Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Βιβούρνο τίνους

Το λένε και ψευδοδάφνη επειδή τα φύλλα του, ίσως και οι καρποί του, σε κάποιους θυμίζουν αυτά της δάφνης του Απόλλωνα. Είναι ένας μεγάλος, αειθαλής, θάμνος που ανθίζει απ' τον Δεκέμβριο μέχρι και το Μάρτιο κάνοντας πυκνές, επίπεδες και στρογγυλές ταξιανθίες λευκές όταν είναι ανοιχτά τα άνθη και ροζέ όταν αυτά είναι ακόμη στο στάδιο του μπουμπουκιού. 


Viburnum tinus


Είναι φυτό κατάλληλο για νέους κηπουρούς ή και τεμπέληδες, αφού αντέχει στην ξηρασία, δεν απαιτεί πολλές φροντίδες και δεν υποφέρει από εχθρούς και ασθένειες. Ποτίζουμε όποτε στεγνώνει το χώμα του. Δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις απ' το έδαφος, αντέχει καλά τόσο στο κρύο όσο και στη ζέστη. 




Αν θέλουμε να πυκνώσουμε τη φυλλωσιά του ή να της δώσουμε σχήμα το κλαδεύουμε μετά την άνθιση. Διαφορετικά το αφήνουμε όπως είναι και έτσι θα δούμε και τους μικρούς μαύρους καρπούς του. Το τυπικό βιβούρνο, Viburnum tinus, (φωτ. αριστερά)δεν είναι ό,τι καλύτερο για γλάστρα επειδή είναι αρκετά μεγάλο, αντίθετα η ποικιλία του Ιβ Πράις (Eve Price, φωτ. δεξιά) είναι μικρόσωμη, επομένως  ιδανική για φυτοδοχεία και δίνει άνθη πιο ροζ με μεγαλύτερη διάρκεια. 



Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Ορτανσία το φθινόπωρο

Το «κόλπο» της εποχής με τις ορτανσίες είναι, σταδιακά να μειώσουμε το πότισμά τους στο ελάχιστο, ώστε τα φυτά να προετοιμαστούν για το χειμώνα. Μια υπενθύμιση: δεν κλαδεύουμε ακόμη. Η δουλειά αυτή θα γίνει (αν γίνει τελικά) αργότερα. Υπάρχει σχετική δημοσίευση για το κλάδεμα εδώ: Ορτανσία, κλάδεμα και πολλαπλασιασμός κι αν θέλετε να μάθετε πώς μπορείτε να κάνετε την ορτανσία σας να έχει μπλε άνθη, πατήστε εδώ. Μια ερώτηση αναγνώστη σχετικά με το χώμα της ορτανσίας είναι αυτή: 

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Κάσσια, κίτρινο το φθινόπωρο

Ίσως έχετε προσέξει το φθινόπωρο έναν θάμνο με άφθονα, κίτρινα άνθη και μαλακά, μικρά, πράσινα φύλλα. Είναι η κάσσια (Cassia corymbosa). Μπορεί να φτάσει τα 3-4 μ. σε ύψος με διάμετρο 2 μ. περίπου. Αν και αντέχει καλά στην ξηρασία, θα ανταποκριθεί στο τακτικό πότισμα με ταχύτερη ανάπτυξη. Μπορεί να φυτευτεί σε παραθαλάσσιους κήπους. Με την παγωνιά δεν τα πάει καλά, πάντως στην Αττική και νοτιότερα δεν έχει πρόβλημα ακόμη και τους χειμώνες που πέφτει λίγο χιόνι. Στα ορεινά όμως και στα βόρεια θέλει προφύλαξη, δηλαδή νότια έκθεση, κάλυψη του εδάφους γύρω απ' το φυτό με κοπριά και όλα τα άλλα «κόλπα» που κάνουμε για προστασία απ' το κρύο.  

Cassia corymbosa
Κάσσια (φωτ. Τ.Α.)
Το συγκεκριμένο είδος κάσσιας δεν έχει καμία σχέση το Cinnamomum obtusifolium  απ' το οποίο παράγεται η «κανέλα της Κίνας», αλλιώς κασία ή κάσσια, και αυτή. Επίσης, έχει μόνον απλή συγγένεια με την Cassia angustifolia, κοινώς γνωστή με το όνομα σένα, που είναι φαρμακευτικό φυτό. 

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Μπουγκανβίλια 3. Στα βόρεια

Μια μπουγκανβίλια στη βόρεια και στην ηπειρωτική Ελλάδα μόνον σε εσωτερικό χώρο μπορεί να επιβιώσει το χειμώνα. Άρα τη φυτεύουμε σε γλάστρα και όταν έχει κρύο την μεταφέρουμε στον πιο φωτεινό χώρο του σπιτιού. 
Η πιο ανθεκτική στο κρύο ποικιλία μπουγκανβίλιας είναι η «Glabra Santeriana», μερικοί την λένε και «άγρια». Είναι εκείνη που έχει μικρά φύλλα και σκούρα μοβ «λουλούδια».

Μάθετε για το όνομά της πατώντας, εδώ

Μάθετε πώς τη φυτεύουμε πατώντας, εδώ.

Για το κλάδεμά της πατήστε, εδώ.

Μπουγκανβίλια 2. Φύτευση

Φυτά που είναι σε γλάστρα, μπορούν να φυτευτούν στο χώμα ή να μεταφυτευτούν σε άλλη γλάστρα όλο το χρόνο. Καλό είναι όμως να αποφύγουμε τις περιόδους που έχει πολύ κρύο ή πολύ ζέστη. Ειδικά τα φυλλοβόλα, τέτοιο είναι η και μπουγκανβίλια, μπορούμε να τα φυτέψουμε πολύ νωρίς την άνοιξη ή στο τέλος του χειμώνα όταν ακόμη τα φυτά είναι σε λήθαργο. 

Bougainvilea

Αυτά ισχύουν για όλα τα φυτά, η μπουγκανβίλια όμως έχει μία ιδιαιτερότητα: πρέπει να τη βγάλουμε με μεγάλη προσοχή απ' την παλιά γλάστρα, προσέχοντας να μη σπάσει η μπάλα του χώματος και κινδυνεύσει έτσι η κεντρική ρίζα του φυτού. Αν το φυτό είναι σε λήθαργο κινδυνεύει λιγότερο, γι΄αυτό το λόγο προτιμούμε τη φύτευση νωρίς το χειμώνα. 

Μάθετε για το όνομά της πατώντας εδώ. Για το κλάδεμά της πατήστε εδώ.




Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Ορτανσία, κλάδεμα και πολλαπλασιασμός

Το κλάδεμα της ορτανσίας γίνεται κόβωντας από τα κλαδιά που είχαν άνθη την περασμένη άνοιξη 2-3 «μάτια» πάνω από το έδαφος. Το κλάδεμα γίνεται το Σεπτέμβριο ή νωρίς την άνοιξη (Φεβρουάριο - Μάρτιο). Πατώντας εδώ θα δείτε το κλάδεμα με φωτογραφίες.
Φθινοπωρινό κλάδεμα κάνουμε στην περίπτωση που θέλουμε να πολλαπλασιάσουμε τις ορτανσίες μας με μοσχεύματα, που θα πάρουμε απ' τα κομμένα κλαδιά. Όσο πιο βόρεια είμαστε τόσο περισσότερο καθυστερούμε.
Hydrangea
Ορτανσία το Μάιο ...
Το ανοιξιάτικο κλάδεμα το προτιμούμε σε περιοχές με χιόνια και πάγους, επειδή τα ξερά άνθη και τα κλαδιά προστατεύουν το φυτό απ' το κρύο. Όμως στην περίπτωση αυτή δεν μπορούμε να πάρουμε μοσχεύματα. Αν θέλουμε να πολλαπλασιάσουμε τις ορτανσίες μας θα πρέπει να τις διαιρέσουμε. Δηλαδή βγάζουμε το φυτό απ' τη γλάστρα και το χωρίζουμε σε δύο ή περισσότερα τμήματα που το καθένα έχει ρίζες και βλαστούς. Η διαίρεση γίνεται  όταν ακόμη το φυτό είναι σε λήθαργο, δηλαδή το χειμώνα πριν εμφανιστεί η νέα βλάστηση.
Hydrangea
... και τον Ιανουάριο ενός ήπιου χειμώνα. 
Αν σκεφτεί κανείς ότι την ορτανσία την καλλιεργούμε κατά κανόνα σε γλάστρες και ότι είναι ένα φυτό που θέλει κάθε χρόνο μεταφύτευση σε μεγαλύτερη, τότε η διαίρεση είναι ο τρόπος πολλαπλασιασμού που συμφέρει περισσότερο. Αλλά και το κλάδεμα συμφέρει να γίνεται την άνοιξη αφού έτσι προστατεύουμε τα φυτά μας απ΄το κρύο. 


Άλλα θέματα για την ορτανσία: 
Πώς γίνονται μπλε τα άνθη της;


Ορτανσία το φθινόπωρο

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Μπουγκανβίλια 1. Ποιό είναι τ' όνομά της;

Ποιός δεν γνωρίζει το φυτό της φωτογραφίας; 


Όλοι το γνωρίζουμε αλλά ποιό είναι το κανονικό του όνομα; Μπουκαμβίλια, βουκαμβίλια ή μπουγκανβίλια; Ακόμη και τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο διορθωτής κειμένου υπογραμμίζει με κόκκινο την μπουγκανβίλια, θεωρώντας τα άλλα δύο σωστά. Όμως το φυτό ονομάστηκε έτσι για να τιμηθεί ένας Γάλλος εξερευνητής ο Luis Antoine de Bougainville (1729 - 1811), όταν ένας συνταξιδιώτης του, ο Philippe Commerson, ανακάλυψε το πανέμορφο αναρριχώμενο το 1790 στη Βραζιλία. Ο εξερευνητής δεν ονομάζονταν Vougainville αλλά Bougainville, όμως μάλλον οι φθόγγοι «μπου» και «γκ» ακούγονταν πολύ άσχημοι στα αυτιά των Ελλήνων στα τέλη του 19ου αιώνα και έτσι τους άλλαξαν. Παλιότερα είχε πέσει στα χέρια μου ένας τόμος της Ιστορίας του Πελλοπονησιακού Πολέμου του Θουκιδίδη. Στην έκδοση αυτή στην αριστερή σελίδα βρίσκονταν το αρχαίο κείμενο και στη δεξιά, η μετάφραση στα νέα ελληνικά. Με έκπληξη είδα στο αρχαίο κείμενο το τοπωνύμιο «Αμπρακία» να μεταφράζεται σε, «Αμβρακία». Σκέφτηκα ότι αφού το καλοκαίρι πηγαίνουμε για «μπάνιο» και όχι για «βάνιο», μάλλον θα μπορούσαμε να λέμε και την μπουγκανβίλια με το σωστό της όνομα.  

Μάθετε πώς τη φυτεύουμε πατώντας, εδώ.



Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Πώς φυτεύονται οι βολβοί;

Το φθινόπωρο είναι η εποχή που φυτεύουμε βολβούς, ριζώματα και κονδύλους  για να πάρουμε άνθη την άνοιξη. Να μερικά απ' τα είδη που φυτεύονται τώρα: φρέζια, τουλίπα, νάρκισσος, ζουμπούλι, κρίνος της παναγίας, καλλωπιστικός κρόκος, ανεμώνη και ρεναγκούλα, που τι λέμε και νεραγκούλα. Με τον ίδιο τρόπο φυτεύονται και οι ανοιξιάτικοι βολβοί, κόνδυλοι και ριζώματα, δηλαδή οι ντάλιες, οι γλαδιόλες κ.λπ.
Όλα αυτά ευδοκιμούν τόσο στο χώμα όσο και σε γλάστρα με χώμα «εξωτερικού χώρου». Στον κήπο σκαλίζουμε καλά και σε βάθος, προσθέτουμε και λίγη ελαφρόπετρα και ... έτοιμο. 
Κατά κανόνα τα βολβώδη φυτεύονται σε βάθος ίσο με το τριπλάσιο του ύψους των. Δηλαδή, ένας βολβός φρέζιας που έχει ύψος 3 εκ. θα μπει 9 εκ. βαθιά, με τη μύτη προς τα πάνω και τις ριζούλες προς τα κάτω. 

Κρίνος της Παναγίας
Κρίνος της Παναγίας (φωτ. Δ.Α.) 
Το βάθος φύτευσης επιδρά στην άνθηση, αν φυτέψουμε πιο ρηχά τα λουλούδια θα εμφανιστούν νωρίτερα. Αν έχουμε μερικούς βολβούς στη διάθεσή μας τους χωρίζουμε σε δύο ομάδες και τους φυτεύουμε σε διαφορετικά βάθη ή τους φυτεύουμε με διαφορά μιας εβδομάδας. Μ' αυτόν τον τρόπο θα έχουμε κάτι ανθισμένο στον κήπο ή τη βεράντα για περισσότερες μέρες.  

