Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

Εδαφοκάλυψη στην «Οδό» της Καστοριάς

Μια και είναι η εποχή που πολλοί ετοιμάζουν τον καλοκαιρινό λαχανόκηπο, ας θυμηθούν να εφαρμόσουν εδαφοκάλυψη. Μόνον κέρδη θα έχουν απ' αυτή. Βρήκα ένα σχετικό πολύ ωραίο δημοσίευμα του γεωπόνου Γ. Δαουτόπουλου στο ιστολόγιο της εβδομαδιαίας εφημερίδας της Καστοριάς Οδός. Δείτε το πατώντας, Εδαφοκάλυψη με φυτικά υλικά

Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

Κίτρινο γιασεμί

Το κίτρινο γιασεμί (Jasminum nudiflorum) είναι μάλλον το εκκεντρικό μέλος της «παρέας» των γιασεμιών (Jasminum sp.). Αναρριχώμενο ακριβώς δεν θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι είναι· τα άνθη του δεν έχουν άρωμα, ούτε είναι καλοκαιρινά· τα μακριά τοξωτά κλαδιά του δεν είναι λεπτά σαν εύκαμπτο σύρμα. Το κίτρινο γιασεμί μοιάζει να είναι η εξαίρεση ανάμεσα στα άλλα γιασεμιά: είναι ήμι-αναρριχώμενο, κάνει πάρα πολλά κίτρινα άνθη που εμφανίζονται συνήθως τον Φεβρουάριο και το Μάρτιο, αλλά δεν είναι απίθανο να τα δούμε ακόμη και απ' τον Ιανουάριο. Γι΄αυτό είναι καλή ιδέα να το φυτέψουμε κάπου όπου θα μπορούμε να το βλέπουμε το χειμώνα και την άνοιξη. 


Κίτρινο γιασεμί (φωτ. Τ.Α.)
Κίτρινο γιασεμί, το λένε και γυμνανθές (φωτ. Τ.Α.)
Αν το βάλετε σε γλάστρα, βρείτε μία που θα είναι αρκετά μεγάλη και ψηλή ώστε τα κλαδιά να κρέμωνται γύρω της. Αν το βάλετε στην άκρη της βεράντας, τα κλαδιά θα κρεμαστούν προς τα έξω, «φροντίζοντας» περισσότερο την εξωτερική εμφάνιση της βεράντας σας.  


Κίτρινο γιασεμί (φωτ.Τ.Α.)
Τα κλαδιά του έχουν τετραγωνική διατομή (φωτ.Τ.Α.) 

Στον κήπο το κίτρινο γιασεμί θα πιάσει αρκετά χώρο, αφού μπορεί εύκολα να φτιάξει μία πράσινη μάζα διαμέτρου 3 ή ακόμη και 4 μ. με ύψος το πολύ 2 μ. Με τον όγκο του μπορεί να κρύψει μια άσχημη περίφραξη ενώ με τα μακρυά κλαδιά του μπορεί να απαλύνει την κορυφή ενός απότομου πρανούς. Αλλά αυτά είναι μόνον δυο προτάσεις, ανάμεσα στις πολλές πιθανές χρήσεις του στον κήπο.
  
Είναι βολικό φυτό για τους ... τεμπέληδες κηπουρούς, γιατί δεν αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα από εχθρούς ενώ τα μαλακά κλαδιά του κάνουν εύκολο το κλάδεμα. Κλαδεύουμε το κίτρινο γιασεμί αμέσως μετά την ανθοφορία αφαιρώντας μικρό τμήμα των κλαδιών του. Ομως σίγουρα μέσα στο καλοκαίρι θα χρειαστεί λίγη δουλειά για να αφαιρέσουμε ξερά κλαδάκια του και να το διατηρήσουμε όμορφο και «καθαρό». Αυτό με τα ξερά κλαδάκια προσέξτε το. Αν τα αφαιρούμε κάθε χρόνο, τότε δεν θα μαζευτούν πολλά. 

Κίτρινο γιασεμί (φωτ.Τ.Α.)
Κίτρινο γιασεμί που έχει μείνει εντελώς ακλάδευτο σε περίφραξη. Με λίγη προσοχή μπορεί κανείς να διακρίνει ότι έχει κάμποσα ξερά κλαδάκια ανάμεσα στο πράσινα. (φωτ.Τ.Α.)

