Ορτανσία, κλάδεμα και πολλαπλασιασμός

Το κλάδεμα της ορτανσίας γίνεται κόβωντας από τα κλαδιά που είχαν άνθη την περασμένη άνοιξη 2-3 «μάτια» πάνω από το έδαφος. Το κλάδεμα γίνεται το Σεπτέμβριο ή νωρίς την άνοιξη (Φεβρουάριο - Μάρτιο). Πατώντας εδώ θα δείτε το κλάδεμα με φωτογραφίες.

Φθινοπωρινό κλάδεμα κάνουμε στην περίπτωση που θέλουμε να πολλαπλασιάσουμε τις ορτανσίες μας με μοσχεύματα, που θα πάρουμε απ' τα κομμένα κλαδιά. Όσο πιο βόρεια είμαστε τόσο περισσότερο καθυστερούμε.

Ορτανσία το Μάιο ...

Το ανοιξιάτικο κλάδεμα το προτιμούμε σε περιοχές με χιόνια και πάγους, επειδή τα ξερά άνθη και τα κλαδιά προστατεύουν το φυτό απ' το κρύο. Όμως στην περίπτωση αυτή δεν μπορούμε να πάρουμε μοσχεύματα. Αν θέλουμε να πολλαπλασιάσουμε τις ορτανσίες μας θα πρέπει να τις διαιρέσουμε. Δηλαδή βγάζουμε το φυτό απ' τη γλάστρα και το χωρίζουμε σε δύο ή περισσότερα τμήματα που το καθένα έχει ρίζες και βλαστούς. Η διαίρεση γίνεται  όταν ακόμη το φυτό είναι σε λήθαργο, δηλαδή το χειμώνα πριν εμφανιστεί η νέα βλάστηση.

... και τον Ιανουάριο ενός ήπιου χειμώνα. 

Αν σκεφτεί κανείς ότι την ορτανσία την καλλιεργούμε κατά κανόνα σε γλάστρες και ότι είναι ένα φυτό που θέλει κάθε χρόνο μεταφύτευση σε μεγαλύτερη, τότε η διαίρεση είναι ο τρόπος πολλαπλασιασμού που συμφέρει περισσότερο. Αλλά και το κλάδεμα συμφέρει να γίνεται την άνοιξη αφού έτσι προστατεύουμε τα φυτά μας απ΄το κρύο. 


Άλλα θέματα για την ορτανσία: 
Πώς γίνονται μπλε τα άνθη της;


Ορτανσία το φθινόπωρο

Κάποιος ρώτησε 5. Για την ορτανσία
Ορτανσία στον ήλιο
Κλάδεμα ορτανσίας

Μπουγκανβίλια 1. Ποιό είναι τ' όνομά της;

Ποιός δεν γνωρίζει το φυτό της φωτογραφίας; 

Όλοι το γνωρίζουμε αλλά ποιό είναι το κανονικό του όνομα; Μπουκαμβίλια, βουκαμβίλια ή μπουγκανβίλια; Ακόμη και τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο διορθωτής κειμένου υπογραμμίζει με κόκκινο την μπουγκανβίλια, θεωρώντας τα άλλα δύο σωστά. Όμως το φυτό ονομάστηκε έτσι για να τιμηθεί ένας Γάλλος εξερευνητής ο Luis Antoine de Bougainville (1729 - 1811), όταν ένας συνταξιδιώτης του, ο Philippe Commerson, ανακάλυψε το πανέμορφο αναρριχώμενο το 1790 στη Βραζιλία. Ο εξερευνητής δεν ονομάζονταν Vougainville αλλά Bougainville, όμως μάλλον οι φθόγγοι «μπου» και «γκ» ακούγονταν πολύ άσχημοι στα αυτιά των Ελλήνων στα τέλη του 19ου αιώνα και έτσι τους άλλαξαν. Παλιότερα είχε πέσει στα χέρια μου ένας τόμος της Ιστορίας του Πελλοπονησιακού Πολέμου του Θουκιδίδη. Στην έκδοση αυτή στην αριστερή σελίδα βρίσκονταν το αρχαίο κείμενο και στη δεξιά, η μετάφραση στα νέα ελληνικά. Με έκπληξη είδα στο αρχαίο κείμενο το τοπωνύμιο «Αμπρακία» να μεταφράζεται σε, «Αμβρακία». Σκέφτηκα ότι αφού το καλοκαίρι πηγαίνουμε για «μπάνιο» και όχι για «βάνιο», μάλλον θα μπορούσαμε να λέμε και την μπουγκανβίλια με το σωστό της όνομα.  

