Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

Ήρθε η άνοιξη

Χειμωνανθός
Χειμωνανθός (Φωτ. Δ.Α.)
Στον κήπο έχω μερικά φυτά που ανθίζουν στη μέση ή προς το τέλος του χειμώνα. Ανάμεσα στα πρώτα είναι ένας χειμωνανθός, που περισσότερο τον μυρίζουμε παρά τον βλέπουμε έτσι όπως είναι κρυμμένος ανάμεσα σε κάποιες πικροδάφνες. 
Προς το τέλος του χειμώνα ανθίζουν το βιβούρνο, ο εχίνωπας και η τσιντόνια.

Βιβούρνο ή και ψευδοδάφνη
 Βιβούρνο ή και ψευδοδάφνη (Φωτ. Τ.Α.)

Τσιντόνια
 Τσιντόνια (Φωτ. Τ.Α.)

Εχίνοπας
Εχίνοπας (φωτ. Τ.Α.)

Πάντως το δικό μου σημάδι για τον ερχομό της άνοιξης είναι ο προύνος (καλλωπιστική δαμασκηνιά). Βρίσκεται στον βοριά και αργεί λίγο να ανθήσει. Χθες άνοιξαν τα πρώτα του μπουμπούκια και επομένως είναι ώρα να αρχίσω να βάζω λίπασμα. Ελπίζω να μην έρθει κάποιο κύμα ψύχους από τη Σιβηρία και διαλυθούν τα φυτά μου. Περισσότερα για το λίπασμα, αύριο.

Προύνος
Προύνος ή καλλωπιστική δαμασκηνιά (φωτ. Δ.Α.)

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

Γιασεμί και πλουμπάγκο μαζί

Μπορούμε στον περιορισμένο χώρο που έχει μια γλάστρα, ακόμη κι αν είναι τεράστια, να φυτέψουμε μαζί δύο ή περισσότερα είδη φυτών; Η απάντηση δεν είναι μία και μοναδική γιατί εξαρτάται από τα είδη των φυτών. Προφανώς θα πρέπει να έχουν τις ίδιες απαιτήσεις σε φως, πότισμα και χώμα, όμως πέρα απ' αυτά θα πρέπει και να εξετάσουμε και το μέγεθός τους. Παλιότερα κάποιος αναγνώστης του μπλογκ μου είχε στείλει την εξής ερώτηση: 
Μπορώ να φυτέψω στην ίδια γλάστρα κίτρινο γιασεμί και πλουμπάγκο, ώστε να μπλεχτούν τα κλαδιά τους πάνω σε ένα καφασωτό;
Κίτρινο γιασεμί
Κίτρινο γιασεμί (Jasminum nudiflorum)

Πλουμπάγκο
Πλουμπάγκο (Plumbago auriculata)
Να η απάντηση: 

Αν αυτά τα δύο φυτά μπουν μαζί στην ίδια γλάστρα ο ανταγωνισμός μεταξύ τους θα είναι έντονος. Αμφότερα έχουν «δύναμη», όμως αν στοιχηματίζαμε θα έβαζα τα λεφτά μου στο κίτρινο γιασεμί γιατί μπορεί να αποκτήσει μεγαλύτερο όγκο από το πλουμπάγκο. Θα ήταν καλύτερα αν έμπαιναν σε δύο διαφορετικές γλάστρες. 

Πάντως λάβετε υπ' όψη πως κανένα από τα δύο δεν είναι τυπικό αναρριχώμενο φυτό, όπως ο κισσός για παράδειγμα, γι' αυτό και στα βιβλία χαρακτηρίζονται, ήμι-αναρριχώμενα φυτά. Περισσότερο το κίτρινο γιασεμί και λιγότερο το πλουμπάγκο είναι κρεμοκλαδή. Έτσι για να σκαρφαλώσουν στο καφασωτό θα χρειαστεί να τα στηρίξετε και να τα δέσετε.