Πάντως ανταποκρίνεται ακόμη και στο αυστηρό κλάδεμα με την παραγωγή περισσότερων βλαστών, όμως τέτοιο κλάδεμα μάλλον χαλάει την ελεύθερη κρεμοκλαδή εμφάνισή του. Αν δηλαδή, θέλουμε να έχουμε στον κήπο μας έναν θάμνο με αυστηρά καθορισμένο σχήμα, τότε ας επιλέξουμε κάποιο άλλο είδος θάμνου και όχι το κίτρινο γιασεμί.



Κίτρινο γιασεμί (φωτ.Τ.Α.)
Τα μπουμπούκια του έχουν ελαφρώς πορτοκαλί απόχρωση (φωτ.Τ.Α.)
Κίτρινο γιασεμί (φωτ.Τ.Α.)
Καθώς προχωρά η άνθιση, τα άνθη χάνουν το κίτρινο χρώμα τους, γίνονται άσπρα και μετά πέφτουν (φωτ. Τ.Α.)
Ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες ή ημισκιερές θέσεις. Αντέχει καλά στην παγωνιά. Αν κάνει πολύ κρύο μπορεί να χάσει τα φύλλα του  αλλά θα αναπτυχθούν νέα μέσα στην άνοιξη. Το καλοκαίρι δεν πρέπει να αμελήσουμε το πότισμά του. Λίπασμα θα του δίνουμε κάθε άνοιξη μετά την ανθοφορία και ξανά το φθινόπωρο. Ομως τα γιασεμιά που είναι σε γλάστρα θα χρειαστούν τακτικές λιπάνσεις μια φορά το μήνα, από το Μάρτιο μέχρι και το Σεπτέμβριο με εξαίρεση το δίμηνο Ιουλίου και Αυγούστου. 

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

Κάποιος έψαχνε 5. Κλαδεύεται το έλατο;

Κάποιος έψαχνε να βρει στο διαδίκτυο αν κλαδεύεται το έλατο. Η αναζήτηση μέσω κάποιου «ψαχτηριού» τον έφερε και σε αυτό το μπλογκ. 
Ομως γιατί να κλαδέψει κανείς το έλατο; Για ποιό λόγο. Τι θέλει να πετύχει με το κλάδεμα; 
Κλαδεύουμε για έναν ή περισσότερους από τους παρακάτω λόγους:
1. Για να αυξήσουμε την ανθοφορία.
2. Για να αυξήσουμε την καρποφορία.
3. Για να κάνουμε τη φυλλωσιά πιο πυκνή.
4. Για να ανανεώσουμε τη φυλλωσιά ενός φυτού.
5. Για να διαμορφώσουμε το φυτό μας στο σχήμα που θέλουμε.
6. Γιατί ένα ή περισσότερα κλαδιά μας ενοχλούν με τον τρόπο που έχουν αναπτυχθεί. Κάποιο κλαδί, για παράδειγμα, «κλείνει» ένα μονοπάτι μέσα στον κήπο. 

Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο λόγο. Επίσης δεν μπορώ να βρω πως μπορεί το κλάδεμα ενός ελάτου να ταιριάζει με κάτι από τα παραπάνω. Η ανθοφορία και η καρποφορία του ελάτου δεν είναι σημαντικές. Η φυλλωσιά του είναι πυκνή ενώ το σχήμα του είναι καθορισμένο από τη Φύση. Τελικά, μόνον το 6 μου φαίνεται κάπως σχετικό. 


Ελατο (φωτ. Δ.Α.)
Ελατο (φωτ. Δ.Α.)

Πάντως ό,τι και αν συμβαίνει, ο Σεπτέμβριος είναι  η καλύτερη στιγμή για το κλάδεμα των κωνοφόρων. Το έλατο, όπως και το πεύκο, οι τούγιες, οι κέδροι και πολλά άλλα είναι κωνοφόρα. 

