Σχόλια ξανά

Είχα κάνει το λάθος να συνδέσω τα σχόλια στο ιστολόγιο αυτό με το Google+. Αυτό σήμαινε ότι όποιος ήθελε να ρωτήσει κάτι ή να σχολιάσει κάποια από τις αναρτήσεις έπρεπε να έχει λογαριασμό στο Google+. Αυτό, δυστυχώς το ανακάλυψα εκ των υστέρων και μετά δεν γνώριζα πως να επαναφέρω τα σχόλια του ιστολογίου στην προηγούμενη κατάσταση. Επί μέρες έψαχνα να βρω τον τρόπο και τα κατάφερα μόλις τώρα! Σίγουρα δεν είμαι και ο καλύτερος στον χειρισμό των δυνατοτήτων του Blogger. Όμως και η βοήθεια που το συνοδεύει δεν είναι επαρκής. 

Είναι σίγουρο ότι προτιμώ να ξεριζώνω αγριόχορτα με το χέρι κάτω από τον ήλιο, παρά να ψάχνω μέσα στη βοήθεια του Blogger. 

Χλωρόφυτο, για τα «δύσκολα»

Το χλωρόφυτο (Chlorophytum commosum) είναι ένα από τα φυτά της παλιάς αστικής αυλής. Γέμιζε γρήγορα τη γλάστρα του με τα δίχρωμα φύλλα του, άντεχε καλά στη σκιά των κτιρίων ή των μεγαλύτερων φυτών και δεν είχε σοβαρά προβλήματα με το κρύο αφού έτσι κι αλλιώς ήταν σε θέσεις προφυλαγμένες. 

Χλωρόφυτα σε κρεμαστές γλάστρες, τα κίτρινα κλαδιά είναι οι στόλωνες βλαστοί, τα «παιδάκια» του. Στην άκρη τους βρίσκονται μικρά χλωρόφυτα έτοιμα να φυτευτούν. (Φωτ.Δ.Α.)

Καθώς δεν έχει εντυπωσιακά λουλούδια, δεν έχει καλές ... δημόσιες σχέσεις στον κόσμο του ανθοκομικού μάρκετινγκ. Μ' άλλα λόγια φαίνεται ότι σήμερα η μόδα του μοιάζει να έχει περάσει. Άδικα, γιατί είναι αξιόπιστο, χωρίς προβλήματα και διαθέτει τρία τεράστια πλεονεκτήματα: δεν θέλει πολλές φροντίδες, μπορεί να ευδοκιμήσει σε θέσεις σκιερές, εκεί που λίγα φυτά τα καταφέρνουν και τέλος εφ όσον γνωρίζουμε κάποιον που έχει ένα χλωρόφυτο μπορεί να μας δώσει ένα «παιδάκι» του δωρεάν. Στη συνέχεια θα το φυτέψουμε σε μια γλάστρα και αυτό θα αναπτυχθεί γρήγορα.  

Αυτά τα «παιδάκια» του χλωρόφυτου λέγονται στόλωνες βλαστοί. Αν έχουμε πολλούς τέτοιους μπορούμε να καλύψουμε το χώμα σε ένα σημείο του κήπου και έτσι να το πρασινίσουμε. 

Χλωρόφυτα σε σκιερό παρτέρι. (φωτ. Τ.Α.)

Σκαλίζουμε το χώμα, του προσθέτουμε και λίγο χώμα εξωτερικού χώρου και μετά φυτεύουμε τους στόλωνες σε αποστάσεις 20-25 εκ. μεταξύ τους. Εκτός από το πότισμα το μόνο που θα χρειαστεί να κάνουμε για να γεμίσει ο χώρος είναι τον πρώτο καιρό να αφαιρούμε τα αγριόχορτα που σίγουρα θα βγουν ανάμεσα στα μικρά ακόμη χλωρόφυτα. 

Χλωρόφυτα σε ηλιόλουστο παρτέρι στον Διομήδειο Βοτανικό Κήπο. Τα φύλλα τους λόγω του έντονου φωτισμού έχουν γίνει εντελώς πράσινα. (φωτ. Τ.Α.)

