Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015

Άρωμα μελιού με άλυσσο

Το άλυσσο (Lobularia maritima) είναι ένα μικρό εποχικό φυτό που το καλλιεργούμε για τα άνθη του. Αυτά μπορεί να είναι μικρά, αλλά είναι τόσα πολλά ώστε καλύπτουν σχεδόν πλήρως το φύλλωμα του φυτού. Το ακόμη καλύτερο είναι πως έχουν ένα ιδιαίτερο και «γλυκό» άρωμα που θυμίζει το άρωμα του μελιού. 
άλυσσο
Συνήθως είναι λευκά τα άνθη του άλυσσου. Όμως υπάρχουν ποικιλίες και με μοβ και με κίτρινο χρώμα (Φωτ. Τ.Α.)
Μπορούμε να το σπείρουμε όλο το χειμώνα και τις πρώτες εβδομάδες της άνοιξης. Φακελάκια με σπόρους βρίσκουμε σε όλα τα κέντρα κήπου αλλά και σε μερικά σούπερ μάρκετ. Σπέρνουμε κατ' ευθείαν στο μέρος που θα αναπτυχθούν τα φυτά. Αυτό μπορεί να είναι ένα παρτέρι στον κήπο, μια γλάστρα ή μια μικρή ζαρντινιέρα μπροστά σε ένα παράθυρο. Σε κάθε θέση σποράς βάζουμε 2-3 σπόρους. Κάθε θέση σποράς απέχει από τις διπλανές 15 εκ. περίπου. Όταν τα σπορόφυτα αποκτήσουν λίγα φύλλα, αφήνουμε μόνον ένα, το πιο εύρωστο, σε κάθε θέση σποράς. Τα άνθη θα εμφανιστούν σε 3-4 μήνες απ' τη σπορά και διατηρούνται για 11/2 - 2 μήνες περίπου. 

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

Παλιές κάννες

Φυσικά αναφέρομαι στο φυτό κάννα και όχι για στις κάνες των όπλων. Η κάννα είναι ένα ριζωματώδες φυτό που ευδοκιμεί στον κήπο ή σε γλάστρα.  
Κάννα
Η ανθοφορία της κάννας αρχίζει το καλοκαίρι και ολοκληρώνεται μέσα στο φθινόπωρο (φωτ. Τ.Α.)
Συγκριτικά με άλλα ριζωματώδη και βολβώδη φυτά αυτή είναι μάλλον μεγαλόσωμη και επιπλέον αναπτύσσεται πολύ γρήγορα γεμίζοντας το έδαφος με τα ριζώματά της. 
Κάννα
Πολλά φύλλα και ένα μόνο άνθος. Αυτές οι κάννες είναι πολύ πυκνές κάννες. Πρέπει οπωσδήποτε να βγουν απ΄τη γλάστρα τους και να αραιωθούν (φωτ. Τ.Α.) 

Αν έχουμε κάννες σε γλάστρα για περισσότερα από 2 χρόνια, κάποια στιγμή τον Δεκέμβριο ή τον Ιανουάριο βγάζουμε τα ριζώματα απ’ το χώμα. Μετά, τα διαιρούμε σε μικρότερα τμήματα και τα ξαναφυτεύομε μέσα σε μείγμα του παλιού χώματος με νέο.
Κάννα
Κάννες θα βρούμε σε πολλές αποχρώσεις ανθέων. Εδώ σε ένα απ' τα παρτέρια του Ανθώνα του Διομήδειου Βοτανικού κήπου. (φωτ. Δ.Α.)

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2015

Ένα δέντρο για τεμπέληδες

Νομίζω το έχω ξαναγράψει: δύο είναι κατά τη γνώμη οι πιο βαρετές δουλειές του κήπου, το μάζεμα των κομμένων κλαδιών και οι ψεκασμοί. Αν έχεις ένα δέντρο που μεγαλώνει αργά, τότε δεν θα χρειαστεί να κάνεις πολλά κλαδέματα, εκτός κι αν έχεις αποφασίσει να δώσεις κάποιο σχήμα στην φυλλωσιά του. Επίσης το να τριγυρνάς με ένα ψεκαστήρι στην πλάτη χωμένος μέσα σε μια ασφυκτική πλαστική στολή, φορώντας και μια ασφυκτική μάσκα και γυαλιά που θολώνουν κάθε τόσο, είναι σίγουρα εκνευριστικό. Πώς τα αποφεύγεις αυτά; Βάζοντας στον κήπο σου φυτά που μεγαλώνουν αργά και δεν υποφέρουν από εχθρούς και ασθένειες. Ένα απ' αυτά είναι και ο τάξος ή ίταμος ή και μαυρέλατο (Taxus baccata). Μία από τις ιδανικές επιλογές για τεμπέληδες κηπουρούς. 
Τάξος , ίταμος
Τάξος κλαδευόμενος τακτικά στο Άλσος της Κηφισιάς (φωτ. Δ.Α.)

