Η καμέλια θέλει κλάδεμα;

Υπάρχουν καμέλιες που δεν έχουν κλαδευτεί ποτέ τους και είναι μια χαρά. Δηλαδή, το κλάδεμα δεν είναι κάτι απαραίτητο. Θα κλαδέψουμε μόνον αν δούμε ότι η φυλλωσιά της είναι πολύ αραιή. 

Η ιαπωνική καμέλια (Camellia japonica) είναι το πιο διαδεδομένο είδος καμέλιας στους ελληνικούς κήπους. (φωτ.Τ.Α.)

Για να κλαδέψουμε, το πρώτο που κάνουμε είναι να αφαιρέσουμε από τη βάση τους ξερά κλαδιά, αν υπάρχουν τέτοια. Το επόμενο είναι να κοντύνουμε ελαφρά όλα τα κλαδιά, κόβωντας λίγα εκατοστά χαμηλότερα από την κορυφή τους. Το κλάδεμα αυτό γίνεται την άνοιξη, αφού ολοκληρωθεί η ανθοφορία της. Ετσι το φυτό θα έχει αρκετό χρόνο για να φτιάξει τα άνθη της επόμενης χρονιάς.

Η ιαπωνική καμέλια έχει από τη φύση της πυκνή φυλλωσιά, σπάνια θα τη δούμε τόσο αραιή ώστε να χρειαστεί κλάδεμα (φωτ.Τ.Α.)

Αυτά όλα ισχύουν για την Camellia japonica, το πιο κοινό είδος καμέλιας στην Ελλάδα. Για άλλα είδη, όπως η σασάνκουα (Camellia sasangua) και η ρετικουλάτα (C. reticulata) ισχύουν άλλοι «κανόνες».

Δείτε κι άλλες πληροφορίες για την καμέλια πατώντας, εδώ.

Τσάι, Rav4, καράτε και καμέλια

Μέσα σε όλα τα «δώρα» που έχει κάνει η Ανατολή στον δυτικό κόσμο περίοπτη θέση έχει και η καμέλια. Για κάποιους στέκεται κάπου ανάμεσα στο τσάι, τη δεύτερη γενιά του RAV4 και τις ταινίες καράτε. Κι αν περιοριστούμε στον κόσμο των φυτών, τότε η καμέλια ανταγωνίζεται δυνατά τη γαρδένια, την αζαλέα και ένα σωρό άλλα φυτά. Πάντως το τσάι και αυτό από ένα είδος καμέλιας παράγεται. 

Αντέχει στο κρύο μέχρι τους - 12 C, όμως τα μπουμπούκια κινδυνεύουν από τις παγωνιές της άνοιξης ενώ οι ρίζες ζημιώνονται όταν βρεθούν κάτω από τους -6 C. Γι’ αυτό δεν είναι κακή ιδέα η εδαφοκάλυψη με κομπόστ το χειμώνα. Χρήσιμη είναι και το καλοκαίρι φυσικά, μια και η καμέλια αγαπά την οργανική ουσία που αποδίδει το κομπόστ στο έδαφος.

Κόκκινη καμέλια (φωτ. Τ.Α.)

Είναι φυτό που θέλει όξινο χώμα με καλή στράγγιση και θέση σκιερή ή ημισκιερή. Μεγαλώνει αργά. Σε μεγάλη γλάστρα με επαρκή φροντίδα θα φτάσει τα 3-4 μ. σε ύψος και τα 2-3 σε διάμετρο μετά από πολλά χρόνια. Ανθισμένη θα τη δούμε για 2 μήνες περίπου κάποια στιγμή μεταξύ Δεκεμβρίου και Μαΐου ανάλογα με την ποικιλία. Η τελευταία καθορίζει και τη μορφή του άνθους που μπορεί να είναι λευκό ή σε διάφορες αποχρώσεις του κόκκινου ή του ροζ, μονόχρωμο ή δίχρωμο, με απλή, ημίδιπλη ή διπλή σειρά πετάλων. 

Καμέλια (φωτ. Τ.Α.)

Δίνουμε νερό όποτε το χώμα είναι στεγνό, δηλαδή αραιά το χειμώνα και πιο συχνά το καλοκαίρι. Θα κλαδέψουμε μετά την άνθηση μόνον αν υπάρχουν κλαδιά που ξεφεύγουν απ’ το γενικό σχήμα έχοντας πολύ αραιή φυλλωσιά. Μεταφυτεύουμε την καμέλια σε μεγαλύτερη γλάστρα κάθε 3 χρόνια περίπου. Αντίθετα με τα περισσότερα φυτά, η ανθοφορία της καμέλιας συμπίπτει με τον λήθαργό της, έτσι μεταφύτευση σε μεγαλύτερη γλάστρα γίνεται όταν το φυτό είναι φορτωμένο άνθη, το χειμώνα ή την άνοιξη, ανάλογα με την ποικιλία. 