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Κλάδεμα ορτανσίας

Μόλις κλάδεψα κάποιες απ' τις ορτανσίες μου. Πολλοί θα παρατηρήσετε ότι είναι μάλλον μικρές. Αυτό συμβαίνει γιατί τα συγκεκριμένα φυτά βρίσκονται σε θέση που το καλοκαίρι τα «βλέπει» ο ήλιος 8-10 ώρες τη μέρα. Για να έχει κανείς ορτανσίες στον ήλιο πρέπει να κάνει κάποιους συμβιβασμούς. Αν τις είχα σε σκιερή θέση θα γίνονταν μεγαλύτερες, αλλά δεν θα τις έβλεπα τόσο συχνά, οπότε γιατί να τις έχω; 

ορτανσία
Βρίσκω τα κλαδιά που είχαν λουλούδια την περασμένη χρονιά. Είναι εύκολο γιατί έχουν πάνω τους τα ξερά άνθη.

ορτανσία
Κόβω 2-3 μάτια πάνω από το χώμα. Επαναλαμβάνω για όλα τα ανθισμένα κλαδιά.  
ορτανσία
Δεν πειράζω τα κλαδιά που δεν είχαν άνθη. 


ορτανσία
Το χρώμα που έχουν τα ξερά άνθη της ορτανσίας είναι «περίεργο», αλλά μου αρέσει.  

Διαβάστε πατώντας εδώ για το κλάδεμα και τον πολλαπλασιασμό. 

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

Κρόκος

Μέσα απ' τα πεσμένα φύλλα των βελανιδιών οι πρώτοι «άγριοι» κρόκοι της άνοιξης εμφανίστηκαν ήδη. 
Κρόκος
Λίγο έξω από τον Δομοκό (φωτ. Τ.Α.)
Κρόκος
Λαμπερό κίτρινο (φωτ. Τ.Α.)
Οι κρόκοι μπορούν να δώσουν σε έναν κήπο πιο φυσική ατμόσφαιρα αν φυτευτούν σε τυχαίες θέσεις. 
Κρόκος
Κίτρινοι «ήμεροι» κρόκοι (φωτ. Δ.Α.)
Είναι μάλλον «εύκολα» φυτά που δεν θέλουν ιδιαίτερες φροντίδες πέρα απ' το να διαλέξουμε για αυτούς θέση ηλιόλουστη με χώμα που στραγγίζει καλά. Σε γλάστρα φυτεύουμε συνήθως πολλούς βολβούς μαζί για εντυπωσιακό αποτέλεσμα.  
Τώρα βέβαια είναι αργά για να φυτέψουμε βολβούς κρόκου, αυτή είναι φθινοπωρινή δουλειά, όμως κάντε τώρα μια σημείωση στο ημερολόγιο για να μην το ξεχάσετε. 

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

Αστρόφυτα

Είμαστε στα μέσα του Φεβρουαρίου και υποτίθεται ότι γίνονται ένα σωρό αποκριάτικα πάρτι. Πιστεύω ότι στην πραγματικότητα ή πιο συνηθισμένη εκδήλωση δεν είναι αυτά, αλλά οι «πίτες των συλλόγων». Η ΕΕΚΑΠ (Ελληνική Εταιρεία Κάκτων και άλλων Παχυφύτων), τηρώντας την παράδοση έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα της όχι κοντά στην Πρωτοχρονιά, αλλά την Κυριακή 15 Φεβρουαρίου. Ταυτόχρονα, διοργάνωσε μία έκθεση μόνον με αστρόφυτα, μία σχετική ομιλία και φυσικά άνοιξε και το μικρό θερμοκήπιο με την συλλογή κάκτων και παχυφύτων. Δείτε μερικές φωτογραφίες από φυτά που μου έκαναν εντύπωση. 

Αστρόφυτα
Νεαρά αστροφυτάκια προερχόμενα από σπορά (φωτ.Τ.Α.) 
Αστρόφυτο
Το Astrophytum myriostigma με μπουμπούκι στην κορυφή του. Το είδος αυτό έχει 5 πτυχώσεις. (Φωτ. Τ.Α.)

Astrophytum myriostigma var. Nudum
Η ποικιλία Nudum του Astrophytum myriostigma. Οι διαφορές στην εμφάνιση είναι ξεκάθαρες.  (φωτ.Τ.Α.)
Astrophytum myriostigma Quadricostatum
Ποικιλία του Astrophytum myriostigma με τέσσερις πτυχές. Είναι η  Quadricostatum. (φωτ. Τ.Α.)
Αστρόφυτο
Μια μάλλον ασυνήθιστη μορφή αστρόφυτου αφού είναι ποικιλόχρωμο και «κατσαρό». Αυτά μεταφρασμένα στη «διάλεκτο των κάκτων» λέγονται variegata και cristata, αντίστοιχα. (Φωτ.Τ.Α.)