Βασική προϋπόθεση για να το βάλει κανείς στον κήπου είναι να έχει άφθονο χώρο, μια και μπορεί να ξεπεράσει τα 20 μ. σε υψος με διάμετρο 10 μ. Βέβαια αν φύτευα σήμερα κι όλας έναν τάξο στον κήπο μου δεν ξέρω ποιοί ακριβώς θα είναι αυτοί που θα νοιαστούν για το τελικό μέγεθος του δέντρου, μια και αυτό ζει πολλές εκατοντάδες χρόνια. Υπάρχουν τάξοι ηλικίας 2000 ετών περίπου. Κατά τα άλλα, ευδοκιμούν σε όλες τις θέσεις, ακόμη και σκιερές σε εδάφη που στραγγίζουν καλά και είναι γόνιμα.  
Τάξος ή ίταμος
Τα ανοιχτά πράσινα κλαδάκια είναι νέα βλάστηση και τα σκούρα ή παλιά (φωτ. Δ.Α.)

Ο ίταμος είναι ένα δέντρο της χλωρίδας μας, αειθαλές και κωνοφόρο κι ας μην έχει κουκουνάρια όπως αυτά που ξέρουμε. Είναι γνωστό απ' την αρχαιότητα δηλητηριώδες φυτό. Βέβαια αυτό αφορά κυρίως τα φυτοφάγα ζώα, μάλιστα τα άλογα είναι πιο ευαίσθητα. Ο άνθρωπος πρέπει (σύμφωνα με τα βιβλία) να φάει μεγάλες ποσότητες τάξου για να έχει πρόβλημα. 
Τάξος, ίταμος
Οι κώνοι του τάξου περιβάλλονται από κόκκινο περικάρπιο (φωτ.Τ.Α.)

Το ξύλο του τάξου είναι εξαιρετικό, ευθύ, σκληρό, ανθεκτικό και χωρίς «κόμπους». Υποτίθεται ότι τα περίφημα για την αποτελεσματικότητά τους μεγάλα αγγλικά τόξα του μεσαίωνα, τα longbow, ήταν φτιαγμένα από ξύλο τάξου. 

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2015

Τεύκριο, γκρι νησί σε πράσινη λίμνη.

Υποτίθεται πως η παρουσία λέξεων με αρνητικό περιεχόμενο στις πρώτες σειρές ενός κειμένου  επηρέαζει άσχημα τον αναγνώστη. Όμως θέλω να βάλω τα πράγματα στη σωστή τους θέση από την αρχή!  
Είναι μάλλον απίθανο να βρει κανείς το τεύκριο μέσα στις σελίδες ενός βιβλίου με τα πλέον εντυπωσιακά φυτά, αυτά που έχουν άνθη και φυλλώματα σε ζωηρές αποχρώσεις και παράξενα ξεχωριστά σχήματα. Όμως στα βιβλία με θέμα τα πιο ανθεκτικά φυτά στην ξηρασία (και όχι μόνο) έχει μια από τις πρώτες θέσεις. 