Εκθέσεις

Καθώς τελειώνει ο Απρίλιος και αρχίζει ο Μάης, έρχεται και η ώρα των «Ανθοκομικών Εκθέσεων». Όσοι τις επισκέπτεστε για να ψωνίσετε προσέξτε μερικά πράγματα για να κάνετε καλές αγορές: 

1. «Αγοράζουμε» μπουμπούκια, όχι λουλούδια. Δηλαδή, ανάμεσα σε δύο ίδια φυτά όπου το ένα είναι γεμάτο μπουμπούκια και το άλλο γεμάτο λουλούδια, προτιμήστε να αποκτήσετε το πρώτο. Η εξέλιξη των μπουμπουκιών είναι η ανθοφορία, ενώ η εξέλιξη των ανθέων είναι η απάνθιση. Αν «αγοράσετε» μπουμπούκια θα χαρείτε όλη την διαδικασία εσείς. 

Το ξεκίνημα της ανθοφορίας

Η κορύφωση της ανθοφορίας

Από όλα αυτές τις αμαρυλλίδες δεν διαλέγουμε αυτή που είναι σε πρώτο πλάνο, πλήρως ανθισμένη, αλλά αυτές που είναι πιο πίσω και ακόμη έχουν μπουμπούκια. 

2. Ρωτήστε αν το φυτό που θέλετε χρειάζεται μεταφύτευση σε μεγαλύτερη γλάστρα. 

3. Αν πρόκειται να αγοράσετε κάποιο καρποφόρο (καλλωπιστικό ή μη), ρωτήστε για τον τρόπο γονιμοποίησης των λουλουδιών του. Μήπως χρειάζεται να υπάρχει και δεύτερο φυτό του ίδιου είδους; 

4. Όταν αγοράζετε έναν θάμνο, επιλέξτε αυτόν που έχει πολλούς, γερούς βλαστούς και όχι αυτόν που έχει λίγους, ακόμη και αν αυτοί είναι ψηλότεροι. 

5. Το φυτό ή τα φυτά που θα διαλέξετε, δεν αρκεί να σας αρέσουν πρέπει και να μπορούν να ευδοκιμήσουν στο χώρο σας.

Τα 100 καλύτερα φυτά

Κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Σταμούλη, το βιβλίο «Τα 100 καλύτερα φυτά» σε μορφή e-book. Περιλαμβάνει οδηγίες για την καλλιέργεια  και την χρήση 100 (συν λίγα ακόμη) καλλωπιστικών φυτών για τον κήπο ή τη βεράντα. Ανάμεσά τους είναι, δέντρα αειθαλη και φυλλοβόλα, θάμνοι, πόες, μικρά εποχικά ανθοφορά, βολβώδη, αρωματικά ... 

Τα 100 Καλύτερα Φυτά, e-book σε μορφή pdf,

Σελίδες: 128, Τιμή: 3,90€ 

Ο τίτλος «Τα 100 καλύτερα φυτά» χρειάζεται μια εξήγηση. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν καλύτερα και χειρότερα φυτά, επειδή αυτό που στ΄αλήθεια έχει σημασία είναι αν το Χ φυτό μπορεί να μας δώσει αυτό που ζητάμε. Δηλαδή, δεν μπορούμε να περιμένουμε από μια αζαλέα να κάνει σκιά στο καθιστικό. Η αζαλέα δεν είναι καλή για αυτό το σκοπό. Όμως μια γλυσίνα ή μια μουριά θα τα καταφέρουν. Το δεύτερο που έχει σημασία είναι αν εμείς μπορούμε να δώσουμε σε ένα φυτό αυτά που ζητάει. Δηλαδή, αν θέλετε να έχετε μια γαρδένια κάτω από τον ήλιο όλο το καλοκαίρι, θα αποτύχετε. Η γαρδένια δεν αντέχει τον καυτό ήλιο της Ελλάδας, πρέπει να τις δώσουμε σκιά. 

Ο υπότιτλος «Για κήπο ανθισμένο όλο το χρόνο», οφείλεται στο ότι η συντριπτική πλειοψηφία τους έχει εντυπωσιακή ανθοφορία. 

Τα κριτήρια για την επιλογή τους ήταν τρία: η δημοφιλία τους, η αποδεδειγμένη ικανότητά τους να ευδοκιμούν στην Ελλάδα και η ευκολία στην καλλιέργεια τους. Έτσι ο αναγνώστης που έχει ήδη κάποιο από τα φυτά που παρουσιάζονται, θα βρει τις απαραίτητες οδηγίες και τα «κόλπα» για να ευδοκιμήσουν. Ενώ αυτός που ψάχνει να βρει τι θα φυτέψει στον κήπο ή στη βεράντα θα μπορέσει να διαλέξει σωστά. 