Φρέζια
Φρέζια (φωτ. Δ.Α.)
Η διαδικασία έχει ως εξής: σκάβουμε, βάζουμε λίγο λίπασμα στον πυθμένα του λάκκου, ρίχνουμε από πάνω λίγο χώμα, βάζουμε το βολβό στη θέση του και καλύπτουμε με χώμα. Η δουλειά τελειώνει με ένα καλό πότισμα. 
Στο μέλλον ποτίζουμε μόνον όποτε το χώμα είναι στεγνό. Σε λίγες εβδομάδες θα δούμε την πρώτη πράσινη κορυφούλα να «σκάει» μέσα απ' το χώμα. Λίγο αργότερα θα εμφανιστούν φύλλα και την άνοιξη τα άνθη. Η εποχή άνθησης ποικίλει ανάλογα με το είδος.  

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Ακόμη και εκεί

Το Βίτσι είναι ένα βουνό στην Δυτική Μακεδονία μεταξύ Καστοριάς και Φλώρινας.  Ο δρόμος για να φτάσεις εκεί διασχίζει ένα δάσος από βελανιδιές και οξιές. Μετά το χιονοδρομικό κέντρο, σε υψόμετρο 2.000 μ. και λίγο χαμηλότερα απ' την κορυφή του βουνού υπάρχει ένα μικρό οροπέδιο. Το τοπίο είναι αλπικό, ένα λιβάδι, κίτρινο το καλοκαίρι, με μεγάλα δέντρα στις παρυφές του μόνον στα σημεία που οι δυνατοί άνεμοι επιτρέπουν την ανάπτυξή τους. 

Vitsi
Αλπικό λειβάδι στο Βίτσι (φωτ.Τ.Α.)

Άγρια άλογα, όπως μας είπαν αργότερα, τρέχουν ελεύθερα. Μ' άλλα λόγια, τοπίο ειδυλλιακό. Αλλά όταν δεις τα πράγματα από πιο κοντά η ωραία εικόνα χαλάει. Γιατί ακόμη και εκεί στην κορυφή ενός βουνού με μεγάλο υψόμετρο τα  σκουπίδια είναι παρόντα! 

Vitsi

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011

Φούλι, το πιο αρωματικό γιασεμί

Jasminum sambac Grand Duke of TuscanyΔεν ξέρω πως ονομάζεται το όργανο που μετρά το άρωμα των λουλουδιών. Ίσως λέγεται οσμόμετρο. Όπως και να λέγεται δεν διαθέτω τέτοιο πράγμα. Όμως εκτιμώ ότι το πιο αρωματικό είδος γιασεμιού είναι το διπλό φούλι ή γκραντούκα (Jasminum sambac Grand Duke of Tuscany). Όπως συμβαίνει με τα περισσότερα γιασεμιά, ούτε αυτό αντέχει στο κρύο. Δηλαδή στα βόρεια και τα ορεινά, μπορεί να βγάλει το χειμώνα μόνον σε εσωτερικό χώρο. Απεχθάνεται τον ασβέστη στο έδαφος περισσότερο απ' τα άλλα και γι' αυτό πρέπει να του φερθεί κανείς όπως στις γαρδένιες. Μ' άλλα λόγια φυτέψτε σε γλάστρα με καστανόχωμα ή άλλο όξινο χώμα. Προστατεύστε το απ' τους δυνατούς ανέμους και τον καυτό ήλιο του καλοκαιριού, για να μην χαλάσουν τα φύλλα του και για να διατηρούνται αρκετές μέρες τα άνθη του. Δεν είναι «υδροβόρο» φυτό, γενικά ποτίζουμε όποτε στεγνώνει το χώμα. Λίπασμα του δίνουμε την άνοιξη και το νωρίς το φθινόπωρο. Αν θεωρούμε ότι έχει ξεφύγει και έχει μεγαλώσει πολύ το κλαδεύουμε προς τον Μάρτιο, πριν αρχίσει η νέα βλάστηση και μετά τον τελευταίο παγετό.

Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

Η μαύρη κορυφή της ντομάτας

Στα αντικείμενα σφαιρικού σχήματος το πάνω και το κάτω είναι σχετικές έννοιες. Αν βρεθείς στον Βόρειο Πόλο θα είσαι στην κορυφή; Και αν βρεθείς και στο Νότιο, που θα βρίσκεσαι; Η ντομάτα έχει και αυτή ένα σχεδόν σφαιρικό σχήμα όμως η κορυφή της είναι ξεκάθαρο που βρίσκεται. 
tomato
Άνθη ντοματιάς (φωτ. Τ.Α.)

tomato
Νεαροί μικροί ακόμη καρποί ντομάτας (φωτ. Τ.Α.)
Γίνεται το λουλούδι, μετά αυτό γονιμοποιείται και σχηματίζεται ο καρπός. Μικρός στην αρχή, γέρνει απ' το βάρος του προς το έδαφος στη συνέχεια και έτσι η κορυφή του, δηλαδή το τμήμα του που πριν «έβλεπε» τον ουρανό, τώρα είναι στραμμένο στο χώμα. Όταν αυτό ακριβώς το τμήμα του καρπού μαυρίζει, μην ψάχνετε να βρείτε μυστήρια έντομα και ύπουλους μύκητες που επιτέθηκαν στον λαχανόκηπό σας. 
Η μαύρη κορυφή της ντομάτα (φωτ. Τ.Α.)

Το μαύρισμα της κορυφής της ντομάτας ή «κηλίδωση της κορυφής» οφείλεται συνήθως στην έλλειψη ασβεστίου απ' το έδαφος και κατά συνέπεια από το φυτό σας. Κάντε ένα πέρασμα απ' το κοντινότερο γεωπονικό κατάστημα και ζητήστε κάποιο σκεύασμα που περιέχει ασβέστιο για να διορθωθεί το πρόβλημα στις επόμενες ντομάτες. Δυστυχώς όσες χάλασαν δεν πρόκειται να επανέλθουν.Την επόμενη χρονιά όμως, εμπλουτίστε το χώμα σας με ασβέστιο πριν ξεκινήστε την καλλιέργεια.

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

Γαλάζιο, καλοκαιρινό πλουμπάγκο

Πλουμπάγκο
Πλουμπάγκο (φωτ. Τ.Α.)