Τεύκριο
Τεύκριο κλαδεμένο μαζί με γριζο-πράσινες φέστουκες (φωτ. Τ.Α.)
Το τεύκριο είναι μάλλον ένας ταπεινός αειθαλής θάμνος. Όμως, 
  • έχει τεράστια αντοχή στην ξηρασία. 
  • έχει γκρίζα φύλλα που όμως αλλάζουν απόχρωση ανάλογα με τον φωτισμό. 
  • αναπτύσεται γρήγορα, έχοντας ελάχιστες απαιτήσεις απ' το έδαφος. 
  • έχει μικρές ανάγκες συντήρησης. 
Φύτευση και φροντίδες
Η καλύτερη εποχή για να το φυτέψουμε είναι το φθινόπωρο ή το χειμώνα, μια μέρα που το χώμα θα είναι στεγνό ώστε να μπορούμε να σκάψουμε εύκολα. Οι χειμωνιάτικες βροχές θα διευκολύνουν την ανάπτυξη του φυτού με το που θα αρχίσει η άνοιξη. Αν μάλιστα το πρώτο καλοκαίρι ή και το δεύτερο καλοκαίρι κάνουμε μερικά ποτίσματα θα δούμε ακόμη πιο γρήγορη ανάπτυξη. Φυτεύουμε σε θέσεις ηλιόλιουστες σε έδαφος που έχει καλή στράγγιση. 
Λίπασμα δίνουμε δυο φορές το χρόνο την άνοιξη και το φθινόπωρο κυρίως στα νεαρά τεύκρια. Τα ενήλικα θα χρειαστούν πολύ λιγότερες λιπάνσεις.
Θα χρειαστεί να κλαδέψουμε αν θέλουμε το τεύκριό μας να έχει πολύ συμπαγή φυλλωσιά ή αν θέλουμε να αποκτήσει συγκεκριμένο σχήμα. Το κλάδεμα αυτό γίνεται τουλάχιστον μια φορά το χρόνο, μετά την ανθοφορία και είναι εύκολη δουλειά καθώς οι βλαστοί του είναι πολύ μαλακοί. Με την καταπολέμηση εχθρών και ασθενειών είναι μάλλον απίθανο να ασχοληθούμε.

Τεύκριο
Ανθισμένο τεύκριο σε πρώτο πλάνο. Στο βάθος ένας ράμνος και δεξιά μια ελιά, άλλες δύο πολύ καλές επιλογές για κήπους που δεν θέλουν πολύ πότισμα (φωτ. Τ.Α.)
Τι να το κάνουμε στον κήπο
'Οσον αφορά την εμφάνιση το τεύκριο θα το βάλει κανείς στον κήπο για την αειθαλή ασημί-γκρίζα φυλλωσιά του και τον όγκο του (ύψος & διάμετρος: 2 μ.). Η ανθοφορία του έχει περισσότερο ενδιαφέρον από κοντά παρά από μακριά. Τα λουλούδια του τεύκριου εμφανίζονται την άνοιξη είναι μοβ, με ιδιαίτερο σχήμα αλλά είναι μικρά και έχουν αραιή διάταξη πάνω στο φυτό. 

Τεύκριο
Τα άνθη από κοντά σχεδόν σε φυσικό μέγεθος (φωτ. Τ.Α.)
Μπορούμε να το συνδυάσουμε με θάμνους που έχουν πράσινη φυλλωσιά, σαν να ήταν ένα γκρι ... νησί μέσα σε μια πράσινη λίμνη ή με άλλους θάμνους που έχουν επίσης γκρι-ασημί-πράσινη απόχρωση στο φύλλωμα. Μπορούμε να φτιάξουμε μπορντούρες με τεύκρια αλλά όχι και περιφράξεις αφού τα κλαδιά του είναι μαλακά και δεν μπορούν να εμποδίσουν το πέρασμα, όπως τα κλαδιά των λιγούστρων ή πολύ περισσότερο των πυράκανθων.

Τεύκριο
Το τεύκριο μια ηλιόλουστη μέρα ... (φωτ. Τ.Α.)

Τεύκριο
... και μια συννεφιασμένη. Στη επάνω φωτογραφία είναι μαζί με έναν ράμνο και εδώ με μία μιμόζα (φωτ.Τ.Α.)


Για τη γλάστρα υπάρχουν καλύτερες επιλογές
Προσωπικά μιλώντας, ένα τεύκριο σε γλάστρα στη βεράντα, δεν μου λέει κάτι ... Θα μείνει μικρό στη γλάστρα, οπότε γιατί να μη βάλω στη θέση του μια λεβάντα ή ένα φασκόμηλο. Αυτά έχουν πιο ωραία λουλούδια και τα φύλλα τους μυρίζουν οπωσδήποτε καλύτερα απ' ό,τι του τεύκριου. 



Κι δύο ακόμη
Εκτός από το κοινό τεύκριο (Teucrium fruticans) υπάρχει στην αγορά και το τεύκριο χαμαιδρύς (Teucrium chamaedrys). Μία μικρή πόα με πράσινα φύλλα και πάρα πολλά λευκά ανθάκια προς το τέλος της άνοιξης και το καλοκαίρι. Το τεύκριο πόλιο (Teucrium polium) είναι πιο γνωστό με το όνομα, λαγοκοιμιθιά και είναι ένα βότανο της χλωρίδας μας. 


Τεύκριο
Τεύκριο χαμαιδρύς σε μπορντούρα. (φωτ. Τ.Α.)
Τεύκριο
Τεύκριο πόλιο (φωτ. Δ.Α.)

