Tα φύλλα χάνουν το πράσινο χρώμα τους και μετά πέφτουν. Για να πέσουν πρέπει να αρχίσει να λειτουργεί ένας ειδικός μηχανισμός μέσα στο φυτό. Στο μίσχο των φύλλων, μια σειρά από κύτταρα, μικρά και χωρίς σκληρές ίνες στα τοιχώματά τους, σχηματίζουν μια ζώνη αποκοπής.Ειδικές ουσίες εκκρίνονται και κάνουν την σύνδεση μεταξύ των κυττάρων χαλαρότερη. Τελικά, η ζώνη αποκοπής σπάει κάτω από το βάρος του φύλλου ή και με την βοήθεια του ανέμου και το φύλλο πέφτει.
 |
| Φύλλο βελανιδιάς (φωτ. Τ.Α.) |
Η αποκοπή των φύλλων είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο που μπορεί να συμβεί ακόμη και το καλοκαίρι, λόγω ξηρασίας αυτή τη φορά. Δεν είναι λίγα τα φυτά της χλωρίδας μας που αποφυλλώνονται το καλοκαίρι και όχι το χειμώνα. Τα φυλλοβόλα πολυετή φυτά στη μεσογειακή χλωρίδα είναι η μειοψηφία, τα περισσότερα είναι αείφυλλα. Αύτο εξηγείται από το γεγονός ότι για τις κλιματικές μας συνθήκες η δύσκολή εποχή είναι το ξηρό και άνυδρο καλοκαίρι και όχι ο ήπιος, βροχερός χειμώνας. Αυτά συμβαίνουν στην «άγρια» φύση. Στους κήπους τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εκεί μπορεί να επιζητούμε την φύτευση φυλλοβόλων, για τον ζεστό ήλιο που αφήνουν να περνά τον χειμώνα ή για το αισθητικό αποτέλεσμα των αλλαγών που υφίστανται τα φυτά το φθινόπωρο. Τα φύλλα κιτρινίζουν , αλλάζει το χρώμα του φυτού. Τα φύλλα πέφτουν, αλλάζει η μορφή του. Αυτά δίνουν στον κάτοικο της πόλης μιά καλή εικόνα της λειτουργίας της φύσης.
 |
| Η ήμι-φυσική λιμνούλα στον Βαλκανικό Βοτανικό Κήπο Κρουσσίων στο Κιλκίς (φωτ. Τ.Α.) |