Στη σκιά μιας μεγάλης μανόλιας μια όμορφη μεγάλη καμέλια. Ολα αυτά βρίσκονται σε μια πλατεία στην Γραβιά. Δείτε όμως και τη συνέχεια στην επόμενη εικόνα (φωτ.Τ.Α.) 

Η προηγούμενη καμέλια βρίσκεται μέσα σε ένα μάλλον άσχημο μεταλικό βαρέλι (φωτ. Τ.Α.) Είναι φανερό ότι η «συσκευασία» μετράει ... 

Όλα αυτά αφορούν την ιαπωνική καμέλια (Camellia japonica), την κοινή και συνηθισμένη καμέλια δηλαδή. Στην αγορά θα βρούμε διάφορες ποικιλίες της. Η καμέλια σασάνκουα (Camellia sasangua) και η ρετικουλάτα (Camellia reticulata) δεν είναι ποικιλίες της αλλά διαφορετικά είδη. Την πρώτη τη βρίσκουμε εύκολα ενώ η δεύτερη είναι λίγο δυσεύρετη. Ομως μ’ αυτές θα ασχοληθούμε άλλη φορά.

Θέλει κλάδεμα η καμέλια; 

Χριστουγεννιάτικο έλατο για τη βεράντα;

Τα έλατα δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν μέσα σε γλάστρες, ακόμη και στις πιο μεγάλες. Αν όλες οι άλλες συνθήκες (κλίμα, χώμα, πότισμα) είναι ιδανικές θα μπορέσουν να επιβιώσουν αλλά δεν πρόκειται να γίνουν μεγάλα. Με αυτά τα δεδομένα αν κάποιος θέλει να στολίσει τα Χριστούγεννα ένα ζωντανό έλατο με ρίζες στη βεράντα του θα πρέπει κάποια στιγμή, όταν περάσουν οι γιορτές να το φυτέψει στον κήπο του. Διαφορετικά πρέπει να ψάξει για άλλα είδη φυτών. 

Κεφαλληνιακά έλατα σε γλάστρες (φωτ. Τ.Α.)

Γενικά τα κωνοφόρα, και όχι μόνο τα έλατα, δυσκολεύονται στις γλάστρες. Μεταξύ των πιο βολικών για αυτό το σκοπό είναι κάποια είδη βολικά είναι κάποια είδη τούγιας που δεν γίνονται τεράστια όπως είναι η Thuya occidentalis Smaragd (ή Emeraude) και η Thuya orientalis Aurea Nana. Και τις δύο τις βρίσκουμε εύκολα σε φυτώρια, την πρώτη την αναζητούμε με το όνομα «τούγια έμεραλντ» και την δεύτερη με το «τούγια αουρέα νάνα». 

Τούγια (φωτ. Τ.Α.)

Πέραν αυτών υπάρχουν ένα σωρό άλλα φυτά που γίνονται μεγάλα, ευδοκιμούν σε γλάστρες, μπορούν να στολιστούν και είναι αειθαλή. Η Δάφνη του Απόλλωνα είναι ένα απ' αυτά. Η καμέλια γίνεται και αυτή μεγάλη μέσα σε μια μεγάλη γλάστρα και αν έχει σκιά το καλοκαίαι ο χώρος που θα τη βάλουμε, τότε θα ευδοκιμήσει. Στη νότιο Ελλάδα, κάποιο εσπεριδοειδές μπορεί να γίνει πολύ καλό σε γλάστρα και να δίνει και καρπούς. 

Μια υπέροχη καμέλια μέσα σε μια άθλια γλάστρα. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη την 1η Ιανουρίου και η καμέλια είναι ολάνθιστη. (φωτ. Τ.Α.)

Με άλλα λόγια αν δεν μπορούμε να έχουμε ένα πραγματικό, γνήσιο και αληθινό έλατο στη βεράντα μας υπάρχουν πολλά άλλα φυτά που μπορούν να το αντικαταστήσουν με επιτυχία. 

Δείτε ακόμη σχετικά με το έλατο: 
Κλαδεύεται το έλατο;
Φυσικό έλατο με ρίζες. 

Φυσικό έλατο κομμένο. 
Γιατί πέφτουν οι βελόνες του ελάτου;