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015

Ποιός ιβίσκος;


Τυχαίνει να βλέπω αναζητήσεις στα διάφορα «ψαχτήρια», μηχανές αναζήτησης στο διαδίκτυο, με θέμα τον ιβίσκο όπως αυτές:  «ιβίσκος που αντέχει στο κρύο» ή «πότε κλαδεύεται ο ιβίσκος;» και άλλες παρόμοιες. Το πρόβλημα με αυτές είναι ότι ο ερωτών δεν ξεκαθαρίζει για ποιόν ιβίσκο ρωτάει. 

Στους κήπους της Ελλάδας, και στην αγορά, μπορεί κανείς να βρει 3-4 είδη ιβίσκου. Απ' αυτούς οι πιο συνηθισμένοι, δημοφιλείς και διαδεδομένοι είναι δύο: Ο συριακός ιβίσκος (Hibiscus syriacus) και ο σινικός ιβίσκος (Hibiscus rosa-sinensis). Ο συριακός αντέχει στο κρύο ενώ ο σινικός δεν τα πάει καλά. 

Συριακός ιβίσκος
Συριακός ιβίσκος. Ποικιλία με περισσότερες από δύο σειρές πετάλων (φωτ. Τ.Α.)
Σινικός ιβίσκος
Σινικός ιβίσκος. Ποικιλία με μονή σειρά πετάλων. 
Με 2-3 μέρες θερμοκρασιών στο 0 °C ή έναν-δύο βαθμούς χαμηλότερα, ο σινικός χαλάει. Αντίθετα ο συριακός τα βγάζει πέρα ακόμη κι αν το θερμόμετρο πέσει κοντά στους -15 °C. Με άλλα λόγια, αν κάποιος ζει στην Θεσσαλονίκη και θέλει να έχει και τους δύο ιβίσκους, θα πρέπει να φυτέψει τον συριακό στον κήπο και τον σινικό σε γλάστρα για να μπορεί να τη φέρει μέσα το χειμώνα. 
Συριακός ιβίσκος
Ποικιλία συριακού ιβίσκου με μονή σειρά πετάλων. Μην σας ξεγελάει το ότι και στις δυο φωτογραφίες οι συριακοί έχουν το ίδιο χρώμα, υπάρχουν πολλές ποικιλίες του με διάφορες αποχρώσεις. (Φωτ. Τ.Α.)
Σινικός ιβίσκος
Λευκή ποικιλία σινικού ιβίσκου με απλή σειρά πετάλων. Υπάρχουν πολλές ακόμη αποχρώσεις, όπως κίτρινο, πορτοκαλί κ.ά. (Φωτ. Τ.Α.)

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

Γιατί δεν βαριέμαι τις μπουγκανβίλιες

Πλησιάζει ο χειμώνας, για μπουγκανβίλιες θα λέμε; Αυτές είναι καλοκαιρινό φυτό. Ναι είναι! Αλλά... 
Πέρα απ' το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή, τέλος Νοεμβρίου, οι μπουγκανβίλιες της γειτονιάς μου (και όχι μόνον αυτές) είναι σκεπασμένες από χρωματιστά φύλλα, υπάρχει κι άλλος ένας σημαντικός λόγος για να ασχοληθεί κάποιος με αυτά τα φυτά τώρα που αρχίζει ο χειμώνας: 
Όταν φυτεύουμε ή μεταφυτεύουμε ένα φυτό είναι βέβαιο ότι θα σπάσουν κάποιες ρίζες του καθώς θα δουλεύουμε. Στο πρόβλημα αυτό οι μπουγκανβίλιες είναι περισσότερο ευαίσθητες από άλλα είδη. Όμως όταν το αναρριχώμενο αυτό χάσει τα φύλλα του και μπει σε λήθαργο είναι μικρός ο κίνδυνος να χαλάσει κατά τη φύτευση ακόμη κι αν κοπούν ρίζες του. 
Άρα, τώρα είναι εποχή να διαλέξουμε ποια ποικιλία μπουγκανβίλιας μας ενδιαφέρει, να την «βάλουμε στην άκρη» και να την φυτέψουμε σε μερικές εβδομάδες όταν θα έχει μπει σε λήθαργο. Και επειδή αυτό που μας ενδιαφέρει είναι το χρώμα των βράκτειων φύλλων τους να μια μικρή συλλογή απ' τα χρώματα της μπουγκανβίλιας.