Πατώντας εδώ μπορείτε να διαβάσετε ένα απόσπασμα από το βιβλίο. 

Πατώντας: Τα 100 καλύτερα φυτά, θα δείτε τα περιεχόμενα και οδηγίες για την αγορά του. Το ίδιο θα γίνει και αν κάνετε αριστερό κλκ επάνω στην εικόνα. 

Σίδηρος

Αυτή είναι η εποχή που βάζουμε σίδηρο σε εκείνα τα φυτά που «αισθάνονται» περισσότερο την έλλειψή του, παθαίνουν δηλαδή, τροφοπενία σιδήρου. Τα φυτά αυτά συνήθως είναι η γαρδένια, η ορτανσία, η καμέλια, το φούλι. Φυσικά δεν είναι τα μοναδικά, αλλά αυτά είναι τα πιο διαδεδομένα. Όταν λείπει σίδηρος από ένα φυτό βλέπουμε τα φύλλα του να αποκτούν την παρακάτω εικόνα: 

Στα φύλλα αυτής της γαρδένιας έχει αρχίσει να φαίνεται η έλλειψη σιδήρου. Τα νεύρα των φύλλων μένουν πράσινα ενώ το υπόλοιπο φύλλο αρχίζει να χάνει το ζωηρό πράσινο χρώμα του. 

Στα κέντρα κήπου και τα μαγαζιά με γεωργικά είδη βρίσκουμε είτε τον οργανικό (λέγεται και χηλικός σίδηρος) είτε τον θειικό σίδηρο (γνωστός και με το όνομα καραμπογιά). Ως προς μορφή του, ο σίδηρος μπορεί να είναι σε σκόνη ή υγρός. 
Σε όποια μορφή και αν τον αγοράσουμε έχει σημασία να τον εφαρμόζουμε στα φυτά απογευματινές ώρες.

Διαβάστε για τον θειικό σίδηρο ή καραμπογιά πατώντας, εδώ. 

Κάποιος ρώτησε 6. Για την τριανταφυλλιά.

Η Α.Γ. ρώτησε σχετικά με την τριανταφυλλιά: 

Εχω μια τριανταφυλλιά αναρριχώμενη. Νομίζω τη λένε «μπομπόνα». Κάθε τέτοια εποχή όμως, τα φύλλα της γεμίζουν τρυπίτσες σαν να την τρώει κάμπια. Δεν θέλω να την ραντίσω με κάτι χημικό, γιατι το σκυλί μας είναι αλλεργικό. 

Μήπως υπάρχει κάτι φυσικό και ανώδυνο για να καταπολεμήσω την κάμπια;

Ο βάκιλλος της Θουριγγίας είναι ακίνδυνος για ανθρώπους, ζώα και άλλα έντομα εκτός από τις κάμπιες με την προϋπόθεση ότι δεν θα αφήσετε τον σκύλο σας (και οποιονδήποτε άλλο φυσικά) να μπει στον ψεκασμένο χώρο, μέχρι να στεγνώσει το ψεκαστικό υγρό που θα έχετε ρίξει προηγουμένως. Δηλαδή, φτιάχνετε το διάλυμα, αποκλείετε την πρόσβαση σε όλους και μετά ψεκάζετε. Μέχρι να στεγνώσει το υγρό πάνω στα φύλλα της τριανταφυλλιάς δεν την πλησιάζει κανείς. Επομένως, μιλάμε για λίγη ώρα. 

Ο βάκιλλος της Θουριγγίας κυκλοφορεί στην αγορά με διάφορα εμπορικά ονόματα. Αν ζητήσετε σε κέντρο κήπου «βάκιλλο για να ψεκάσετε τις τριανταφυλλιές» θα σας δώσουν κάποιο σκεύασμα. Τονίζω τον ψεκασμό επειδή η ίδια δραστική ουσία κυκλοφορεί και σε μορφή σκόνης που την ρίχνεις πάνω στα φυτά. Εσείς προτιμήστε τον ψεκασμό κι ας είναι βαρετός. Ο βάκιλλος δεν είναι χημικό φυτοπροστατευτικό αλλά ένα μικρόβιο που έχει επίδραση μόνον στις κάμπιες των λεπιδόπτερων.