Μάθετε πώς τη φυτεύουμε πατώντας, εδώ.

Πώς φυτεύονται οι βολβοί;

Το φθινόπωρο είναι η εποχή που φυτεύουμε βολβούς, ριζώματα και κονδύλους  για να πάρουμε άνθη την άνοιξη. Να μερικά απ' τα είδη που φυτεύονται τώρα: φρέζια, τουλίπα, νάρκισσος, ζουμπούλι, κρίνος της παναγίας, καλλωπιστικός κρόκος, ανεμώνη και ρεναγκούλα, που τι λέμε και νεραγκούλα. Με τον ίδιο τρόπο φυτεύονται και οι ανοιξιάτικοι βολβοί, κόνδυλοι και ριζώματα, δηλαδή οι ντάλιες, οι γλαδιόλες κ.λπ.

Όλα αυτά ευδοκιμούν τόσο στο χώμα όσο και σε γλάστρα με χώμα «εξωτερικού χώρου». Στον κήπο σκαλίζουμε καλά και σε βάθος, προσθέτουμε και λίγη ελαφρόπετρα και ... έτοιμο. 

Κατά κανόνα τα βολβώδη φυτεύονται σε βάθος ίσο με το τριπλάσιο του ύψους των. Δηλαδή, ένας βολβός φρέζιας που έχει ύψος 3 εκ. θα μπει 9 εκ. βαθιά, με τη μύτη προς τα πάνω και τις ριζούλες προς τα κάτω. 

Κρίνος της Παναγίας (φωτ. Δ.Α.) 

Το βάθος φύτευσης επιδρά στην άνθηση, αν φυτέψουμε πιο ρηχά τα λουλούδια θα εμφανιστούν νωρίτερα. Αν έχουμε μερικούς βολβούς στη διάθεσή μας τους χωρίζουμε σε δύο ομάδες και τους φυτεύουμε σε διαφορετικά βάθη ή τους φυτεύουμε με διαφορά μιας εβδομάδας. Μ' αυτόν τον τρόπο θα έχουμε κάτι ανθισμένο στον κήπο ή τη βεράντα για περισσότερες μέρες.  

Φρέζια (φωτ. Δ.Α.)

Η διαδικασία έχει ως εξής: σκάβουμε, βάζουμε λίγο λίπασμα στον πυθμένα του λάκκου, ρίχνουμε από πάνω λίγο χώμα, βάζουμε το βολβό στη θέση του και καλύπτουμε με χώμα. Η δουλειά τελειώνει με ένα καλό πότισμα. 

Στο μέλλον ποτίζουμε μόνον όποτε το χώμα είναι στεγνό. Σε λίγες εβδομάδες θα δούμε την πρώτη πράσινη κορυφούλα να «σκάει» μέσα απ' το χώμα. Λίγο αργότερα θα εμφανιστούν φύλλα και την άνοιξη τα άνθη. Η εποχή άνθησης ποικίλει ανάλογα με το είδος.  

Ακόμη και εκεί

Το Βίτσι είναι ένα βουνό στην Δυτική Μακεδονία μεταξύ Καστοριάς και Φλώρινας.  Ο δρόμος για να φτάσεις εκεί διασχίζει ένα δάσος από βελανιδιές και οξιές. Μετά το χιονοδρομικό κέντρο, σε υψόμετρο 2.000 μ. και λίγο χαμηλότερα απ' την κορυφή του βουνού υπάρχει ένα μικρό οροπέδιο. Το τοπίο είναι αλπικό, ένα λιβάδι, κίτρινο το καλοκαίρι, με μεγάλα δέντρα στις παρυφές του μόνον στα σημεία που οι δυνατοί άνεμοι επιτρέπουν την ανάπτυξή τους. 

Αλπικό λειβάδι στο Βίτσι (φωτ.Τ.Α.)

Άγρια άλογα, όπως μας είπαν αργότερα, τρέχουν ελεύθερα. Μ' άλλα λόγια, τοπίο ειδυλλιακό. Αλλά όταν δεις τα πράγματα από πιο κοντά η ωραία εικόνα χαλάει. Γιατί ακόμη και εκεί στην κορυφή ενός βουνού με μεγάλο υψόμετρο τα  σκουπίδια είναι παρόντα!