Μπουγκανβίλια

Μπουγκανβίλια

Μπουγκανβίλια

Μπουγκανβίλια
Η μπουγκανβίλια της φωτ. επάνω είναι η ίδια με την κάτω. Εδώ, τα πορτοκαλί βράκτεια φύλλα μόλις έχουν εμφανιστεί. 
Μπουγκανβίλια
Λίγες εβδομάδες μετά, το πορτοκαλί έχει ξεθωριάσει δίνοντας στη θέση του αποχρώσεις του κίτρινου και του ροζ (φωτ. Τ.Α.)
Μπουγκανβίλια
Τα φύλλα ξεκινούν με πορφυρή απόχρωση και κοκκινίζουν  καθώς τα «βλέπει» ο δυνατός καλοκαιρινός ήλιος. (Φωτ. Τ.Α.)

Μπουγκανβίλια

Μπουγκανβίλια

Μπουγκανβίλια
Αυτή η μπουγκανβίλια είναι η ίδια με την ακριβώς από κάτω. Όμως τα φύλλα της επάνω μόλις εμφανίστηκαν ενώ στην κάτω έχουν ήδη σχηματιστεί και τα λευκά άνθη. Προσέξτε τη διαφορά στην απόχρωση (φωτ. Τ.Α.) 
Μπουγκανβίλια

Μπουγκανβίλια

Μπουγκανβίλιες σε μπλε δεν έχουμε ακόμη. Ίσως στο μέλλον να υπάρξουν και τέτοιες. Για την ώρα θα αρκεστούμε στο μοβ, το ροζ - λιλά, το κόκκινο, το πορφυρό, το λευκό, το πορτοκαλί ή το κίτρινο. Όμως ανάλογα με τον φωτισμό και την ηλικία του φύλλου θα δούμε την απόχρωση να αλλάζει. Γι' αυτό δεν τις βαριέμαι ποτέ τις μπουγκανβίλιες. 

Για να μάθετε σχετικά με το όνομα της μπουγκανβίλιας πατήστε εδώ.
Για το κλάδεμά της πατήστε εδώ.
Η μπουγκανβίλια ανθίζει μόνο το καλοκαίρι; Για την απάντηση πατήστε εδώ.
Για τη φύτευσή της πατήστε εδώ.
Μπορούμε να έχουμε μπουγκανβίλια σε περιοχές με παγωνιά; Δείτε την απάντηση εδώ.

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

Τι χρώμα έχουν τα λουλούδια της μπουγκανβίλιας;

Bougainvillea

Βαθύ κόκκινο όπως στη φωτογραφία; Όχι! Τα άνθη της μπουγκανβίλιας είναι κρεμ-λευκά. Πάντα! Τα χρώματα που βλέπουμε πάνω της οφείλονται σε ένα είδος έγχρωμων φύλλων που ονομάζονται βράκτεια ή βράκτια (δεν ξέρω ποιά είναι η σωστή ορθογραφία). Τέτοιου τύπου φύλλα έχει και το αλεξανδρινό, το λέμε και ποϊνσέτια, του οποίου τα άνθη είναι κίτρινα καθώς και μερικά ακόμη φυτά. 

Bougainvillea
Τα λευκά ανθάκια της μπουγκανβίλιας και τα χρωματιστά βράκτεια φύλλα ( φωτ.Τ.Α.)

Poinsettia
Δεν έχουν όλα τα αλεξανδρινά κόκκινα βράκτεια φύλλα, υπάρχουν και αυτά με τα λευκά. Πάντως σε κάθε περίπτωση τα λουλούδια είναι κίτρινα (φωτ. Τ.Α.)
 Δείτε κι άλλες αναρτήσεις για την μπουγκανβίλια εδώ και για το αλεξανδρινό, εδώ




Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2015

Μαθήματα κηπουρικής για αρχάριους κηπουρούς της πόλης



Το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικού και Επαγγελματικού Προσανατολισμού «Ι.Ε.Κ.Ε.Π.» σε συνεργασία με τον γεωπόνο Ταξιάρχη Ανδριτσόπουλο , διοργανώνει σεμινάριο κηπουρικής με θέμα: «Βασικές γνώσεις κηπουρικής για αρχάριους κηπουρούς της πόλης». Το σεμινάριο απευθύνεται σε όποιον αγαπάει την κηπουρική ή θέλει να τη γνωρίσει, περνώντας ευχάριστα το χρόνο του/της και μαθαίνοντας!