Δείτε ακόμη σχετικά με το έλατο: 
Χριστουγεννιάτικο έλατο για τη βεράντα; 
Φυσικό έλατο με ρίζες. 
Φυσικό έλατο κομμένο.
Γιατί πέφτουν οι βελόνες του ελάτου; 

Κυριακή 23 Μαρτίου 2014

Κάτι νέο. Μπιλμπέργκια

Χαίρομαι όταν βλέπω καινούργια, άγνωστα φυτά στην αγορά. Και χαίρομαι περισσότερο όταν τα βλέπω και σε κήπους ή βεράντες. Είναι βαρετό να βλέπεις παντού τα ίδια, φωτίνιες, λούσιντουμ ή εκείνα τα κουραστικά πλέον λέιλαντ. Οχι ότι αυτά είναι φυτά άχρηστα και προς αποφυγή, αλλά επιτέλους ας δούμε και κάτι άλλο δίπλα τους.  
Κάτι καινούργιο είναι η μπιλμπέργκια, Billbergia nutans, την οποία πρόσφατα πέτυχα μέσα στον κατάλογο μεγάλου ελληνικού φυτωρίου, απ' αυτά που προμηθεύουν τα κέντρα κήπου. Γεγονός που σημαίνει ότι ήδη θα υπάρχει στην αγορά. 
Είδα για πρώτη φορά μπιλμπέργκια πριν μερικά χρόνια στην Ανθοκομική Εκθεση Κηφισιάς. Ομως δεν ήταν στο περίπτερο κάποιου παραγωγού καλλωπιστικών αλλά σε αυτό που φιλοξενούσε την Mediterranean Garden Society (MGS), Εταιρεία Μεσογειακής Κηπουρικής στα ελληνικά. Το παράξενα άνθη της τραβούσαν το βλέμμα των επισκεπτών της Ανθοκομικής όμως η ΜGS δεν πουλάει φυτά. Μετά, εμφανίστηκε μπροστά μου ξανά στην έκθεση «Κηποτέχνικα», και πάλι πριν χρόνια. Πέρσι είδα να πωλείται συσκευασμένο ρίζωμα μπιλμπέργκιας.
Τώρα φαίνεται πως μπορεί κανείς να βρει, στην αγορά «έτοιμες», μεγαλωμένες μπιλμπέργκιες. Αρα, αν σας γοητεύσει καλό είναι να ξέρετε μερικά πράγματα για αυτή. 


Μπιλμπέργκια
Τα άνθη της μπιλμπέργκιας θα τα δούμε προς το τέλος της άνοιξης και της αρχές του καλοκαιριού (φωτ. Δ.Α.)
Η μπιλμπέργκια είναι ένα τροπικό φυτό που σημαίνει ότι δεν αντέχει πολύ στο κρύο. Δηλαδή όταν το θερμόμετρο πλησιάζει στο 0 ή στο -1 C χρειάζεται προστασία. Ευτυχώς ευδοκιμεί σε γλάστρα οπότε μπορεί κανείς να τη μεταφέρει μέσα στο σπίτι σε κάποια θέση φωτεινή και μακριά από πηγές θερμότητας. Αγαπάει την υγρασία όμως φυτέψτε την σε μείγμα χώματος με πολύ καλή στράγγιση. Φυτέψτε την δηλαδή σε χώμα για φυτά εσωτερικού χώρου βελτιωμένο με λίγη ελαφρόπετρα και περλίτη για να έχει καλή στράγγιση, να είναι αφράτο και πλούσιο σε οργανική ουσία. 
Σε εξωτερικό χώρο είναι καλύτερα να διαλέξουμε για αυτή μια θέση ημισκιερή. Λίπασμα της δίνουμε άνοιξη και καλοκαίρι και μάλιστα θα ανταποκριθεί καλύτερα σε αυτό, αν επιλέξουμε κάποιο που μπορούμε να διαλύσουμε σε νερό και να το ψεκάσουμε πάνω στο φυτό. Χρησιμοποιούμε κάποιο πλήρες λίπασμα, με όλα τα κύρια θρεπτικά στοιχεία αλλά και ιχνοστοιχεία. Για το πότισμα μη ρωτήσετε, «κάθε πότε»! Δώστε της νερό όποτε είναι στεγνό το χώμα της.
Το κοινό όνομα της μπιλμπέργκιας για τους αγγλόφωνους είναι, Friendship plant ή Queen's-Tears. Μάλλον μελοδραματικό το δεύτερο. Σε ποιά βασίλισσα να αναφέρεται;  

Μπιλμπέργκια
Η μπιλμπέργκια φτάνει σε ύψος τα 0,60 μ. περίπου. Καθώς το φυτό βγάζει συνέχεια παραφυάδες στην περιφέρειά του η διάμετρος της φυλλωσιά του θα καθοριστεί από τον διαθέσιμο χώρο. (Φωτ.Δ.Α.)


Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014

Αγγελική, αξιόπιστη και ανθεκτική.

Υπάρχουν φυτά που διατυμπανίζουν την παρουσία τους στον κήπο με τα φανταχτερά άνθη τους, με το φύλλωμά τους ή και με τα δύο μαζί. Τέτοια είναι η τριανταφυλλιά και η ορτανσία, για παράδειγμα. Υπάρχουν και τα φυτά που περιβάλλονται από κάποιον «μύθο». Το τσίκας, για παράδειγμα, έχει φυλλωσιά παράξενη και εντυπωσιακή. Εξ ίσου παράξενο είναι και το άνθος του ενώ κουβαλάει και την «ιστορία» του ακριβού φυτού με τη σπάνια ανθοφορία. 


Υπάρχουν όμως και εκείνα τα φυτά που πρασινίζουν τον κήπο χωρίς «φασαρία». Χωρίς να έχουν φανταχτερά άνθη ή παράξενους χρωματιστούς καρπούς. Μεγαλώνουν χωρίς να μας απασχολούν με προβλήματα ή με τις απαιτήσεις τους. Με άλλα λόγια κάνουν τη δουλειά τους ήσυχα και διακριτικά. Και αν κάποτε κάτι πάει στραβά, αν έρθει μια αναποδιά του καιρού για παράδειγμα, θα την ξεπεράσουν χωρίς προβλήματα ενώ εμείς θα προσπαθούμε να συνεφέρουμε τους φανταχτερούς συγγενείς τους. Η αγγελική (Pittosporum tobira) είναι τέτοια περίπτωση. 


Αγγελική
Τα πολύ αρωματικά ανθάκια της αγγελικής εμφανίζονται το Μάιο (φωτ.Τ.Α.)

Είναι ένας αειθαλής θάμνος με αρωματικά λευκά λουλουδάκια το Μάιο. Μπορούμε να τη φυτέψουμε σε θέση ηλιόλουστη ή και σκιερή. Δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις από το έδαφος και αντέχει πολύ στην ξηρασία. Ομως ανταποκρίνεται στο πότισμα με ταχύτερη ανάπτυξη. Η αγγελική είναι κατάλληλη και σε παραθαλάσσιους κήπους. Κλαδεύεται όπως θέλουμε γιατί έχει από τη φύση της πυκνή φυλλωσιά. Μια αγγελική μπορεί να γίνει μέχρι 4,5-5 μ. ψηλή με διάμετρο 3 μ. περίπου. 


Αγγελική
Μια συστάδα από ανθισμένες αγγελικές. Εχουν ύψος περίπου 2 μ.  Το χειμώνα ποτίζονται μόνον από τις βροχές ενώ το καλοκαίρι τα βγάζουν πέρα με 4-5 ποτίσματα. (φωτ. Τ.Α.)

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις αγγελικές για να φτιάξουμε έναν φυτικό φράχτη. 

Αγγελική
Αγγελικές στην περίφραξη. Τα συγκεκριμένα φυτά έχουν ύψος περίπου 1,60 μ. Ο ιδιοκτήτης τους τα κλαδεύει στο πλάι για να τους δώσει ύψος και για να διατηρήσει τον φράχτη πυκνό. (φωτ. Τ.Α.)

Μπορούμε επίσης να τις συνδυάσουμε με άλλους θάμνους. 

Αγγελική
Σε πρώτο πλάνο στη σκιά ενός πεύκου, μία αγγελική σφαιρικά κλαδεμένη. Δεξιότερα μία φωτίνια σε ηλιόλουστη θέση. Στο βάθος αριστερά ένα βιβούρνο. (φωτ. Τ.Α.)

Μπορούμε ακόμη να τη διαμορφώσουμε σε σχήμα μικρού δέντρου. Κάτι τέτοιο όμως θα πάρει χρόνια για να γίνει πραγματικότητα. 