Το πλουμπάγκο (Plumbago auriculata) δεν έχει καμία σχέση με το λουμπάγκο. Είναι ένα φυτό με μακριά, μαλακά κλαδιά, κάτι μεταξύ αναρριχώμενου και θάμνου. Δηλαδή αν ακουμπήσει σε έναν τοίχο ή το δέσουμε σε ένα καφασωτό θα σταθεί· αν το αφήσουμε να «πάει» όπου θέλει θα καλύψει σχετικά μεγάλη επιφάνεια. Ευδοκιμεί σε γλάστρα και μάλιστα είναι όμορφο αν αυτή είναι ψηλή ώστε τα κλαδιά του να κρέμονται γύρω της.
Στη βόρειο Ελλάδα και στα ορεινά της νότιας δεν μπορεί να «σταθεί» το χειμώνα λόγω της παγωνιάς. Στην υπόλοιπη Ελλάδα μπορεί να πάθει μικροζημιές αν τύχει και χιονίσει. Το τοποθετούμε σε ηλιόλουστη θέση, ποτίζουμε όποτε στεγνώνει το χώμα του, οπωσδήποτε συχνότερα το καλοκαίρι. Το λεγόμενο «χώμα εξωτερικού χώρου» είναι κατάλληλο για φύτευση σε γλάστρα ενώ στον κήπο φυτέψτε το όπου σας αρέσει αρκεί το έδαφος να στραγγίζει καλά. Φυτεύεται όλο το χρόνο ακόμη και το κατακαλόκαιρο αν του εξασφαλίσουμε τακτικά ποτίσματα στην αρχή. Λίπασμα (πλήρες) του δίνουμε την άνοιξη. Αν έχει μεγαλώσει πολύ και μας φαίνεται ακατάστατο του κάνουμε ένα «γερό» κλάδεμα νωρίς την άνοιξη, όταν έχει περάσει ο κίνδυνος των παγετών.
Αν το χώμα του στραγγίζει καλά, αν δεν το ξεχάσουμε απότιστο, αν είναι σε ηλιόλουστη θέση και προστατευμένη από την παγωνιά, τότε ξενοιάστε! Δεν θα αντιμετωπίσει προβλήματα.
Το βρίσκουμε ανθισμένο απ' τις αρχές του καλοκαιριού μέχρι τα πρώτα κρύα.

Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Πότε φυτεύουμε;

Αν μιλάμε για φυτά που αγοράζουμε μέσα σε γλάστρες, δηλαδή φυτά με «μπάλα χώματος» (στην φωτ. δεξιά), φυτεύουμε όποτε θέλουμε, αρκεί να είμαστε εκεί για να τα ποτίζουμε.
Πάντως οι καλύτερες περίοδοι είναι: η άνοιξη, το φθινόπωρο και ο χειμώνας αν δεν παγώνει το έδαφος. Το καλοκαίρι ένα πρόσφατα φυτεμένο φυτό (θάμνος, δέντρο, αναρριχώμενο) θα χρειαστεί οπωσδήποτε περισσότερα ποτίσματα. Αν έχουμε εξασφαλίσει το πότισμα, τότε μπορούμε να φυτέψουμε ακόμη και τον Ιούλιο που είναι συνήθως ο πιο ζεστός μήνας.
Φυτά γυμνόρριζα (στην κάτω φωτ.), χωρίς «μπάλα χώματος» φυτεύονται το χειμώνα ή το πολύ στις αρχές της άνοιξης.

Πριν φυτέψουμε ένα γυμνόρριζο φυτό κόβουμε όσες ρίζες του δείχνουν χαλασμένες (φωτ. Δ.Α.)


Ειδικά για το φθινόπωρο δείτε και αυτό

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Γιατί κιτρινίζουν τα φύλλα της δάφνης;

Laurus nobilis
Δεν είναι ελιές αλλά οι καρποί της δάφνης του Απόλλωνα (φωτ. Τ.Α.)


Μιλάμε για τη δάφνη του Απόλλωνα, αυτή που τα φύλλα της ταιριάζουν με τις φακές. Είναι αειθαλές φυτό, το χειμώνα μένει πράσινο. Όμως και της δάφνης τα φύλλα κάποια στιγμή πρέπει να ανανεωθούν, να φύγουν τα παλιά και να έρθουν νέα. Ακριβώς αυτό γίνεται το Μάιο ή και τον Ιούνιο. Πολλά απ' τα φύλλα που είναι στο κάτω μέρος των κλαδιών κιτρινίζουν και πέφτουν φυσιολογικά.

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

Νυχτολούλουδο

Δεν μετράει πάντα η εμφάνιση! Αυτό ισχύει και στην περίπτωση των φυτών με καλύτερο παράδειγμα το νυχτολούλουδο (Cestrum nocturnum). 
Είναι ένας μέτριου μεγέθους θάμνος με ημι-αειθαλή και απλή, πράσινη φυλλωσιά. Τα λουλούδια του είναι υπόλευκα και τόσο μικρά ώστε να περνούν απαρατήρητα τη μέρα. Αλλά μόνον τότε, γιατί τη νύχτα ανοίγουν και σκορπούν το δυνατό άρωμά τους.


Cestrum nocturnum
Δυστυχώς, εδώ που είναι αυτό το νυχτολούλουδο δεν μπορούμε να το μυρίσουμε (φωτ.Τ.Α.)  


Η καλλιέργειά του δεν έχει κάποιο «μυστικό»: ποτίζουμε όποτε στεγνώνει το χώμα και δίνουμε πλήρες (με όλα τα θρεπτικά στοιχεία) λίπασμα στις αρχές της άνοιξης. Όμως αν το έχουμε σε γλάστρα θα χρειαστεί να του δίνουμε λίπασμα  μία φορά το μήνα μέχρι τον Ιούνιο. Στις αρχές της άνοιξης, Φεβρουάριο ή Μάρτιο, κάνουμε και ένα ελαφρύ ή μέτριο κλάδεμα για να πυκνώσει η φυλλωσιά του. Με το κλάδεμα αυτό μειώνουμε το μήκος των κλαδιών του κατά το 1/3 ή και το 1/2 αν το νυχτολούλουδό μας δεν είναι πολύ ζωηρό. 
Το χειμώνα χρειάζεται προστασία όταν το θερμόμετρο φλερτάρει με το 0 (°C). Άρα δεν είναι η καλύτερη επιλογή για τη βόρειο Ελλάδα εκτός και αν μπορούμε να το προστατεύσουμε απ΄το κρύο με κάποιο τρόπο όπως να το έχουμε σε γλάστρα που θα μεταφέρουμε σε εσωτερικό χώρο όταν έχει κρύο. Μπορούμε επίσης να το καλύψουμε με αντιπαγετικό ύφασμα (αντιπαγετικό φλις). 
Πολλοί, κυρίως οι φίλοι του κινηματογράφου, συγχέουν το νυχτολούλουδο με το δειλινό (Mirabilis jalapa). Το δεύτερο είναι ένα μικρό εποχικό και μάλλον αυτό είναι το «νυχτολούλουδο» των θερινών κινηματογράφων.


