λίγα όμως) που μπορεί να ενοχλούν με την κατεύθυνση που έχουν. 

Κλαδεύουμε ελαφρά τις μπορντούρες και τους φυτικούς φράχτες για να διατηρούνται πυκνοί. 

Αν δεν έχει βρέξει οι ελιές θα χρειαστούν πότισμα για να «γεμίσουν». 

Φυτεύσεις και σπορές

Η στιγμή είναι κατάλληλη για να φυτέψουμε νέα φυτά. Οι φθινοπωρινές βροχές θα τα βοηθήσουν να εγκατασταθούν γρήγορα στη νέα θέση τους. Ειδικά για τα κωνοφόρα, το φθινόπωρο είναι η καλύτερη περίοδος για φύτεμα. 

Μπορούμε να μεταφυτεύσουμε σε μεγαλύτερη γλάστρα όσα φυτά το έχουν ανάγκη. 

Προμηθευόμαστε και φυτεύουμε τώρα βολβούς και ριζώματα ειδών που ανθίζουν την άνοιξη. Τέτοια είναι: η φρέζια, η τουλίπα, ο νάρκισσος, ο κρόκος, το ζουμπούλι, ο γάλανθος και άλλα. Δείτε πατώντας εδώ, πως μπορούμε να φυτέψουμε ζουμπούλια μέσα στο σπίτι χωρίς γλάστρα. 

Σπέρνουμε μπέλα, σκυλάκι, καλέντουλα και πανσέ για να ανθίσουν το χειμώνα και την άνοιξη. 

Προηγούμενοι μήνες: 

Αύγουστος

Ιούλιος

Ιούνιος

Μάιος

Απρίλιος

Μάρτιος

Ιανουάριος - Φεβρουάριος

Εργασίες του Αυγούστου

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Ποτίσματα

Η σημαντικότερη φροντίδα μας τον Αύγουστο είναι το πότισμα. Σε κάποια είδη φυτών, όπως η ορτανσία για παράδειγμα, η μάρανση των φύλλων που προκαλεί η έλλειψη νερού είναι ζημιά που δεν επαναρθώνεται.  Δηλαδή τα φύλλα που μαράθηκαν ξεραίνονται. Κάποια άλλα είδη έχουν μεγαλύτερη αντοχή. 

Στα λαχανικά ή έλλειψη νερού μπορεί να επηρεάσει τη γεύση, οι μελιτζάνες πικρίζουν για παράδειγμα, ενώ σε κάποια άλλα μειώνεται μέγεθος των καρπών.  

Πολλά καλλωπιστικά διακόπτουν την ανάπτυξή τους αυτή την εποχή. Αυτό, δεν μειώνει σημαντικά τις ανάγκες τους σε νερό, άρα χρειάζονται πότισμα. Όμως τα λιπάσματα καλύτερα να τα αφήσουμε στο ράφι. 

Φυτοπροστασία

Προστατεύουμε απ' τον ήλιο με δίχτυα σκίασης (ή άλλο τρόπο) τα λαχανικά και ιδιαίτερα τις ντοματιές και τις πιπεριές των οποίων οι καρποί παθαίνουν εγκαύματα από τον ήλιο.

Σε περιοχές με τακτικές καλοκαιρινές μπόρες και υγρασία στην ατμόσφαιρα οι τριανταφυλλιές μπορεί να χρειαστούν έναν ψεκασμό με χαλκό. 

Προς το τέλος του μήνα θα χρειαστεί έναν ψεκασμό με χαλκό και η βερικοκιά. 

Συντηρούμε και ανανεώνουμε το δολωματικό υγρό στις παγίδες του δάκου και της μύγας της Μεσογείου. 

Έχουμε το νου μας για να προλάβουμε προσβολές από τετράνυχο στο ξεκίνημά τους. 

Καλλωπιστικά

Τον Αύγουστο γίνεται το λεγόμενο «καλοκαιρινό» κλάδεμα της γλυσίνας.

Αρχίζουμε να μειώνουμε τη συχνότητα ποτίσματος στις κλίβιες για να διακόψουμε τελείως την παροχή νερού το Νοέμβριο.

Προστατεύουμε τις ορχιδέες συμπίντιουμ από τη ζέστη. 

Μπορούμε να σπείρουμε κάππαρη, δακτυλίτιδα, πανσέδες κ.ά. 

Εδώδιμα

Συγκομίζουμε τα λαχανικά και τα φρούτα την κατάλληλη στιγμή. Τις ντομάτες όταν είναι ώριμες και γλυκιές, τα αγγούρια πριν γεμίσουν με σπόρια, τα πεπόνια όταν μυρίζουν ωραία κ.λπ. Για κάθε καρποφόρο και λαχανικό υπάρχει μία άριστη περίοδος συγκομιδής. 

Προηγούμενοι μήνες: 

Ιούλιος

Ιούνιος

Μάιος

Απρίλιος

Μάρτιος

Ιανουάριος - Φεβρουάριος