Αγγελική
Πολύ μεγάλη αγγελλική σε πάρκο στον Αλιμο της Αττικής. (φωτ. Δ.Α.)

Η αγγελική μπορεί να καλλιεργηθεί σε γλάστρα όμως ο περιορισμένος χώρος δεν της επιτρέπει να αποδώσει πλήρως. Για τη γλάστρα, αλλά και για τον κήπο, είναι καταλληλότερη η μικρόσωμη ποικιλία της, Pittosporum tobira Nanum, δηλαδή η νάνα αγγελική


Νάνα αγγελική
Νάνα αγγελική μέσα σε ένα πυθάρι το χειμώνα. (φωτ. Δ.Α.)
Αυτή γίνεται περίπου 1 μ. ψηλή με διάμετρο μέχρι 1,5 μ. Εχει πολύ πυκνή φυλλωσιά από τη φύση της. Επομένως θα χρειαστεί από ελάχιστο έως και καθόλου κλάδεμα. Οι απαιτήσεις της είναι η ίδιες με αυτές της μεγάλης αδελφής της. Ομως σπάνια θα τη δούμε να ανθίζει. 
Νάνα αγγελική και υπέρικο.
Σε πρώτο πλάνο δεξιά, μία νάνα αγγελική μέσα σε ένα ηλιόλουστο και «βραχώδες» παρτέρι του Δημοτικού Βοτανικού Κήπου Σταυρούπολης, στη Θεσσαλονίκη. Προσέξτε το ζωηρό πράσινο χρώμα των νέων φύλλων της αγγελικής. Το ολάνθιστο φυτό πίσω της είναι ένα υπέρικο. (φωτ. Δ.Α.)
                           
Αγγελική νάνα
Μια μπορντούρα από νάνες αγγελικές σε έναν μάλλον σκιερό κήπο, το χειμώνα. (φωτ. Τ.Α.)


Δευτέρα 17 Μαρτίου 2014

Εχιο, πεταλούδες και παρορμητικές αγορές

Πριν από λίγους μήνες βρήκα σε ένα κέντρο κήπου ένα έχιο (Echium), μερικοί το ονομάζουν και έχιουμ διαβάζοντας στα ελληνικά το λατινικό του όνομα. Χωρίς να το σκεφτώ πολύ, εντελώς παρορμητικά, το αγόρασα αμέσως. Δεν θα έπρεπε να το έχω πάρει χωρίς να ξέρω αν μπορεί να ευδοκιμήσει στον κήπο μου αλλά υπέκυψα στην παρόρμηση της στιγμής. 

Echium candicans ή E. fastuosum. (φωτ. Τ.Α.)
Εχιο, Echium candicans ή E. fastuosum. (φωτ. Τ.Α.) 

Μετά την «απομάκρυνση εκ του ταμείου», άρχισα να σκέφτομαι ότι μάλλον έκανα λάθος. Ναι μεν θυμόμουν ότι το έχιο συμπεριλαμβάνονταν σε έναν κατάλογο φυτών κατάλληλων για κήπους γύρω από τη Μεσόγειο θάλασσα, αλλά θυμόμουν και ότι είχα δει ωραία, μεγάλα, φουντωτά και ολάνθιστα έχια σε ένα πάρκο της Ολλανδίας. Ηταν αρχές καλοκαιριού και ο ουρανός ήταν γεμάτος χαμηλά σύνεφφα και έβρεχε όλη μέρα μια βροχή σαν σπρέι. Δηλαδή, καμία σχέση με τη Μεσόγειο και το γλυκό αλλά και «δύσκολο» κλίμα της. Επίσης, δεν γνώριζα τίποτε για τις απαιτήσεις του. 
Το λάθος όμως είχε γίνει και έτσι το μόνο που μου έμενε ήταν να συμβουλευτώ τα βιβλία μου για να εντοπίσω το καλύτερο σημείο όπου θα το φύτευα. Ψάχνοντας στα βιβλία βρήκα ότι το έχιο μου είναι ένα πολυετές, αειθαλές φυτό που μπορεί να γίνει μέχρι 2 μ. ψηλό, ότι του αρέσει ο ήλιος, αντέχει στην ξηρασία και μπορεί να ζήσει σε φτωχά, πετρώδη εδάφη αρκεί να έχουν καλή στράγγιση. Βρήκα όμως ότι υπάρχουν και τουλάχιστον δύο άλλα είδη έχιου στη διεθνή αγορά των καλλωπιστικών φυτών, αμφότερα διετή. Δηλαδή, τη μια χρονιά βγάζουν φύλλα, τη δεύτερη ανθίζουν και μετά ... τέλος. Αυτά είναι, το Echium wildpreti, ένα καταπληκτικό φυτό με μια τεράστια ροζ ταξιανθία και το Echium simplex με λευκό άνθος. 
Αυτό που δεν βρήκα πουθενά γραμμένο είναι το ότι το άνθος του έχιου λειτουργεί σαν μαγνήτης για τις πεταλούδες.  