Σχετικά με το νυχτολούλουδο ίσως σας ενδιαφέρουν και αυτά: 

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Γιατί κιτρινίζουν τα άνθη του γιασεμιού;

Είναι κάτι φυσιολογικό. Κιτρινίζουν γιατί «ωρίμασαν», ολοκλήρωσαν τον κύκλο τους και θα πέσουν. Ευτυχώς ή δυστυχώς κανένα άνθος δεν ζει για πολύ, πάρα πολύ.

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Γιατί κιτρινίζει το ρυγχόσπερμο;

Trachylospermum jasminoidesΣυχνά τα φύλλα του ρυγχοσπέρματος αλλάζουν χρώμα και γίνονται κίτρινα χωρίς να ξεραίνονται όμως. Υπάρχουν διάφορες αιτίες:
Ο δυνατός ήλιος μπορεί να είναι μία από αυτές και είναι κάτι συνηθισμένο στην Ελλάδα. Όμως αιτία μπορεί να είναι και η έλλειψη θρεπτικών στοιχείων από το χώμα του ρυγχοσπέρματος. 
Για τον ήλιο δύο πράγματα μπορούμε να κάνουμε: είτε να μετακινήσουμε το φυτό μας, εφ όσον είναι σε γλάστρα, είτε φυτεύοντας κάτι άλλο λίγο πιο πέρα να δώσουμε λίγη σκιά στο ρυγχόσπερμά μας. 
Για την έλλειψη θρεπτικών στοιχείων δίνουμε λίπασμα. Όμως διαλέγουμε κάποιο που να περιέχει και ιχνοστοιχεία. 

Διαβάστε ακόμη: Τα μυστικά του ρυγχοσπέρματος

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Προστασία καρποφόρων απ' τα πουλιά

Έχεις στον κήπο σου ένα-δυο καρποφόρα δέντρα και περιμένεις με αγωνία πότε θα ωριμάσουν οι καρποί τους για να νιώσεις τη χαρά της παραγωγής και της κατανάλωσης της δικής σου σοδειάς.
Παρακολουθείς κάθε μέρα την ανάπτυξη των φρούτων και περιμένεις. Δυστυχώς όμως, δεν είσαι ο μόνος που παρακολουθεί και περιμένει. Τα πουλιά από ψηλά παραμονεύουν ...
Τι μπορούμε να κάνουμε;
Να στήσουμε ένα σκιάχτρο; Όμορφο αλλά όχι πρακτικό. Κάποια στιγμή τα πουλιά κάθονται πάνω στο σκιάχτρο και περιμένουν να ωριμάσουν οι καρποί των δικών σου κόπων.
Μία καλή λύση είναι τα ειδικά δίχτυα. Είναι διάφανα, είναι ελαφρά, χρησιμοποιούνται ξανά και ξανά και δεν είναι ιδιαίτερα ακριβά αν έχεις να καλύψεις απλώς λίγα δέντρα. Τα τοποθετούμε όταν αρχίσουν να σχηματίζονται οι καρποί και τα αφαιρούμε μετά τη συγκομιδή.

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Τα μυστικά του ρυγχοσπέρματος

Μοιάζει με γιασεμί, αλλά δεν είναι (φωτ. Τ.Α.)

Το ρυγχόσπερμο (Trachelospermum jasminoides) είναι ρυγχόσπερμο και δεν είναι γιασεμί. Τα φύλλα τους είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους που εύκολα τα ξεχωρίζει κανείς. Το ρυγχόσπερμα ανθίζει και αυτό το καλοκαίρι με λουλούδια που μπορεί να πει κανείς ότι μοιάζουν με του γιασεμιού ενώ σίγουρα το ανταγωνίζονται στο άρωμα. 
Δύο είναι τα μυστικά για να έχει επιτυχία το ρυγχόσπερμα: 

Χρειάζεται προστασία από τον καυτό καλοκαιρινό ήλιο της νότιας Ελλάδας. 
Θέλει τακτικές λιπάνσεις. Του χορηγούμε κάποιο πλήρες (με όλα τα θρεπτικά στοιχεία) λίπασμα. Αν είναι φυτεμένο στο χώμα θα χρειαστεί δύο δόσεις μία την άνοιξη και μία το φθινόπωρο. Αν είναι σε γλάστρα χρησιμοποιούμε υδατοδιαλυτό (σκόνη ή υγρό) πλήρες λίπασμα, το οποίο το δίνουμε στο φυτό κάθε 2-3 εβδομάδες απ' τον Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο και από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Οκτώβριο. 

Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

Τα μυστικά της αμαρυλλίδας

Hippeastrum
Τα τεράστια χωνιά της αμαρυλλίδας (φωτ. Τ.Α.)
Η αμαρυλλίδα ή ιππέαστρο (Hippeastrum sp.) είναι ένα βολβώδες φυτό με τεράστιο άνθος σε διάφορα χρώματα. Είναι ένα «εύκολο» φυτό όμως είναι πολλοί αυτοί που παραπονιούνται ότι βλέπουν το λουλούδι μόνο όταν το αγοράζουν και μετά δεν ξανανθίζει. Έχει ένα «κόλπο» για να βγάλει ξανά λουλούδια: όταν το λουλούδι «πεθάνει», κόβουμε το μίσχο του και αφήνουμε τα φύλλα απείραχτα. Τοποθετούμε τη γλάστρα σε θέση φωτεινή αλλά μακριά απ’ το άμεσο ηλιακό φως. 
Με δεδομένο ότι είναι σε γλάστρα δίνουμε πλήρες (με όλα τα θρεπτικά στοιχεία), υγρό λίπασμα μία φορά το μήνα. Στις αρχές του φθινοπώρου τα φύλλα αρχίζουν να χαλάνε. Αυτό σημαίνει ότι το φυτό πρέπει να «ξεκουραστεί». Σταματάμε τα ποτίσματα, ώστε να βοηθήσουμε το φυτό να μπει σε λήθαργο. Όταν τα φύλλα κιτρινίσουν τελείως, τα κόβουμε απ’ τη βάση τους και ... ξεχνάμε την αμαρυλλίδα μας μέχρι να ξυπνήσει ξανά, την επόμενη άνοιξη, οπότε και αρχίζουμε σιγά σιγά τα ποτίσματα. Είναι πολύ πιθανό ότι μέσα στα επόμενα χρόνια θα δούμε κι άλλα άνθη και όχι ένα μόνο...
Σε περιοχές όπου ο χειμώνας είναι βαρύς και οι βροχές άφθονες καλό είναι να μεταφέρουμε την γλάστρα σε σκοτεινό χώρο, χωρίς κεντρική θέρμανση και να την κρατήσουμε εκεί μέχρι την άνοιξη. Τότε, μπορούμε να ξαναφέρουμε αμαρυλλίδα στην συνηθισμένη της θέση. Μεταφυτεύουμε κάθε 2-3 χρόνια, μετά την άνθηση. 
Η αμαρυλλίδα (Hippeastrum) θα έπρεπε να ονομάζεται ιππέαστρο, για να μην τη μπερδεύει κανείς με την μπελαντόνα (Amarrylis belladona), που είναι άλλο φυτό. 

Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Άνοιξη, της μελίγκρας ο καιρός

Είναι τώρα! Αυτή είναι η περίοδος της χρονιάς που ευνοεί τις μελίγκρες ή αλλιώς αφίδες. Τα έντομα αυτά κάνουν ζημιές στα νεαρά και τρυφερά πράσινα μέρη των φυτών, δαγκώνοντάς τα με τα στοματικά τους μόρια. 
Μελίγκρες και ωίδιο στο ίδιο τριαντάφυλλο (φωτ. Τ.Α.)
Στη φωτογραφία επάνω, οι μελίγκρες βρίσκονται ακόμη και στα πέταλα ενώ οι γκρίζοι λεκέδες στο μπουμπούκι κάτω αριστερά και στο στέλεχος δεξιά, σημαίνουν προσβολή και από ωίδιο 
Πριν αρχίσουμε να κυνηγάμε τις μελίγκρες καλό είναι να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να προλάβουμε τις ζημιές τους. Το καλύτερο προληπτικό μέτρο είναι να έχουμε υγιή και εύρωστα φυτά, καλά «ταϊσμένα» και σωστά ποτισμένα.
Αυτό σημαίνει ότι δίνουμε στα φυτά τις σωστές ποσότητες λιπάσματος, ότι τα ποτίζουμε όσο χρειάζεται και όποτε χρειάζεται. Και ότι, αν αυτά είναι σε γλάστρες τα μεταφυτεύουμε όταν χρειάζεται.
Υπερβολές στο λίπασμα και μάλιστα στο αζωτούχο, έχουν αποτέλεσμα την έντονη βλαστική ανάπτυξη του φυτού. Δηλαδή περισσότεροι νεαροί βλαστοί και περισσότερα νεαρά και τρυφερά φύλλα· ακριβώς αυτά που προτιμούν οι μελίγκρες.
Τα γερά φυτά δεν θα αποφύγουν την προσβολή, όμως οι ζημιές που θα πάθουν θα είναι πολύ μικρότερες και με λιγότερες συνέπειες στην ανάπτυξη. 

Για την καταπολέμηση διαβάστε πατώντας εδώ.


Δευτέρα 2 Μαΐου 2011

Έκθεση Κάκτων

Το αρκτικόλεξο ΕΕΚΑΠ, σημαίνει Ελληνική Εταιρεία Κάκτων και άλλων Παχυφύτων. Είναι ένας σύλλογος τα μέλη του οποίου έχουν χόμπι τους κάκτους και τα παχύφυτα γενικότερα. Την Κυριακή 29 Μαΐου 2011 κάνουν την ετήσια έκθεσή τους που είναι η «μεγάλη» έκθεση της χρονιάς, γιατί γίνεται τουλάχιστον άλλη μία, με «κακτάκια» που ανθίζουν το χειμώνα. Στην έκθεση τα μέλη του συλλόγου παρουσιάζουν στο κοινό τα καλύτερα «κομμάτια» της συλλογής τους. Επιπλέον όποιος βρεθεί στο Κτήμα Συγγρού στις 29 Μαΐου θα έχει την ευκαιρία να επισκεφθεί και το μικρό θερμοκήπιο του συλλόγου.

11η Έκθεση Κάκτων και Παχυφύτων
Κυριακή 29 Μαΐου 2011, 11:00-15:00
Κτήμα Συγγρού, Κηφησίας 182 Μαρούσι. Φανάρι ΚΑΤ.

Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Τα μυστικά της πασχαλιάς

Syringa vulgaris
Τα λουλούδια της και το άρωμα της πασχαλιάς (Syringa vulgaris) είναι συνυφασμένα με την άνοιξη. Η καλλιέργειά της είναι εύκολη, ποτίζουμε όποτε στεγνώνει το χώμα, δίνουμε πλήρες λίπασμα νωρίς την άνοιξη και το φθινόπωρο αλλά έχει και δύο μυστικά:

1. Κλαδεύουμε τα ανθοφόρα κλαδιά είτε για να στολίσουμε ένα ανθοδοχεία ή να φτιάξουμε ένα μαγιάτικο στεφάνι είτε για αφού ολοκληρωθεί η άνθησή τους. Κόβουμε με καλά ακονισμένο κλαδευτήρι 20-30 εκ. κάτω από το λουλούδι.
2. Αφαιρούμε τακτικά τις παραφυάδες που βγαίνουν από τη βάση του φυτού επειδή ανταγωνίζονται τα κύρια κλαδιά του θάμνου.

Σάββατο 30 Απριλίου 2011

Κατηφές


Ο κατηφές (Tagetes patula) είναι ένα μικρό εποχικό που ζει απ' την άνοιξη μέχρι τα πρώτα κρύα του χειμώνα. Τα άνθη του έχουν λαμπερές αποχρώσεις του κίτρινου, του πορτοκαλί και του καφέ και είναι μονόχρωμα ή δίχρωμα. Στην αγορά, βρίσκουμε σπόρους ή μικρά φυτά έτοιμα να ανθίσουν απ’ τα μέσα της άνοιξης και μετά.
Στη γλάστρα φυτεύουμε σε χώμα «εξωτερικού χώρου» εφοδιασμένο με λίγο λίπασμα που περιέχει όλα τα θρεπτικά στοιχεία (πλήρες). Η φύτευση στο χώμα δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο: σκαλίζουμε καλά το έδαφος, ανοίγουμε έναν μικρό λάκκο, βάζουμε λίγους κόκκους λιπάσματος και το καλύπτουμε με χώμα. Μετά φυτεύουμε τον κατηφέ μας και ποτίζουμε.
Ποτίζουμε τακτικά όποτε στεγνώνει το χώμα του αποφεύγοντας να βρέχουμε τα φύλλα. Για να παραταθεί η ανθοφορία μέχρι το φθινόπωρο αφαιρούμε τα λουλούδια μόλις ολοκληρώνουν τον κύκλο τους. Αυτό είναι και το μοναδικό «κλάδεμα» που κάνουμε. Το ίδιο το φυτό πεθαίνει μόλις αρχίσουν τα πρώτα κρύα.
Αν έχετε λαχανόκηπο μην παραλείψετε να φυτέψετε λίγους κατηφές γύρω του επειδή η παρουσία του απωθεί κάποιους εχθρούς των λαχανικών.

Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

Κάθε πότε να ποτίζω;

Η απάντηση είναι μία και απλή: όποτε στεγνώνει το χώμα!

Είναι πολύ δύσκολο για κάποιον να γνωρίζει πότε στεγνώνει το χώμα στις γλάστρες της δική σας βεράντας. Κάποια φυτά «πίνουν» περισσότερο νερό από άλλα, οπότε χρειάζονται πιο συχνό πότισμα. Αν φυσάει ή αν έχει ζέστη το νερό εξατμίζεται πιο γρήγορα. Επομένως δεν υπάρχει ένας κανόνας που να ορίζει ότι το γιασεμί, για παράδειγμα, θέλει πότισμα δυο φορές την εβδομάδα!
Και πώς καταλαβαίνουμε ότι ένα φυτό θέλει πότισμα; Στα περισσότερα μαραίνονται τα φύλλα τους ... Αλλά καλύτερα μην περιμένετε να γίνει αυτό για να ποτίσετε! Πιάστε με το χέρι σας το χώμα και αν είναι στεγνό, ποτίστε.

Πατώντας εδώ θα βρείτε κι άλλους τρόπους για να δούμε αν ένα φυτό θέλει πότισμα. 
Μπορεί ακόμη να σας ενδιαφέρει αυτό: Τι ώρα ποτίζουμε;

Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

Πεύκα, κάμπιες και αλλεργίες. Ραντεβού τον Σεπτέμβρη

Αυτή την άνοιξη τα πεύκα στην Αττική δείχνουν να είναι σε κακή κατάσταση. Αυτό δεν το προκάλεσε η βαμβακάδα αλλά η κάμπια του πεύκου ή πιτυοκάμπη. Ο χειμώνας που πέρασε ήταν μάλλον ζεστός και έτσι οι κάμπιες δεν σταμάτησαν να κάνουν ζημιές. Αυτή την εποχή κυκλοφορούν στο έδαφος προκαλώντας φαγούρα και άλλες αλλεργικές αντιδράσεις σε όσους έρθουν σε επαφή μ' αυτές. Ευτυχώς σε λίγες μέρες θα κρυφτούν μέσα στο χώμα για να μεταμορφωθούν και έτσι θα γλιτώσουμε απ΄τις αλλεργίες.
Η καταπολέμηση της κάμπιας του πεύκου γίνεται με ένα μικρόβιο, τον βάκιλο της Θουριγγίας. Σκευάσματά του κυκλοφορούν στην αγορά με διάφορες επωνυμίες. Το μικρόβιο αυτό βλάπτει μόνον τις κάμπιες των λεπιδόπτερων και τίποτε περισσότερο. Η καλύτερη στιγμή για να γίνει ο ψεκασμός είναι το φθινόπωρο (Σεπτέμβριο - Οκτώβριο). Το πρόβλημα όμως είναι, πως θα ψεκαστεί ένα πεύκο ύψους 7-8 ή και περισσότερων μέτρων, χωρίς το κόστος να γίνει δυσθεώρητο;

Ανθισμένη Κουτσουπιά

Η κουτσουπιά ή δέντρο του Ιούδα (Cercis siliquastrum) είναι ένα από τα πιο ανθεκτικά καλλωπιστικά. Δεν φοβάται το κρύο, ούτε τη ζέστη. Αντέχει στην ξηρασία και ευδοκιμεί ακόμη και σε άγονα, ρηχά εδάφη. Αν έχει ένα μειονέκτημα αυτό είναι η αργή της ανάπτυξη. Δέντρο ιδανικό για μικρές αυλές καθώς δεν γίνεται τεράστιο και δίνει σκιά το καλοκαίρι ενώ επειδή είναι φυλλοβόλο αφήνει τον ήλιο να περάσει τον χειμώνα.

Το κλάδεμα δεν ταιριάζει καθόλου στον «χαρακτήρα» και την ανάπτυξη της κουτσουπιάς γιατί το δέντρο ασχημαίνει πολύ. Έτσι, αποφεύγουμε εντελώς να αφαιρέσουμε μεγάλα κλαδιά ενώ μπορούμε να αφαιρέσουμε κάποια μικρά μόνον εφ όσον ενοχλούν για κάποιο λόγο. Αυτό σημαίνει ότι επιλέγουμε προσεκτικά το σημείο όπου θα τη φυτέψουμε έτσι ώστε να μην βρεθούμε μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις μετά από χρόνια

Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Βρόχινο νερό

CarnivorousΤα σαρκοφάγα φυτά πρέπει να ποτίζονται με βρόχινο νερό επειδή αυτό δεν έχει άλατα. Αν δεν έχουμε τέτοιο χρησιμοποιούμε απιονισμένο. Πάντως το βρόχινο νερό είναι χρήσιμο για όλα εκείνα τα φυτά που θέλουν χώμα χωρίς άλατα. Δηλαδή, τη γαρδένια, την αζαλέα, την ορτανσία και το ροδόδεντρο και τα τροπικά φυτά γενικά. Δεν τους είναι απαραίτητο αλλά σίγουρα θα «εκτιμήσουν» τα ποτίσματα με βρόχινο νερό. 

Η βροχή ποτίζει τις γλάστρες;

Μην την εμπιστεύεστε! Δηλαδή, μη βασιστείτε στη βροχή για να αποφασίσετε αν θα ποτίσετε ή όχι. Το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας της γλάστρας είναι σκεπασμένο από τα φύλλα του ή των φυτών που φιλοξενεί, έτσι δεν είναι πολύ το βρόχινο νερό που φτάνει στο χώμα.