Φυσικά, πρέπει να τηρήσετε σχολαστικά τις οδηγίες χρήσης και ασφάλειας για την εφαρμογή του φυτοπροστατευτικού. 

Κίτρινες κηλίδες στο τσίκας

Το πιο συνηθισμένο πρόβλημα που παρουσιάζεται στα τσίκας είναι η εμφάνιση κίτρινων κηλίδων στα φύλλα τους ή και το κιτρίνισμα ολόκληρων φύλλων. 

Cycas revoluta (φωτ. Τ.Α.)

Υπάρχουν δύο αιτίες για να συμβεί κάτι τέτοιο. Η πρώτη είναι η προσβολή από κοκκοειδή έντομα ή ψώρες, σκληρές ή μαλακές. Η δεύτερη αιτία είναι η τροφοπενία μαγγανίου, δηλαδή η έλλειψη αυτού του στοιχείου. 

Αν η ζημιά οφείλεται στα έντομα, αργά ή γρήγορα θα τα δούμε κολλημένα στην κάτω επιφάνεια (συνήθως) του φύλλου. Επομένως αν δεν τα δούμε, θα πρέπει να φροντίσουμε για τη διατροφή του τσίκας μας επειδή αντιμετωπίζει έλλειψη μαγγανίου. 

Κίτρινες κηλίδες σε Cycas revoluta (φωτ. Τ.Α.)

Το μαγγάνιο είναι ένα χημικό στοιχείο που συμβολίζεται με τα γράμματα «Mn». Είναι απαραίτητο σε όλα τα φυτά αλλά σε πάρα πολύ μικρές ποσότητες. Το τσίκας που είναι έτσι κι αλλιώς ιδιαίτερα απαιτητικό ως προς τη λίπανσή του, είναι και ιδιαίτερα ευαίσθητο στην έλλειψη αυτού του στοιχείου. Για να προλάβουμε το πρόβλημα φροντίζουμε να δίνουμε τακτικά στο τσίκας μας κάποιο πλήρες και ισορροπημένο λίπασμα το οποίο θα περιέχει και ιχνοστοιχεία, μεταξύ αυτών και το μαγγάνιο (Mn). Πλήρες και ισορροπημένο είναι το λίπασμα που περιέχει όλα τα θρεπτικά στοιχεία σε ίσες αναλογίες, για παράδειγμα, το λίπασμα 20-20-20 είναι τέτοιο. Αν περιέχει και ιχνοστοιχεία και το μαγγάνιο περιλαμβάνεται σε αυτά, τότε είναι κατάλληλο για το τσίκας.  

Για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα όταν εμφανιστεί θα πρέπει να αναζητήσουμε σε μεγάλα κέντρα κήπου ή σε μαγαζιά με γεωργικά φάρμακα κάποιο λίπασμα μαγγανίουν ή λίπασμα ιχνοστοιχείων που περιέχει και μαγγάνιο, φυσικά. 

Κάποιος ρώτησε 5. Ορτανσία στη γλάστρα ή στο χώμα;

Ο/Η Ellada άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτηση "Προβλήματα της ορτανσίας" με την εξής ερώτηση:

Έχω στο κήπο, όχι σε γλάστρα, δυο ορτανσίες και δεν μεγαλώνουν πολύ. Βλέπω όμως άλλους ανθρώπους που τις έχουν σε γλάστρες και είναι τεράστιες. Κοντά στην ορτανσίες μου έχω μία αουκούμπα (Aucumba japonica) και δύο μικρούς γιουνίπερους (Juniperus scopulorum Blue Heaven). Να βάλω και εγώ τις ορτανσίες σε γλάστρα για να γίνουν πιο μεγάλες;

Να η απάντηση: 

Η αουκούμπα που μεγαλώνει κοντά στην ορτανσία σας είναι σχετικά αδιάφορη για το χώμα, το μόνο που τη νοιάζει είναι να μην την καίει ο ήλιος. Όμως ο γιουνίπερος (Juniperus sp.) ευδοκιμεί σε ασβεστώδη εδάφη, δηλαδή ακριβώς αυτά που δεν αρέσουν στην ορτανσία. 

