Κάποιος ρώτησε 20. Φυτά κατάλληλα για την είσοδο.

Ο αναγνώστης του μπλογκ Γ.Ο. θέλει να μάθει τι θα μπορούσε να φυτέψει σε δύο, μάλλον δυσπρόσιτες, γλάστρες. Ψάχνει δηλαδή για φυτά με μικρές ανάγκες συντήρησης. 

1. Πάνω στις δύο κολώνες της κεντρικής εξώπορτας στην αυλή του σπιτιού μου, θα ‘θελα να τοποθετήσω δύο πηλινες (;) μεγαλούτσικες γλάστρες και αναρωτιώμουν ποια φυτά είναι ιδανικά για τέτοιο εγχείρημα. Δεν θα ‘θελα να ‘ναι σκέτο πράσινο, αλλά απ’ την άλλη ούτε και κάτι μονοετές όπου κάθε χρόνο θα πρέπει να κατεβάζω τις γλάστρες από εκεί ψηλά. Θα μπορούσατε να μου προτείνετε κάποια φυτά; 

2. Στο πίσω μέρος της αυλής έχω 10 πορτοκαλιές και θέλω να σπείρω κάποιο εδαφοκαλυπτικό φυτό, συγκεκριμένα τη διχόνδρα. Ομως θέλω να αφήσω χώρο γύρω απ’ τα δέντρα ώστε να τα ποτίζω και να τα λιπαίνω. Με ποιο διαχωριστικό τρόπο θα μπορούσα να το κάνω αυτό; Σκέφτηκα το φράχτη από ξύλινα πασαλάκια, αλλά τα μέτρα που χρειάζομαι είναι πολλά και το κόστος μεγάλο. Εχετε καμιά ιδέα; 

Ευχαριστώ πολύ και να έχουμε όμορφη Ανοιξη! 

Γ.Ο. 

Να αρχίσουμε απ’ τα εύκολα, δηλαδή το Νο 2. Αυτό με τον ξύλινο φράχτη καλά κάνατε και το απορρίψατε. Εκτός από το ότι για τις 10 πορτοκαλιές θα χρειαστείτε πάνω από 120 μ. φράχτη, το αποτέλεσμα δεν θα είναι και βολικό στην πράξη καθώς θα υπάρχει ένα εμπόδιο, έστω και χαμηλό, μέσα στο περιβόλι σας. Η λύση είναι πιο απλή. Μια φορά το χρόνο θα κάνετε ένα σκάλισμα γύρω απ’ τα δέντρα. Ετσι κι αλλιώς θα πρέπει να έχουν γύρω τους έναν λάκκο για το πότισμα. Οσο για το λίπασμα μη σας απασχολεί. Θα το μοιραστούν τα δέντρα και η διχόνδρα. 

Με το Νο1 τα πράγματα είναι πιο ... περίπλοκα  γιατί υπάρχουν πολλές επιλογές. Κατ’ αρχήν, αγοράστε καλής ποιότητας πήλινες γλάστρες για να μη χαλάσουν από την εναλλαγή των καιρικών συνθηκών ή τσιμεντένιες, τις οποίες δυστυχώς δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να βρει κανείς. Οι «παλιοί» σε περιπτώσεις όπως η δική σας χρησιμοποιήσουν είτε πέτρινες γλάστρες ή αυτές από μαντέμι που βρίσκουμε πια μόνο στα παλαιοπωλεία. Υποθέτω πως αμφότερες θα είναι μάλλον ακριβές. 

Στην 2η ερώτηση τη σχετική με τα φυτά τώρα. Υποθέτω ότι ψάχνουμε για κάτι που θα έχει μικρές ανάγκες συντήρησης. Ομως θα πρέπει να ξέρετε πως, ακόμη και αν διαλέξετε κάτι πάρα πολύ ανθεκτικό και πολυετές και πάλι θα πρέπει να ασχοληθείτε με αυτό έστω 1-2 φορές το χρόνο, αν όχι για κάτι άλλο, τουλάχιστον για να καθαρίσετε τη γλάστρα από τα αγριόχορτα. 
Δύο πολυετή φυτά που μπορώ να σκεφτώ ότι θα αντέχουν, στην ξηρασία, στο κρύο, στη ζέστη, στον ήλιο, στη βροχή ίσως και στο χιόνι της νότιας Ελλάδας (αν ο κήπος σας έχει 10 πορτοκαλιές δεν πιστεύω να βρίσκεται σε περιοχή με παγωνιές), είναι ο αθάνατος και το καλλωπιστικό σπαράγγι. 