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Θειάφι στις τριανταφυλλιές


powdery mildew
Αν βάλουμε θειάφι την άνοιξη στις τριανταφυλλιές μας θα γλιτώσουμε από το ωίδιο. Για το σκοπό αυτό γεμίζουμε με θειάφι το θειαφιστήρι ή μια παλιά κάλτσα δεμένη πάνω σε ένα καλάμι και το τινάζουμε πάνω από την τριανταφυλλιά. Προσέχουμε να καλύψουμε καλά τα φύλλα της και ιδιαίτερα τα πιο νέα που έχουν κοκκινωπή απόχρωση. Η καλύτερη στιγμή για να θειαφίσουμε είναι νωρίς το πρωί. Επειδή το θειάφι παρασύρεται από τον άνεμο μπορούμε να επαναλάβουμε όποτε χρειαστεί.

Δεν θειαφίζουμε όταν η θερμοκρασία είναι μεγαλύτερη από 27 ℃.

Το θειάφι είναι ένα από τα παλιότερα φυτοπροστατευτικά, γνωστό από τα ομηρικά χρόνια. Περιλαμβάνεται στις ουσίες των οποίων η χρήση επιτρέπεται στη βιολογική γεωργία. Είναι φτηνό, ακίνδυνο για ανθρώπους και ζώα και δεν λερώνει. Η χρήση του προλαβαίνει σε σημαντικό βαθμό και την προσβολή της τριανταφυλλιάς από τον τετράνυχο.

Το ωίδιο (φωτογραφία επάνω) είναι μία μυκητολογική ασθένεια που εμφανίζεται με τη μορφή γκρι ή υπόλευκης σκόνης επάνω στα φύλλα . Θυμίζει πολύ στάχτη και γι' αυτό η ασθένεια αυτή ονομάζεται και στάχτωμα. Αν δεν καταπολεμηθεί εγκαίρως προκαλεί φυλλόπτωση.

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

Κι αν χιονίσει;


Snow and ice

Τι κάνουμε όταν ο κήπος και τα φυτά μας μαζί σκεπαστούν απ' το χιόνι;
Μάλλον τίποτε. Δηλαδή τίποτε σχετικό με την κηπουρική ...

  • Δεν φυτεύουμε κάτι στο παγωμένο χώμα.
  • Δεν κλαδεύουμε σπασμένα κλαδιά, παρά μόνο αν υπάρχει κίνδυνος πτώσης.
  • Δεν απομακρύνουμε το χιόνι ρίχνοντας νερό. Θα ήταν μεγάλο λάθος κάτι τέτοιο επειδή τα φυτά μας κινδυνεύουν να βρεθούν εκτεθειμένα στον πάγο ενώ το χιόνι λειτουργεί ως μονωτικό.
  • Δεν πατάμε πάνω στον χιονισμένο χλοοτάπητα γιατί θα τον χαλάσουμε.

Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Λαχανικά από τα χέρια σας

Αν διαβάζετε αυτές τις γραμμές μάλλον το σκέφτεστε να μπείτε στην περιπέτεια της ερασιτεχνικής λαχανοκομίας, όπως λέγεται επισήμως. Δοκιμάστε το, μη φοβάστε την έλλειψη χρόνου. Στην ουσία, όταν καλλιεργούμε, άλλοι δουλεύουν για λογαριασμό μας (τα φυτά, το χώμα, τα λιπάσματα, ο καιρός, ο ήλιος). Εμείς πρέπει απλώς να συνδυάσουμε όλα αυτά. Εξ άλλου δε χρειάζεται να γίνει κανείς προμηθευτής κάποιου σούπερ μάρκετ. Βάζοντας 5-10 μαρούλια σε μια ζαρντινιέρα, λίγα σποράκια ρόκας σε μια άλλη, δυο βασιλικούς, η παραγωγή που θα πάρουμε θα φτάνει για μια-δυο σαλάτες, 3-4 μακαρονάδες με σάλτσα πέστο και ίσως περισσέψουν και λίγα μαρουλόφυλλα για τα σάντουιτς. Η δουλειά μας θα είναι το πότισμα και η συγκομιδή. Τελικά αξίζει τον κόπο; Ναι, γιατί έτσι ζεις καλύτερα! Δεν υπάρχει πιο ευχάριστο συναίσθημα από το να παίρνεις την παραγωγή σου και να την πηγαίνεις θριαμβευτικά κατευθείαν στο τραπέζι σου. Δοκιμάστε και θα δείτε!

Για περισσότερα και αγορά του βιβλίου:
εδώ

Κήπος & Βεράντα στη Σκιά

Μετατρέψτε τους σκιερούς χώρους σε όαση!

Η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζει όποιος θέλει να έχει κήπο σε αστική περιοχή είναι κατά κύριο λόγο η σκιά. Σκιά που προέρχεται από τα διπλανά κτίρια ή από δέντρα που προϋπήρχαν του κήπου.  

Τελικά, «μπορεί να υπάρχει κήπος στη σκιά;» Ερώτηση, την οποία φιλοδοξεί να απαντήσει θετικά το βιβλίο αυτό μετατρέποντας το αρχικό μειονέκτημα της έλλειψης φωτός σε πλεονέκτημα! Παρουσιάζονται φυτά κατάλληλα για σκιερές ή ημισκιερές συνθήκες, με πρακτικές οδηγίες για τη φροντίδα τους και εύχρηστη κατηγοριοποίηση ανάλογα με τα χαρακτηριστικά και τις ιδιότητές τους.

Για περισσότερα και αγορά του βιβλίου:
εδώ

Κήπος & Βεράντα - Ημερολόγιο και Πρακτικές Συμβουλές Κηπουρικής

Ο πρακτικός αυτός οδηγός, στη δεύτερη εμπλουτισμένη έκδοσή του, έρχεται να μας αποδείξει στην πράξη ότι η κηπουρική είναι για όλους, αποκαλύπτοντας τα «μυστικά» της και απαντώντας σε όλα μας τα «πώς», τα «γιατί» και τα «πότε». Πρακτικά θέματα κηπουρικής και οι εργασίες της εποχής παρουσιάζονται ανά δίμηνο. Έτσι, ο αναγνώστης μπορεί να ξέρει κάθε στιγμή του έτους τι θα κάνει για να φροντίσει τα φυτά του και με ποιο τρόπο. Μέσα από πλούσιο φωτογραφικό υλικό και βήμα βήμα οδηγίες, εξετάζονται καθημερινά ζητήματα περιποίησης των φυτών του κήπου και της βεράντας, όπως ο πολλαπλασιασμός, το πότισμα, η λίπανση, το κλάδεμα, η προστασία από τις καιρικές συνθήκες, τους εχθρούς και τις ασθένειες, με ιδιαίτερη έμφαση στις συνθήκες που επικρατούν στις πόλεις.

Για περισσότερα και αγορά του βιβλίου:
εδώ