Η ορτανσία θέλει χώμα όξινο, γόνιμο, αργιλλώδες χωρίς ασβέστη, πλούσιο σε οργανική ουσία (χούμο) και πλούσιο σε φυτικά υλικά υπό αποσύνθεση. Αυτά όλα εξασφαλίζουν ότι το χώμα θα είναι αφράτο, θα έχει καλό αερισμό και πολλά θρεπτικά στοιχεία. Αν το χώμα του κήπου σας δεν έχει τις παραπάνω ιδιότητες, είναι σίγουρο ότι η ορτανσία θα δυσκολευτεί να μεγαλώσει. 

Συγκεκριμένα, όταν το pH του χώματος είναι πάνω από 7,5, αυτή δεν μπορεί να αναπτυχθεί γιατί με τέτοια οξύτητα δεν είναι διαθέσιμα τα θρεπτικά στοιχεία που χρειάζεται. Για παράδειγμα, δύο χημικά στοιχεία απαραίτητα στην ορτανσία είναι ο σίδηρος (Fe) και το αλουμίνιο ή αργίλιο (Al). Αυτά δεν μπορούν να κινηθούν μέσα στο χώμα με τέτοια οξύτητα και έτσι δεν μπορεί να τα απορροφήσει η ρίζα της ορτανσίας. Στη γλάστρα είναι εύκολο να πετύχει κανείς καλές συνθήκες ανάπτυξης για την ορτανσία του επειδή αγοράζει ένα «φυτόχωμα για οξύφιλα» φυτά και τη βάζει εκεί μέσα. 

Τελικά, αυτό που σκέφτεστε να κάνετε, να τις βάλετε σε γλάστρα είναι η πιο απλή λύση. Είναι δυνατόν να αλλάξει το pH ενός χώματος, όμως είναι πιο εύκολο να πάρει κανείς μία μεγάλη γλάστρα γεμάτη με «φυτόχωμα για οξύφιλα» και να φυτέψει την ορτανσία του. Το «χειρότερο» που θα του συμβεί είναι ότι κάθε δύο-τρία χρόνια, προς το τέλος του χειμώνα θα πρέπει να χωρίζει το φυτό στα δύο και να ξαναφυτεύει τα κομμάτια χωριστά. 

Πάντως, ένα χώμα μπορεί να γίνει πιο όξινο προσθέτωντας θειικό σίδηρο σε αυτό, όμως κάτι τέτοιο δεν θα το κάνει και πιο αφράτο. Για να το πετύχετε και αυτό ανακατέψτε στο χώμα άφθονο φυλλόχωμα ή ξερά (όχι πράσινα) φύλλα, πευκοβελόνες, κομπόστ, τύρφη. Έχετε υπ' όψη ότι ο σίδηρος στο έδαφος δεσμεύει τον φώσφορο (P), που είναι απαραίτητος για την ανάπτυξη των νεαρών φυτών και για την ανθοφορία. Γι' αυτό αν κάνετε κάποια επέμβαση στο χώμα, να την κάνετε το φθινόπωρο. Και λάβετε υπ' όψη ότι η αλλαγή μπορεί να επηρεάσει και τα γειτονικά φυτά. 

  

Προβλήματα της ορτανσίας

Η xλώρωση, το κάψιμο από τον ήλιο και το ωίδιο, είναι τα τρία πιο συνηθισμένα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει η ορτανσία στη ζωή της μέσα σε μία γλάστρα. 

Οι μελίγκρες εμφανίζονται κι αυτές αλλά σταματούν εύκολα με λίγο σαπουνόνερο (σχετικά δείτε εδώ). 

Η χλώρωση είναι το κιτρίνισμα των φύλλων με τα νεύρα τους να μένουν πράσινα. Οφείλεται σε έλλειψη σιδήρου και εμφανίζεται σε νεαρά φύλλα αρχικά. Για να διορθωθεί προσθέτουμε σίδηρο. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε χηλικό σίδηρο ή θειικό σίδηρο (καραμπογιά). 

Χλώρωση στα νεαρά φύλλα.

Το κάψιμο από τον ήλιο, είναι συνέπεια της έκθεσης των φύλλων της ορτανσίας στον καυτό ήλιο του καλοκαιριού. Αν δεν μπορείτε να τον αποφύγετε εντελώς, τουλάχιστον προστατεύστε τα φυτά σας τις ώρες του μεσημεριού. Δηλαδή, βάλτε τα σε τέτοια θέση, ώστε να σκιάζονται, έστω και ελαφρά,  απ' τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 4-5 το απόγευμα. 
Πάντως με κάποιες παραδοχές μπορεί να κρατήσει κανείς τις ορτανσίες του σε θέσεις ηλιόλουστες. Δείτε σχετικά πατώντας, εδώ.