Ο αθάνατος (Agave americana) θα δυσκολευτεί λίγο αν βρίσκεται στη σκιά. Αντέχει άνετα ακόμη και κάτω από τους -10 ℃. Μία φορά το χρόνο θα πρέπει να αφαιρείτε τις παραφυάδες του για να είναι εμφανίσιμος. Αν του κάνετε και 1-2 ποτίσματα το καλοκαίρι, θα είναι μια χαρά. Δείτε και το Κάκτοι και παχύφυτα που αντέχουν στο κρύο.

Ο «κλασσικός» αθάνατος. Υπάρχει και  δίχρωμη, κίτρινη και πράσινη, ποικιλία του. 

Ενας πιο «ψαγμένος» αθάνατος, η αγαύη νίγκρα (Agave nigra). 

Το καλλωπιστικό σπαράγγι (Asparagus sprengeri) φτιάχνει βλαστούς που κρέμωνται προς τα κάτω. Αν και αντέχει στην ξηρασία θα χρειαστεί, το καλοκαίρι πάντα, λίγα ποτίσματα παραπάνω απ΄τον αθάνατο για να είναι καταπράσινο. Επίσης μία φορά το χρόνο θα κόβετε όσα από τα κλαδιά του ξεραίνονται φυσιολογικά. 

Το καλλωπιστικό σπαράγγι. (φωτ.Τ.Α.)

Κατάλληλη επίσης είναι και η νάνα αγγελική (Pittosporum tobira Nanum) με την προϋπόθεση ότι θα την ποτίζετε τακτικά το καλοκαίρι. Δεν θέλει κλάδεμα, είναι πάντα πράσινη και το σχήμα της είναι μάλλον σφαιρικό.  

Η διμορφοθήκη με τους μακρείς βλαστούς που γεμίζουν λουλούδια κάποια στιγμή την άνοιξη, θα μπορούσε να ταιριάξει εκεί αλλά, θα χρειαστεί την προσοχή σας για το πότισμα και τις φροντίδες σας για κλαδέματα και λιπάνσεις. 

Διμορφοθήκη (φωτ.Τ.Α.)

Κάποιος ρώτησε 14. Τι κάνουμε όταν απανθήσουν οι διμορφοθήκες;

Κάποιος αναγνώστης θέλει να μάθει πώς να συμπεριφερθεί στις διμορφοθήκες του: 

«Αγόρασα αρκετές όρθιες διμορφοθήκες και τις μεταφύτεψα. Υστερα από λίγες ημέρες μαράθηκαν οι ανθοί τους και πλέον δεν έχουν ξαναβγάλει. Τώρα έχουν μόνο πράσινα φύλλα ενώ τα πιο χαμηλά απ' αυτά ξεραίνονται διαρκώς. 

Να τις κλαδέψω χαμηλά μήπως τις χαρώ άλλη μία φορά φέτος;»

Όταν ολοκληρωθεί η ανθοφορία της διμορφοθήκης συνεχίζουμε να τις ποτίζουμε κανονικά, δηλαδή όποτε έχουν ανάγκη. Δίνουμε λίπασμα μετά τον Αύγουστο, όταν σταματήσουν οι υψηλές θερμοκρασίες. 
Αν θέλετε δείτε σχετικά με το θέμα αυτό πατώντας, εδώ.

Παρατείνουμε την ανθοφορία της διμορφοθήκης

Ο στόχος των φυτών στη Γη είναι να καταφέρουν να φτιάξουν σπέρματα, σπόρους δηλαδή, ώστε να μπορέσει να επιβιώσει το είδος τους. Μεταχειρίζονται μάλιστα ένα σωρό κόλπα για να τα καταφέρουν. Όμως για να γίνουν οι σπόροι απαραίτητη προϋπόθεση είναι να εμφανιστούν άνθη. Εκεί θα γίνει η γονιμοποίηση. Έτσι, όταν ένα φυτό ανθίσει και φτιάξει σπόρους δεν έχει λόγο να ανθίσει ξανά παρά την επόμενη χρονιά. Η διμορφοθήκη (Demorphotheca sp.) είναι από τα φυτά που ακολουθούν αυτή την πρακτική. 

Όμως εμείς οι άνθρωποι άλλα περιμένουμε από αυτήν. Περιμένουμε να χαρούμε τα άνθη της όσο περισσότερο γίνεται. Γι' αυτό και μόλις τα λουλούδια της «τελειώσουν» παίρνουμε το ψαλίδι και τα κόβουμε. 

Μ' αυτό τον τρόπο η διμορφοθήκη θα αναγκαστεί να ανθίσει ξανά μέχρι να μην της το επιτρέπουν πια οι καιρικές συνθήκες. Δηλαδή κόβωντας τα «τελειωμένα» άνθη παρατείνουμε την ανθοφορία της.