Θα γίνεται κάθε Πέμπτη και ώρες 18:00 - 21:00 στο χώρο του «Ι.Ε.Κ.Ε.Π.» (Αβέρωφ 34Α, Νέα Ιωνία, 1ος όροφος). Τα μαθήματα έχουν συνολική διάρκεια 10 ωρών και καλύπτουν τις παρακάτω ενότητες:
  • Πώς λειτουργεί ένα φυτό. 
  • Πώς επιλέγουμε τα κατάλληλα φυτά για το χώρο μας.
  • Πότισμα και λίπασμα. 
  • Χώματα. 
  • Πώς φυτεύουμε και πώς σπέρνουμε. 
  • Κλάδεμα. 
  • Αντιμετώπιση προβλημάτων των φυτών. 
  • Οι ιδιαιτερότητες της καλλιέργειας σε γλάστρα. Αρωματικά φυτά και λαχανικά για καλλιέργεια σε γλάστρες ή ζαρντινιέρες. 

Κόστος συμμετοχής στο σεμινάριο: 80 ευρώ ανά άτομο

Επικοινωνία & Δηλώσεις συμμετοχών: 
Χριστίνα Κοντού Τ. 210 25 86 970 & Μ. info@iekep.gr



Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2015

Αρωματικά φυτά στο σπίτι

Εντάξει, το δεντρολίβανο είναι μεγάλο και δεν χωράει καλά σε γλάστρα, θέλει κήπο. Αλλά η ρίγανη; Το θυμάρι; Το φασκόμηλο; Αυτά ευδοκιμούν σε γλάστρες κι όποιος έχει ήλιο στο μπαλκόνι του είναι εύκολο να τα διατηρήσει κι ακόμη πιο εύκολο να τα χρησιμοποιήσει. Αν μπορείς να κόψεις φρέσκια ρίγανη απ' τη γλάστρα για τα φαγητά είναι «τρελό» να βάλεις την ξερή. Η διαφορά στη γεύση είναι μεγάλη. 
Διαβάστε το άρθρο του Μανώλη Καπάνταη στην ιστοσελίδα Biokipos - Bioprasino για τα αρωματικά φυτά. Ο τίτλος «Αρωματικά φυτά απ' το μπαλκόνι στην κουζίνα» τα λέει όλα για το περιεχόμενο. 
Ρίγανη

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2015

Σημύδες

Τις τελευταίες εβδομάδες διαπίστωσα ότι μια παλιά (από το Νοέμβριο του 2012) ανάρτησή μου για τις Σημύδες στην Ελλάδα, είχε αυξημένη ζήτηση και δέχτηκε κάμποσες επισκέψεις. Έβαλα στο «ψαχτήρι» τις λέξεις, σημύδες και σημύδα και ανακάλυψα διάφορα πράγματα: 
Όπως ήταν αναμενόμενο βρήκα ότι υπάρχουν στην αγορά ένα σωρό έπιπλα από ξύλο σημύδας. Όμως υπάρχουν και προϊόντα από φύλλα και άλλα μέρη της σημύδας που υπόσχονται ότι εξαφανίζουν την κυτταρίτιδα, αδυνατίζουν, ομορφαίνουν κ.λπ. Πιο ενδιαφέρουσα μου φάνηκε μία ποιητική συλλογή με τίτλο «Σημύδες» που τη βρήκα εδώ και εδώ. Θέλω να πιστεύω ότι ακριβώς από εκεί οφείλεται η αυξημένη επισκεψιμότητα της ανάρτησής μου και έτσι βάζω εδώ τους σχετικούς συνδέσμους με σκοπό, να διευκολύνω όσους ψάχνουν τα ποιήματα αυτά, να ανταποδώσω και επίσης να δώσω και στους δικούς μου αναγνώστες την ευκαιρία να ανακαλύψουν κάτι διαφορετικό απ' τα χώματα, τα λουλούδια και τα φύλλα, που ίσως να μην είναι και τόσο άσχετο με αυτά. 
Σημύδα
Σημύδα κοντά στον Αγιο Γερμανό των Πρεσπών. (φωτ. Τ.Α.)

