Βολβοί που φυτεύονται την άνοιξη

Η ιδιαιτερότητα που έχουν τα βολβωδη φυτά είναι ότι ενώ λειτουργούν ως ετήσια στην πραγματικότητα είναι πολυετή. Φυτεύεις τον βολβό, βλαστάνει, βγάζει φύλλα και αφού ανθίσει σιγά-σιγά χάνεται. Ομως την επόμενη χρονιά θα είναι πάλι εκεί για να ξανακάνει τον κύκλο του. Μόνο που αυτή τη φορά δεν θα είναι ένα μόνον αλλά λίγο περισσότερα. Θα δούμε δηλαδή 2-3 φυτά. Τη μεθεπόμενη χρονιά θα είναι ακόμη περισσότερα και «πάει λέγοντας». 

Βολβοί, ριζώματα, κόνδυλοι, όλα είναι υπόγεια πολλαπλασιαστικά όργανα μια κατηγορίας φυτών που τα λέμε γενικά, βολβώδη. Αλλα απ' αυτά φυτεύονται το φθινόπωρο για να ανθίσουν την άνοιξη. Μια ακόμη ομάδα φυτεύεται την άνοιξη για να ανθίσει το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, ενώ υπάρχουν και λίγα που φυτεύονται στις αρχές του καλοκαιριού για να ανθίσουν το φθινόπωρο.

Την άνοιξη, φυτεύουμε τα εξής:

Αγάπανθος (Agapanthus sp.):
Υπάρχουν μερικές ποικιλίες και είδη αγάπανθου. Βασική διαφορά τους είναι το χρώμα του άνθους, μοβ ή λευκό. Στην αγορά θα βρούμε και έτοιμα, δηλαδή μεγαλωμένα φυτά αγάπανθου. Είναι, φυσικά, λίγο ακριβότερα απ' το ρίζωμα.

Αγάπανθος στο Διομήδειο Βοτανικό Κήπο (φωτ. Τ.Α.)

Γλαδιόλα (Gladiolus sp.):

Τα άνθη έχουν μεγάλη ποικιλία χρωμάτων. Οι βολβοί μπαίνουν σε υπήνεμη θέση γιατί τα φυτά αποκτούν ύψος περίπου 1 μ., επομένως είναι πολύ πιθανό να χρειαστούν στήριξη με κάποιο λεπτό καλάμι.

«Αγριες» γλαδιόλες. Το συγκεκριμένο είδος είναι αυτοφυές στην Ελλάδα. (φωτ. Τ.Α.)                                      

Κάλλα (Zantedeschia aetiopica): 

Ιδανική για σκιερές θέσεις, τα άνθη της έχουν ένα από τα «λευκότερα λευκά» της Φύσης. Ομως υπάρχουν και ποικιλίες με ροζ και φούξια αποχρώσεις.

Οι κάλλες συνηθίζεται να φυτεύονται δίπλα σε λιμνούλες, όμως αυτό δεν είναι κανόνας. Εδώ στο Αλσος της Κηφισιάς (φωτ. Τ.Α.) 

Κάννα (Canna sp.): 

Εντυπωσιακά άνθη και εντυπωσιακή φυλλωσιά. Επιλέγουμε ποικιλία με βάση το χρώμα του άνθους και το χρώμα του φύλλου.

Κάννα με κόκκινωπά φύλλα και πορτοκαλί άνθη. Σε δεύτερο πλάνο διακρίνεται μια άλλη συστάδα από κίτρινες κάννες με πράσινα φύλλα. Στον Ανθώνα του Διομήδειου Βοτανικού Κήπου. (φωτ. Τ.Α.)

Κι άλλες κάννες στο ίδιο μέρος και πάλι. Στο βάθος διακρίνεται πέργκολα καλυμμένη από βιγνόνια. (Φωτ. Τ.Α.)

Κονδυλώδης μπιγκόνια (Begonia tuberhybrida): Μεγάλα λουλούδια σε πολύ ζωηρά χρώματα. Ευδοκιμεί σε θέσεις φωτεινές αλλά όχι ηλιόλουστες.

Ενα πολύ μικρό δείγμα των λαμπερών χρωμάτων της μπιγκόνιας (φωτ. Τ.Α.)

Λίλιουμ (Lillium): 

Την άνοιξη φυτεύουμε εξωτικές - τροπικές ποικιλίες του όπως είναι οι, Stargazer, Lovita, Concorde. Θα βρούμε πολλές διαφορετικές αποχρώσεις. 