Echium candicans (φωτ.Τ.Α.)
Εχιο και πεταλούδες

Echium candicans (φωτ.Τ.Α.)
Είναι πολύ ωραίες οι πεταλούδες, αλλά όταν τις βλέπω δεν μπορώ να μη σκεφτώ ότι πριν γίνουν πεταλούδες ήταν κάμπιες και ότι μ' αυτή τη μορφή έφαγαν τα φύλλα κάποιου άλλου φυτού μου. Σ' αυτή τη ζωή δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα.

Μέχρι στιγμής το δικό μου έχιο πάει καλά, αν τα βγάλει πέρα και με το σκληρό, καυτό και ξηρό καλοκαίρι της Αττικής τότε πιστεύω ότι δεν θα έχει άλλο πρόβλημα. Σύντομα θα ξέρω. 

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014

Κάποιος ρώτησε 19. Το χώμα και το χρώμα της ορτανσίας

Ενας αναγνώστης θέλει να μάθει για τις ορτανσίες: 

«Θα ήθελα να ρωτήσω, αν το χώμα από πουρνάρι είναι καλό για τις ορτανσίες και πώς μπορείς να κάνεις την ορτανσία να βγάλει άνθη με μπορντό-πράσινο χρώμα; Το είδα στο εξωτερικό και είναι υπέροχο». 


Το χώμα γύρω από το πουρνάρι, περίπου στα πρώτα 5 εκ. βάθους, είναι ένα φυλλόχωμα και μάλλον θα περιέχει άφθονα φύλλα σε διάφορα στάδια αποσύνθεσης και βελανίδια, καθώς το πουρνάρι είναι είδος βελανιδιάς. Επομένως θα περιέχει άφθονη οργανική ουσία, άρα μπορείτε να το βάλετε στο μείγμα «χώματος» όπου φυτεύετε τις ορτανσίες σας. Ανακατέψτε το με χώμα για οξύφιλα και λίγη ελαφρόπετρα. Μην το χρησιμοποιήσετε μόνο του γιατί τα βελανίδια περιέχουν πολλές ταννίνες οι οποίες δεν είναι ό,τι καλύτερο για τα φυτά.


Quercus coccifera
Πουρνάρι (Quercus coccifera), φωτ. Σ.Α.

Quercus coccifera
Πουρνάρι (Quercus coccifera), φωτ. Δ.Α.

Ας δούμε τώρα τι γίνεται με τα άνθη. Οι ορτανσίες που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά είναι κατά κανόνα αυτές του είδους Hydrangea macrophylla. Το χρώμα τους εξαρτάται από την οξύτητα του εδάφους, από τα γενετικά χαρακτηριστικά του φυτού, δηλαδή την ποικιλία, και σίγουρα το επηρεάζει κι ο ήλιος. Ο δυνατός ήλιος ξασπρίζει τα χρώματα των λουλουδιών, όμως αυτό συμβαίνει σε πάρα πολλά φυτά και όχι μόνο στις ορτανσίες. 


Hydrangea macrophylla
Ροζ ορτανσία. Τα άνθη κοντά στην κορυφή έχουν πιο σκούρα απόχρωση του ροζ συγκριτικά με αυτά που είναι χαμηλά. Αυτό συμβαίνει γιατί η θέση της γλάστρας είναι τέτοια που ο ήλιος «βλέπει» περισσότερο τα κάτω άνθη σε σχέση με τα επάνω. (Φωτ. Τ.Α.)
Τα άνθη της ορτανσίας, ανάλογα με την οξύτητα του εδάφους, μπορεί να αποκτήσουν χρώμα από ροζ ανοιχτό έως και καθαρό μπλε ή να έχουν κάποια ενδιάμεση απόχρωση όπως, λιλά, βιολέ, κοκκινωπό.