Τα καφετί σημάδια είναι συνέπεια του δυνατού ήλιου, όμως υπάρχουν και σημάδια χλώρωση στα φύλλα αυτά.

Έντονη χλώρωση, αλλά τα καφέ «καψίματα» στην περιφέρεια των φύλλων είναι συνέπεια κακού ποτίσματος. Για την ακρίβεια, αυτή η ορτανσία κάποια φορά έμεινε απότιστη και τα φύλλα μαράθηκαν. 

Το ωίδιο είναι κάτι γκρι λεκέδες πάνω στα φύλλα. Είναι ένας μύκητας και η παρουσία του οδηγεί σε πτώση των προσβεβλημένων φύλλων. Προλαβαίνουμε το πρόβλημα θειαφίζοντας τα νεαρά φύλλα τον Απρίλιο, (δεν βάζουμε θειάφι όταν η θερμοκρασία ξεπερνά τους 28-29 ℃).

Άλλες δημοσιεύσεις για την ορτανσία σε αυτό το ιστολόγιο: 

Ορτανσία, κλάδεμα και πολλαπλασιασμός

Πώς γίνονται μπλε τα άνθη της ορτανσίας

Ορτανσία το φθινόπωρο
Κάποιος ρώτησε 5. Για την ορτανσία

Πότε βάζουμε λίπασμα σε βολβούς;

Στα βολβώδη, κονδυλώδη κ.λπ. φυτά (φρέζια, κάννα, ζουμπούλι, νάρκισσος, κυκλάμινο, κ.ά.) βάζουμε λίπασμα όταν τα φυτεύουμε ή όταν ξεκινά η βλάστηση τους, δηλαδή όταν αρχίζουν να βγάζουν φύλλα. Συγκεκριμένα: 

• Όταν φυτεύουμε, βάζουμε λίγο λίπασμα στον πυθμένα του λάκκου κάθε φυτού, το σκεπάζουμε με λίγο χώμα, βάζουμε το βολβό από πάνω και τον σκεπάζουμε και αυτόν με χώμα. Στη συνέχεια ποτίζουμε. 
• Σε ήδη φυτεμένους βολβούς, σκορπίζουμε κοντά τους λίγο λίπασμα και μετά ποτίζουμε.  

Και στις δύο περιπτώσεις χρησιμοποιούμε κάποιο πλήρες και ισορροπημένο λίπασμα όπως το 20-20-20, για παράδειγμα.

Οι πιο μερακλήδες, θα ξαναβάλουν λίγο λίπασμα, αμέσως μόλις τελειώσει η ανθοφορία. Αυτή τη φορά χρησιμοποιούμε κάποιο πλουσιώτερο σε φώσφορο και κάλιο, όπως το 11-15-15, ή κάποιο άλλο που ευνοεί την ανθοφορία. Το λίπασμα αυτό θα βοηθήσει τους βολβούς να δώσουν πολλά άνθη την επόμενη χρονιά. 

Δείτε ακόμη σχετικά με τους βολβούς: 

Όταν απανθίσουν οι βολβοί.

Πώς φυτεύονται οι βολβοί;

Τα μυστικά της αμαρυλλίδας

Καταπολέμηση μελίγκρας

Με σαπουνόνερο

Είναι εύκολο στην εφαρμογή αλλά μην περιμένετε θεαματικά αποτελέσματα εκτός αν, 

Α. ξεκινήσετε τους ψεκασμούς όταν ακόμη η μελίγκρα είναι λίγη

Β. επαναλαμβάνεται τους ψεκασμούς όποτε τη βλέπετε. 

Η συνταγή που μας δίνει ο Αντρέας Μπαρμπούτσης απ' το περιοδικό «Ερασιτέχνης Κηπουρός» είναι η εξής: 

20 γρ. τριμμένο πράσινο σαπούνι, 10 γρ. οινόπνευμα σε 1 λίτρο νερό. Ψεκάζουμε πάντα ποτισμένα φυτά, σε ώρες που δεν έχει ζέστη.

Για να «δουλέψει» η συνταγή πρέπει το νερό να μην περιέχει πολλά άλατα. 