Αστρόφυτα
Ένα μέρος από τα αστρόφυτα της έκθεσης (φωτ. Τ.Α.)

Αστρόφυτο
Tο Astrophytum digitostigma είναι ένα μάλλον ασυνήθιστο αστρόφυτο. Κάποιο μπέρδεμα υπάρχει με το όνομά του αφού μπορεί κανείς να το συναντήσει και ως Astrophytum digitostigma Caput-medusae, το «κεφάλι της μέδουσας» στα ελληνικά. (φωτ. Τ.Α.)




Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

 Ράμνος, θάμνος - εργαλείο

Rhamnus alaternus
Ράμνος (φωτ.Τ.Α.)

Ο ράμνος (Rhamnus alaternus) είναι ένας θάμνος 4-5 μ. ψηλός με ελαφρώς μικρότερη διάμετρο. Τα μάλλον ασήμαντα ανθάκια του εμφανίζονται το Μάρτιο περίπου και ακολουθούνται από μικρούς κόκκινους καρπούς που αργότερα μαυρίζουν. Είναι φυτό που πολλαπλασιάζεται εύκολα με τους σπόρους του. Ζει περισσότερα από 80 χρόνια και μπορεί κανείς να τον διαμορφώσει σε μικρό δέντρο. Ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες ή ημισκιερές θέσεις. Στη σκιά θα τα βγάλει πέρα αλλά δεν θα έχει τόσο πυκνή φυλλωσιά. Μπορεί να αναπτυχθεί σε γλάστρα ή μεγάλο φυτοδοχείο, εκεί όμως σίγουρα θα χρειαστεί κάποια ποτίσματα το καλοκαίρι. Στον κήπο ένας ενήλικας ράμνος μπορεί να επιβιώσει και να αναπτυχθεί χωρίς πότισμα.
Rhamnus alaternus
Τα ασήμαντα ανθάκια του ράμνου εμφανίζονται το Μάρτιο ...
(φωτ. Τ.Α.)

Rhamnus alaternus
... και εξελίσσονται σε μικρούς κόκκινους καρπούς (φωτ. Τ.Α.)
Σίγουρα ο ράμνος ποτέ δεν θα γίνει φανταχτερός όσο μια φωτίνια την άνοιξη, δεν θα τον δούμε να γεμίζει άνθη όπως ένα βιβούρνο ή με άρωμα όπως η αγγελική. Τον συγκρίνω με αυτούς τους θάμνους επειδή (συνήθως) όλα τους κάνουν την ίδια δουλειά στον κήπο: φτιάχνουν ένα φράχτη, ένα πράσινο «παραβάν» ή απλώς στέκονται πρασινίζοντας το τοπίο και αλλάζοντας με τον όγκο τους την συνολική εικόνα. Ομως δείτε στη συνέχεια έναν κατάλογο προδαγραφών και εφ όσον μιλάμε για τον ράμνο, βάλτε ένα «ΝΑΙ» σε όλες. 

Προδιαγραφές θάμνου
  • Τεράστια αντοχή στην ξηρασία 
  • Αντοχή στην αλμύρα της θάλασσας 
  • Ικανοποιητική ανάπτυξη ακόμη και σε ξερά, πετρώδη και άγονα εδάφη 
  • Αντοχή στη ζέστη 
  • Αντοχή στο κρύο μέχρι τους -9 ℃ περίπου 
  • Αντοχή στον καυτό ήλιο 
  • Χωρίς προβλήματα από εχθρούς και ασθένειες 
  • Πυκνή αειθαλής φυλλωσιά 
  • Λίγα κλαδέματα 
  • Λίγη φροντίδα
Rhamnus alaternus
Συνδυάζοντας το πράσινο του ράμνου με το γκρι του τεύκριου (φωτ.Τ.Α.)
Αν δηλαδή κάποιος ψάχνει για ένα φυτό-εργαλείο, τότε ο ράμνος δεν πρέπει να λείπει από τις επιλογές του. Πολλές φορές είναι η ανάγκη εκείνη που καθορίζει τις επιλογές μας. 

Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2015

Τσάι, Rav4, καράτε και καμέλια

Μέσα σε όλα τα «δώρα» που έχει κάνει η Ανατολή στον δυτικό κόσμο περίοπτη θέση έχει και η καμέλια. Για κάποιους στέκεται κάπου ανάμεσα στο τσάι, τη δεύτερη γενιά του RAV4 και τις ταινίες καράτε. Κι αν περιοριστούμε στον κόσμο των φυτών, τότε η καμέλια ανταγωνίζεται δυνατά τη γαρδένια, την αζαλέα και ένα σωρό άλλα φυτά. Πάντως το τσάι και αυτό από ένα είδος καμέλιας παράγεται. 

Αντέχει στο κρύο μέχρι τους - 12 C, όμως τα μπουμπούκια κινδυνεύουν από τις παγωνιές της άνοιξης ενώ οι ρίζες ζημιώνονται όταν βρεθούν κάτω από τους -6 C. Γι’ αυτό δεν είναι κακή ιδέα η εδαφοκάλυψη με κομπόστ το χειμώνα. Χρήσιμη είναι και το καλοκαίρι φυσικά, μια και η καμέλια αγαπά την οργανική ουσία που αποδίδει το κομπόστ στο έδαφος.
Camellia japonica
Κόκκινη καμέλια (φωτ. Τ.Α.)
Είναι φυτό που θέλει όξινο χώμα με καλή στράγγιση και θέση σκιερή ή ημισκιερή. Μεγαλώνει αργά. Σε μεγάλη γλάστρα με επαρκή φροντίδα θα φτάσει τα 3-4 μ. σε ύψος και τα 2-3 σε διάμετρο μετά από πολλά χρόνια. Ανθισμένη θα τη δούμε για 2 μήνες περίπου κάποια στιγμή μεταξύ Δεκεμβρίου και Μαΐου ανάλογα με την ποικιλία. Η τελευταία καθορίζει και τη μορφή του άνθους που μπορεί να είναι λευκό ή σε διάφορες αποχρώσεις του κόκκινου ή του ροζ, μονόχρωμο ή δίχρωμο, με απλή, ημίδιπλη ή διπλή σειρά πετάλων. 

Camellia japonica
Καμέλια (φωτ. Τ.Α.)

Δίνουμε νερό όποτε το χώμα είναι στεγνό, δηλαδή αραιά το χειμώνα και πιο συχνά το καλοκαίρι. Θα κλαδέψουμε μετά την άνθηση μόνον αν υπάρχουν κλαδιά που ξεφεύγουν απ’ το γενικό σχήμα έχοντας πολύ αραιή φυλλωσιά. Μεταφυτεύουμε την καμέλια σε μεγαλύτερη γλάστρα κάθε 3 χρόνια περίπου. Αντίθετα με τα περισσότερα φυτά, η ανθοφορία της καμέλιας συμπίπτει με τον λήθαργό της, έτσι μεταφύτευση σε μεγαλύτερη γλάστρα γίνεται όταν το φυτό είναι φορτωμένο άνθη, το χειμώνα ή την άνοιξη, ανάλογα με την ποικιλία. 

Camellia japonica
Στη σκιά μιας μεγάλης μανόλιας μια όμορφη μεγάλη καμέλια. Ολα αυτά βρίσκονται σε μια πλατεία στην Γραβιά. Δείτε όμως και τη συνέχεια στην επόμενη εικόνα (φωτ.Τ.Α.) 

Camellia japonica
Η προηγούμενη καμέλια βρίσκεται μέσα σε ένα μάλλον άσχημο μεταλικό βαρέλι (φωτ. Τ.Α.) Είναι φανερό ότι η «συσκευασία» μετράει ... 

Όλα αυτά αφορούν την ιαπωνική καμέλια (Camellia japonica), την κοινή και συνηθισμένη καμέλια δηλαδή. Στην αγορά θα βρούμε διάφορες ποικιλίες της. Η καμέλια σασάνκουα (Camellia sasangua) και η ρετικουλάτα (Camellia reticulata) δεν είναι ποικιλίες της αλλά διαφορετικά είδη. Την πρώτη τη βρίσκουμε εύκολα ενώ η δεύτερη είναι λίγο δυσεύρετη. Ομως μ’ αυτές θα ασχοληθούμε άλλη φορά.

Θέλει κλάδεμα η καμέλια;