Hydrangea macrophylla
Ορτανσίες μπλε και ορτανσίες λευκές μαζί (φωτ.Δ.Α.)
Αξίζει να πούμε ότι υπάρχουν και δίχρωμες Hydrangea macrophylla με αποχρώσεις, λευκό-μοβ, λευκό-λιλά, λευκό ροζ.

Hydrangea macrophylla
Ποικιλία δίχρωμης ορτανσίας (φωτ. Δ.Α.)

Σε χώμα με χαμηλή οξύτητα, όπου το pH είναι κοντά στο 6, γίνονται μπλε. Οταν το pH φτάνει λίγο πάνω από το 7, δηλαδή το χώμα είναι αλκαλικό, τότε γίνονται ροζ. Κάποιες ποικιλίες είναι πιο ευαίσθητες από άλλες στην οξύτητα του εδάφους.

Οπως πάντα, στον κανόνα υπάρχουν και εξαιρέσεις. Οι λευκές ορτανσίες μένουν λευκές πάντα, όμως η λευκή H. macrophylla υποείδος serrata, γίνεται κοκκινωπή ή ροζ αν εκτεθεί στον ήλιο. Επίσης, οι ορτανσίες του είδους Hydrangea aspera δεν επηρεάζονται από την οξύτητα του εδάφους. 

Τα άνθη σε όλες τις ορτανσίες πριν ανοίξουν εντελώς έχουν πρασινωπή απόχρωση, καθώς ανοίγουν σταδιακά μπορεί να δει κανείς ταυτόχρονα και το πράσινο και το κανονικό χρώμα των ανθέων, όποιο είναι αυτό. Μάλλον αυτό είναι που είδατε και σας άρεσε, γιατί δεν γνωρίζω κάποια ποικιλία ορτανσίας με πράσινο και μπορντό χρώμα ανθέων. Βέβαια το ότι δεν την γνωρίζω, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κι όλας.

Hydrangea macrophylla
Ανθη ορτανσίας σε διαφορετικά στάδια ανάπτυξης. Προσέξτε ότι το πράσινο υπάρχει και στις δύο ταξιανθίες αλλά σε διαφορετικό βαθμό. (φωτ.Τ.Α.)


Σάββατο 1 Μαρτίου 2014

Εργασίες του Μαρτίου


Μέχρι τα μέσα του Μαρτίου περίπου μπορούμε ακόμη να φυτέψουμε γυμνόρριζα δέντρα και τριανταφυλλιές. 

Κλαδεύουμε ό,τι ανθίζει τώρα, όταν είναι ανθισμένο ή αφού «τελειώσουν» τα λουλούδια. Δηλαδή, κλαδεύουμε: τσιντόνια, φορσύθια, βιβούρνο τίνους, εχίνοπα (αν χρειάζεται), καλλωπιστική δαμασκηνιά (προύνο). 

Κλαδεύουμε τους θάμνους στις μπορντούρες. Όπως, λιγούστρο, φωτίνια, βιβούρνο τίνους, βιβούρνο λούσιντουμ κ.ά. 

Αρχίζουμε να βάζουμε λίπασμα σε καλλωπιστικά στον κήπο ή σε γλάστρες. 

Σπέρνουμε ζίννια, πορτουλάκα,κατιφέ κ.ά.  

Φυτεύουμε βολβούς και ριζώματα που θα ανθίσουν το καλοκαίρι, γλαδιόλες, ντάλιες, μιγγέ, κάννες. 

Σπέρνουμε ντομάτες, μελιτζάνες, πιπεριές όταν η θερμοκρασία σταθεροποιηθεί πάνω από τους 10 C. Αν όμως έχουμε κάποιο προφυλαγμένο μέρος, μπορούμε να ξεκινήσουμε λίγο νωρίτερα. 

Σπέρνουμε καρότο, σπανάκι, παντζάρι, καλαμπόκι. 

Μεταφυτεύουμε σε μεγαλύτερη γλάστρα όποιο φυτό έχει τέτοια ανάγκη. 

Για τον Απρίλιο δείτε εδώ