Και πώς ξέρουμε ότι ήρθαν οι μελίγκρες; Θα πρέπει να τις δούμε πάνω στις τρυφερές κορυφές και τα πολύ νεαρά φύλλα. Πάντως η παρουσία μυρμηγκιών, έστω και λίγων, πάνω σε ένα φυτό, είναι σοβαρή ένδειξη ότι κάπου πολύ κοντά υπάρχουν μελίγκρες. 

Με ωφέλιμα έντομα

Οι πασχαλίτσες και συγκεκριμένα οι προνύμφες τους, επειδή αυτές είναι που τρώνε περισσότερο τις μελίγκρες, είναι τα πιο γνωστά απ' αυτά αλλά όχι τα μοναδικά. Δεν είναι εύκολο να τα βρούμε στην αγορά και η εξαπόλυσή τους σημαίνει ότι δεν θα ξαναψεκάσουμε με κάποιο εντομοκτόνο.

Προϋπόθεση για να «πιάσει» το κόλπο των ωφέλιμων εντόμων είναι να υπάρχουν ήδη μελίγκρες σε έναν κήπο. Μ' άλλα λόγια, δεν πρέπει να γίνεται η προληπτική εξαπόλυσή τους.  

Βιολογικά εντομοκτόνα

Βιολογικά εντομοκτόνα όπως αυτά που περιέχουν λιπαρά άλατα καλίου είναι αποτελεσματικά με τις ίδιες προϋποθέσεις που αναφέραμε και για το σαπουνόνερο. Κατάλληλος είναι και ο θερινός πολτός αλλά και τα έτοιμα προς χρήση εντομοκτόνα που περιέχουν φυσικό πύρεθρο. Όλοι αυτοί οι όροι που αναφέρονται εδώ είναι οι δραστικές ουσίες, στο εμπόριο τα φυτοπροστατευτικά που τις περιέχουν κυκλοφορούν με διάφορα εμπορικά ονόματα. 

Συμβατικά και βαρετά

Υπάρχουν ένα σωρό συμβατικά (χημικά) φυτοπροστατευτικά για την καταπολέμηση της μελίγκρας. 

Όμως ακόμη και αν δεν ίσχυε η απαγόρευση χρήσης τέτοιων σκευασμάτων από ερασιτέχνες, είναι πολύ κουραστική και βαρετή η όλη διαδικασία εφαρμογής τους. Βάλε πρόχειρα ρούχα και παπούτσια, βάλε γάντια, βάλε μάσκα, μέτρησε με ακρίβεια τις ποσότητες νερού και φαρμάκου, ανακάτεψε καλά, ψέκασε, βγάλε ρούχα, πλύνε χέρια, μείνε για κάποια ώρα μακριά απ' τον κήπο ... είναι βαρετό και μόνον να το γράφεις! Άντε να τα κάνεις όλα αυτά ...

Σίγουρα δεν «δουλεύουν»

Ούτε ο βάκιλος της Θουριγγίας ούτε το θειάφι καταπολεμούν τις μελίγκρες.

Διαβάστε κι άλλα για τις μελίγκρες πατώντας εδώ.

Ιπποφαές. Χρειάζονται δύο!

Στη Γεωπονική, της Αθήνας τουλάχιστον, μαθαίναμε για το ιπποφαές στο μάθημα της Ανθοκομίας. Τότε ήταν γνωστό ως καλλωπιστικό φυτό. Τώρα μάθαμε ότι είναι και «υπερτροφή». Δεν πιστεύω ότι το έτρωγαν τα άλογα του Μεγάλου Αλεξάνδρου αλλά εμείς μπορούμε να φάμε τους καρπούς του. 

Πάντως, ως καλλωπιστικό μαθαίναμε ότι είναι πολύ χρήσιμο αφού μπορεί να φυτευτεί σε άγονα και «δύσκολα» εδάφη εκεί που άλλα καλλωπιστικά πιο λεπτεπίλεπτα, δυσκολεύονται όχι απλώς να ευδοκιμήσουν αλλά ακόμη και να επιβιώσουν. 

Αν κάποιος θελήσει να βάλει μερικά ιπποφαή στον κήπο του το βασικό που πρέπει να γνωρίζει είναι ότι το ιπποφαές είναι φυτό δίοικο. Με απλά λόγια, υπάρχουν ιπποφαή με αρσενικά άνθη και ιπποφαή με θηλυκά. Και τα δύο δίνουν λουλούδια αλλά μόνον τα θηλυκά καρποφορούν. Άρα, αν θέλουμε να δούμε καρπούς πρέπει να βάλουμε στον κήπο τουλάχιστον ένα αρσενικά και ένα θηλυκό ιπποφαές. 