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

Φυτεύουμε τριανταφυλλιές

Εχω παρατηρήσει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι ασχολούνται με τα φυτά τους και τον κήπο ή τη βεράντα τους όταν αυτοί οι χώροι είναι στο ζενίθ της θεαματικότητάς τους. Το τριαντάφυλλο και η τριανταφυλλιά είναι σύμφωνα με τις στατιστικές το πιο δημοφιλές λουλούδι και το πιο δημοφιλές φυτό, αντιστοίχως. Έτσι, τα ελληνικά περιοδικά κηπουρικής έβαζαν στο εξώφυλλό τους τριαντάφυλλα και τριανταφυλλιές κάθε Μάιο ή Απρίλιο συνοδευόμενα από σχετικά άρθρα, φυσικά. 
Τριανταφυλλιά

Όμως στην πραγματικότητα τα άρθρα αυτά θα έπρεπε να είναι στην ύλη των περιοδικών από το Νοέμβριο ή και τον Οκτώβριο μέχρι και τον Μάρτιο. Γιατί, τότε είναι η καλύτερη στιγμή για να αγοράσει κανείς τριανταφυλλιές και να τις εγκαταστήσει στον κήπο ή τη βεράντα του. Υπάρχουν πολλοί λόγοι γι’ αυτό, να μερικοί απ’ αυτούς: 
  • Αυτή την περίοδο μπορεί κανείς να αγοράσει φτηνές γυμνόρριζες τριανταφυλλιές. 
  • Οι γυμνόρριζες συσκευασμένες τριανταφυλλιές είναι κατά κανόνα επώνυμες. Δηλαδή, μπορεί να ξέρει κανείς ακριβώς τι μπορεί να κάνει η τριανταφυλλιά που θέλει να αγοράσει. 
Τριανταφυλλιά
Η Κοραλίνα είναι μία χαμηλή, θαμνώδης τριανταφυλλιά. Έχει πλούσια και συνεχή ανθοφορία σε μπουκέτα και ζωηρή φυλλωσιά. Είναι κατάλληλη για μεμονωμένες φυτεύσεις, για μπορντούρες, για εδαφοκάλυψη αλλά και για γλάστρα. 
  • Οι καιρικές συνθήκες είναι ευνοϊκές στο μεγαλύτερο τμήμα αυτής της περιόδου. 

Άρα, αναζητήστε τώρα στο διαδίκτυο ιστοσελίδες φυτωρίων τριανταφυλλιάς για να διαλέξετε ό,τι θέλετε. Προετοιμάστε το έδαφος στο σημείο που θα φυτέψετε και μόλις πάρετε στα χέρια σας τις τριανταφυλλιές που διαλέξατε, φυτέψτε τις το ταχύτερο δυνατόν. 
Τριανταφυλλιά
Η Spectacular Palace είναι μικρή (ύψος 0,60 μ. περίπου), θαμνώδης, ανθοφορεί σε μπουκέτα απ' το Μάιο μέχρι την αρχή του χειμώνα κατά κύματα. 
Τριανταφυλλιά
Ποιάς ποικιλίας είναι άραγε αυτό το τριαντάφυλλο;  Και τι χαρακτηριστικά να έχει το φυτό; 
Σχετική με το θέμα είναι και αυτή η ανάρτηση.

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015

Φθινοπωρινές εκθέσεις κάκτων

Δύο παράλληλες εκθέσεις για τους φίλους των κάκτων την Κυριακή 1η Νοεμβρίου. Διαβάστε την σχετική πρόσκληση της ΕΕΚΑΠ και ελάτε.  

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2015, 11:00 - 15:00
Χώρος: Κτήμα Συγγρού, Κηφισίας 182, Μαρούσι, Αττική. 
Διοργανωτής: ΕΕΚΑΠ (Ελληνική Εταιρεία Κάκτων και άλλων Παχυφύτων).

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2015

Πότε ωριμάζουν τα πορτοκάλια;

Ενώ δέχομαι συχνά ερωτήσεις του τύπου: «πότε να σπείρω το ένα ή πότε να φυτέψω το άλλο», η ερώτηση «πότε γίνεται η συγκομιδή του τάδε» είναι μάλλον σπάνια. Κι όμως έχει μεγάλη σημασία. 
Πορτοκάλια
Οκτώβριος, τα πορτοκάλια αρχίζουν να ωριμάζουν (φωτ. Τ.Α.)

Οι περισσότερες ποικιλίες πορτοκαλιών αρχίζουν να ωριμάζουν απ’ τα μέσα του Οκτωβρίου και μετά. Μόνο τα Βαλέντσια αργούν ακόμη. Αυτά ωριμάζουν από το Μάρτιο και μετά. 
Πορτοκάλια Βαλέντσια
Τα πορτοκάλια Βαλέντσια συγκομίζονται από το Μάρτιο μέχρι το τέλος του καλοκαιριού (φωτ. Δ.Α.)