Λίλλιουμ στη σκιά δέντρων. Ο καυτός ήλιος ξεθωριάζει τα χρώματά τους και μειώνει τη διάρκεια της ανθοφορίας. (φωτ. Τ.Α.) 

Ντάλια (Dahlia sp.): 

Στη ντάλια δεν αρέσει ούτε η έντονη ζέστη αλλά ούτε και το δυνατό κρύο. Καταπληκτικά λουλούδια σε πάρα πολλά διαφορετικά χρώματα. 

Ντάλιες σε φυτώριο. Τα «έτοιμα» μεγαλωμένα φυτά είναι οπωσδήποτε ακριβότερα από τους κονδύλους.  (φωτ. Τ.Α.) 

Πολύανθος ή διατσίντο (Polianthes tuberosa): 

Οι κόνδυλοί του φυτεύονται το Μάιο σε βάθος 5 εκ. περίπου. Θα ανθίσουν 2-3 μήνες μετά περίπου κάνοντας λευκά και έντονα αρωματικά άνθη.  

Φρέζια (Freesia sp.):                                                                      Μπορούμε να φυτέψουμε μόνο στη βόρειο Ελλάδα, στα νότια φυτεύεται το φθινόπωρο. Κάνουν αρωματικά άνθη σε αποχρώσεις του λευκού, κίτρινου, μοβ, ροζ και φούξια. 

Φρέζιες

Άνοιξαν οι πρώτες φρέζιες της χρονιάς. Είναι μέσα σε μια γλάστρα, παρέα με μια μπουγκανβίλια και θα μείνουν ανθισμένες για 1 μήνα τουλάχιστον. 

Τα πρώτα λουλούδια άνοιξαν.

Ένα φθινόπωρο, πριν 4-5 χρόνια, φύτεψα στη γλάστρα αυτή 2-3 βολβούς φρέζιας. Σήμερα η γλάστρα είναι σχεδόν γεμάτη από λουλούδια. Μάλιστα, κάθε τόσο, στις αρχές του καλοκαιριού βγάζω μερικούς βολβούς απ’ το χώμα και τους μεταφέρω αλλού για να αραιώσουν κάπως. Καταλαβαίνω ότι οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, οι αναγνώστες αυτών εδώ των γραμμών δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τις φρέζιές μου, και πολύ καλά κάνουν. 

Όμως αν θέλετε και εσείς να γεμίσουν τα παρτέρια και οι γλάστρες σας από φρέζιες ή άλλα βολβώδη φυτά, τότε κάντε το εξής: 

Όταν «τελειώσουν» τα λουλούδια κόψτε το κοτσάνι τους απ’ τη βάση του. Φυσικά αν μαζεύετε τα άνθη για το ανθοδοχείο δεν χρειάζεται να κάνετε κάτι περισσότερο. Συνεχίστε να ποτίζετε κανονικά τους βολβούς, όποτε το χρειάζονται, μέχρι να κιτρινίσουν εντελώς τα φύλλα τους. Αυτό για τις φρέζιες γίνεται κάποια στιγμή στην αρχή του καλοκαιριού. Μ΄ αυτό τον τρόπο την επόμενη χρονιά θα έχετε περισσότερα λουλούδια και την μεθεπόμενη ακόμη περισσότερα. 

Έρχονται κι άλλα τις επόμενες μέρες. 

Να και η εξήγηση: Οι βολβοί, τα ριζώματα, οι κόνδυλοι, είναι όργανα μέσα στα οποία τα φυτά αποθηκεύουν θρεπτικές ουσίες. Είναι όμως και πολλαπλασιαστικά όργανα. Όταν ένα βολβώδες φυτό, όπως είναι η φρέζια, φτιάχνει σπόρους χρησιμοποιεί θρεπτικά στοιχεία που βρίσκονται αποθηκευμένα μέσα στο βολβό, με συνέπεια ο τελευταίος να λεπταίνει, να αδυνατίζει με άλλα λόγια. Αν εμείς κόψουμε τα λουλούδια, το φυτό δεν μπορεί να φτιάξει σπόρους για να αναπαραχθεί, οπότε ο βολβός μένει «χοντρούλης» και δυνατός. Μάλιστα για να πετύχει το φυτό την αναπαραγωγή του, την επιβίωση του είδους δηλαδή, δίπλα στον παλιό βολβό εμφανίζονται νέοι. Αυτοί, μαζί με τον παλιό φυσικά, είναι που θα μας δώσουν κι άλλα λουλούδια την επόμενη άνοιξη.