Μπορεί να γίνει 4-5 μ. ψηλό, όμως αν το αφήσουμε να γίνει τόσο μεγάλο θα είναι ακόμη πιο δύσκολη η συλλογή των καρπών. «Ακόμη πιο δύσκολη», επειδή έτσι κι αλλιώς είναι μπελάς. Το ιπποφαές έχει αγκάθια και τα φρουτάκια του δεν έχουν κοτσάνι, είναι κολλημένα στα κλαδιά. Άρα φροντίζουμε να το διαμορφώσουμε με κατάλληλο κλάδεμα σε μορφή θάμνου. 

Θα επανέλθουμε κάποια στιγμή. 

Οταν οι βολβοί τελειώσουν

Οι βολβοί που φυτέψαμε το φθινόπωρο αυτή τη στιγμή θα είναι ανθισμένοι ή μόλις θα ολοκλήρωσαν την ανθοφορία τους. Να τι πρέπει να κάνουμε ώστε την επόμενη χρονιά να μας δώσουν ακόμη περισσότερα λουλούδια: 

Όταν «τελειώσουν» τα λουλούδια κόβουμε το κοτσάνι τους απ’ τη βάση του. 

Συνεχίζουμε να ποτίζουμε κανονικά τους βολβούς, όποτε το χρειάζονται, μέχρι να κιτρινίσουν εντελώς τα φύλλα τους, τότε σταματάμε εντελώς τα ποτίσματα. Θα ξαναρχίσουμε αργότερα το φθινόπωρο, όταν δούμε να βγαίνουν μέσα από το χώμα νέες κορυφές. 

Για να έχει επιτυχία το «κόλπο» θα πρέπει οι βολβοί μας να μείνουν στο χώμα. Όμως αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Ίσως πρέπει να τους βγάλουμε για να χρησιμοποιήσουμε το χώρο φυτεύοντας κάτι άλλο. Κάποιο λαχανικό, για παράδειγμα. Στην περίπτωση αυτή, όταν κιτρινίσουν τα φύλλα σκάβουμε προσεκτικά με ένα μικρό σκαλιστήρι ή φτιαράκι και βγάζουμε τους βολβούς. Στη συνέχεια, τους καθαρίζουμε από τα χώματα και τους αποθηκεύουμε μέσα σε χαρτοσακούλες σε χώρο σκοτεινό χωρίς υγρασία. 

Διαβάστε κι άλλα για τους βολβούς πατώντας, εδώ

Γίνονται τώρα ΑΠΡΙΛΙΟΣ

ΑΠΡΙΛΙΟΣ

Βολβοί και ριζώματα που φυτεύονται τώρα για να ανθίσουν το καλοκαίρι: Γλαδιόλα, μυγγέ (το λένε και κονβαλάρια), ντάλια και κροκόσμια. 

Εποχικά ανθοφόρα που σπέρνονται τώρα για να ανθίσουν το καλοκαίρι: Βιολέτα, λαβατέρα, νεμέζια, σελόζια (λειρί του κόκκορα), δειλινό (νυχτολούλουδο), κόσμος, πορτουλάκα. 

Κλαδεύουμε μετά την ανθοφορία: φορσύθια, τσιντόνια, βιβούρνο τίνους, δεντρολίβανο, κίτρινο γιασεμί. 

Πολλαπλασιάζουμε με καταβολάδες αναρριχώμενα όπως τα γιασεμιά, το ρυγχόσπερμα κ.ά.

Βάζουμε ειδικό λίπασμα στις ορτανσίες αν θέλουμε να γίνουν μπλε τα άνθη τους. 

Βάζουμε θειάφι στις τριανταφυλλιές. 

Ψεκάζουμε με χαλκό τα ελαιόδεντρα για προστασία από το κυκλοκόνιο.

Καταπολεμούμε τη μελίγκρα.

Μεταφυτεύουμε σε μεγαλύτερη γλάστρα όποιο φυτό έχει ανάγκη. 

Βάζουμε τακτικά, ανά 2-3 εβδομάδες, λίπασμα στα γλαστρικά φυτά. 

Προηγούμενοι μήνες: 

Μάρτιος

Ιανουάριος - Φεβρουάριος