Ετσι μια και είμαστε στον Οκτώβριο νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να πούμε ότι, το χρώμα της φλούδας των πορτοκαλιών δεν είναι κριτήριο ωριμότητας. Με άλλα λόγια, πράσινα ή κίτρινα δεν έχει σημασία. Ένα πορτοκάλι μπορεί να είναι γλυκό ακόμη κι αν η φλούδα του είναι πράσινη, αλλά μπορεί να είναι ξυνό και να έχει φλούδα με ωραίο και λαμπερό πορτοκαλί-κίτρινο χρώμα. 
Πορτοκάλια
Το χρώμα δεν μετράει, πρέπει να δοκιμάσεις  (φωτ. Τ.Α.)

Επομένως πριν τα κόψουμε όλα απ’ το δέντρο δοκιμάζουμε ένα απ’ αυτά. Ένα ξεχωριστό χαρακτηριστικό που έχουν τα πορτοκάλια είναι πως μπορούν να «αποθηκευτούν» πάνω στο δέντρο. Εφ όσον δεν φοβόμαστε, ανέμους, χιόνια, καταιγίδες και χαλάζια, μπορούν να τα αφήσουμε πάνω στο δέντρο και να κόβουμε όποτε θέλουμε. 
Άνθη πορτοκαλιάς
Δεν είναι και πολύ σχετικό με το θέμα μας αλλά είναι εξαιρετικό. Αναφέρομαι στο άρωμα των λουλουδιών της πορτοκαλιάς (φωτ. Τ.Α.)

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2015

Λουλούδια στην άμμο. Επιτέλους!


Το κρινάκι της θάλασσας (Pancratium maritimum) είναι ένα βολβώδες φυτό που αυτοφύεται σε αμμώδεις παραλίες. Το άνθος του είναι κατάλευκο και αρωματικό. 
Κρινάκι της θάλασσας
Κρινάκι της θάλασσας εκεί που τελειώνει ο χλοοτάπητας και αρχίζει η αμμουδιά (φωτ. Δ.Α.)

Πριν από 12 μήνες περίπου φύτεψα μερικούς «βολβούς» του σε 3 γλάστρες διαμέτρου 30-35 εκ. γεμάτες με άμμο. Μη γνωρίζοντας το κατάλληλο βάθος φύτευσης έβαλα τους βολβούς σε τρία διαφορετικά βάθη. Υπό τον φόβο των σαπισμάτων και έχοντας κατά νου να φτιάξω συνθήκες παρόμοιες με αυτές που υπάρχουν σε μια ελληνική αμμώδη παραλία, τοποθέτησα τις γλάστρες σε θέση ηλιόλουστη. Δεν έβαλα σταλάκτες αυτόματου ποτίσματος. Αυτούς τους 12 μήνες πότισα 3-4 φορές, δίνοντας πολύ λίγο νερό, όταν κατά την περίοδο της άνοιξης μου φάνηκε πως είχαμε ανομβρία. Δηλαδή βασίστηκα στο νερό των βροχών για το πότισμα ή με άλλα λόγια ... ξέχασα τα κρινάκια της θάλασσας και δεν ασχολήθηκα με αυτά. 
Κρινάκι της θάλασσας
Στις αρχές της άνοιξης του 2015 (φωτ. Τ.Α.)

Κρινάκι της θάλασσας

Στις αρχές του Σεπτέμβρη μέσα στις γλάστρες υπήρχαν μόνον 1-2 φύλλα που είχαν σχηματιστεί νωρίτερα, όμως μέσα σε δυο εβδομάδες εμφανίσθηκε και αναπτύχθηκε ανθικό στέλεχος και ... να το λουλούδι. 
Κρινάκι της θάλασσας
Αυτή γλάστρα είναι ίδια της προηγούμενης φωτογραφίας (φωτ. Τ.Α.)

Στις παραλίες τα κρινάκια της θάλασσας ανθίζουν απ' τα μέσα του καλοκαιριού μέχρι και τον Οκτώβριο, ανάλογα με το κλίμα της περιοχής. Στη βεράντα μου έπρεπε να έρθει ο Σεπτέμβριος για να δω άνθη. Υποψιάζομαι ότι η δυνατές ζέστες του Αυγούστου και κάποιες σύντομες καλοκαιρινές μπόρες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ανθοφορία.
Κρινάκι της θάλασσας
Από ώρα σε ώρα θα ανοίξει και αυτό το λουλούδι (φωτ. Τ.Α.)