Και φέτος Ανθοκομική Έκθεση στην Κηφισιά

Ασυνήθιστα, ξεχωριστά, χρήσιμα

Όπως πάντα είναι πάρα πολλά τα φυτά που μπορεί κανείς να βρει στην 65η Ανθοκομική Έκθεση Κηφισιάς. Τα περισσότερα απ’ αυτά είναι τα συνηθισμένα, αλλά πάντοτε δημοφιλή και αγαπημένα, όπως οι τρανταφυλλιές, οι γαρδένιες και ένα σωρό ακόμη. Σήμερα δεν θα σταθώ σε αυτά αλλά σε εκείνα που μου φάνηκαν ασυνήθιστα και σε μερικά ακόμη που θεωρώ αξιόλογα και χρήσιμα για τους κήπους.

Πρωτέα (Protea sp.) και λευκόσπερμο

Πρωτέα (Protea sp)

Είναι η πρώτη φορά που βλέπω πρωτέα στην Ανθοκομική της Κηφισιάς. Μπορεί και να είναι η πρώτη φορά που φέρνει τέτοια φυτά ένας εκθέτης-παραγωγός. Πρόκειται για το εθνικό λουλούδι της Νοτίου Αφρικής. Στην Ελλάδα καλλιεργείται στην Κρήτη με σκοπό την παραγωγή δρεπτών ανθέων. 

Λευκόσπερμο (Leucospermum sp.)

Το λευκόσπερμο (Leucospermum sp.) είναι συγγενικό της πρωτέας με εξίσου εντυπωσιακή ανθοφορία.

Βυσσινί σχεδόν μαύρο

«Μαύρη» οξαλίδα (Oxalis triangularis)

Η «μαύρη» οξαλίδα (Oxalis triangularis) με εντυπωσίασε για το χρώμα των φύλλων της. Είναι ένα «εύκολο», ποώδες φυτό χρήσιμο και για τα άνθη του. 

Κίνηση στον κήπο

 Στίπα (Nassella tenuissima, συνώνυμο Stipa tenuissima)

Τη στίπα (Nassella tenuissima, συνώνυμο Stipa tenuissima) θα ήταν προτιμώτερο να την δούμε σε ένα βίντεο και όχι σε φωτογραφία γιατί τότε εκτός από το λαμπερό πράσινο χρώμα της θα μπορούσαμε να δούμε και τον κυματισμό των φύλλων της ακόμη και στην πιο ελαφριά πνοή του ανέμου. Είναι καλύτερα να φυτεύουμε μερικές στίπες μαζί για μπορούμε να χαρούμε την κίνηση των φύλλων τους.

Γιατί όχι και στους κήπους; 

Ασφάκα (Phlomis fruticosa)

Η ασφάκα (Phlomis fruticosa) είναι πολύ συνηθισμένη στην χλωρίδα μας αλλά σπάνια στους κήπους μας. Τα κίτρινα άνθη της, τα ανοιχτά πράσινα φύλλα της και η μεγάλη αντοχή της στην ξηρασία νομίζω ότι αρκούν για να την επιλέξει κανείς. 

Αντοχή

Ερημόφιλο (Eremophila nivea)

Το ερημόφιλο (Eremophila nivea) είναι ένα αυστραλέζικο φυτό πολύ ανθεκτικό στην ξηρασία. Από μακριά θυμίζει λεβάντα αλλά δεν έχει καμμία σχέση με αυτή. Γίνεται ψηλό 1-1,50 μ.

Ας έρθει ξανά στη μόδα 

Ντουράντα (Duranta repens)

Η ντουράντα ή δουράντα (Duranta repens) παλιότερα ήταν συνηθισμένη στους κήπους μας, μετά για άγνωστους λόγους πέρασε η μόδα της. Φέτος την είδα ξανά και σκέφτηκα ότι αξίζει να τη θυμηθούμε ξανά όχι μόνο για τα άνθη της και τα φύλλά της αλλά περισσότερο για την ιδίαιτερη αρχιτεκτονική της κόμης της. 

Δεν είναι μόνο υπερτροφή

Ιπποφαές (Hippophaes rhamnoides)

Το ιπποφαές (Hippophaes rhamnoides) είναι πασίγνωστο και δημοφιλές για τους καρπούς του που εμφανίζονται μόνον στα θηλυκά φυτά. Όμως είναι πολύ χρήσιμο σε επικλινείς θέσεις γιατί το ριζικό του σύστημα συγκρατεί το χώμα ενώ επιπλέον έχει τεράστια αντοχή στην ξηρασία. 

Τσαπουρνιά ή τρικοκιά

Κράταιγος (Crataegus oxyacantha)

Με αυτά τα κοινά ονόματα είναι πιο γνωστός ο κράταιγος (Crataegus oxyacantha). Είναι ένας φυλλοβόλος θάμνος που ανθίζει την άνοιξη και δίνει κόκκινους καρπούς το φθινόπωρο. Αντέχει πολύ στην ξηρασία. Θεωρείται φαρμακευτικό φυτό.

Ο βασιλιάς των φρούτων

Μάνγκο (Mangifera indica)

Για την Ανατολή το μάνγκο (Mangifera indica) είναι ο βασιλιάς των φρούτων. Στην Ελλάδα μπορεί να καλλιεργηθεί και να καρποφορήσει μόνον σε περιοχές που δεν έχουν παγωνιές.

Το φρούτο του δράκου

Πιταχάγια (Hylocereus undatus) 

Ομολογώ ότι έμαθα πως υπάρχει  φρούτο με το όνομα πιταχάγια από ένα παλιό διαδικτυακό παιχνίδι, το Φαρμεράμα. Τώρα είδα και το φυτό πιταχάγια ή πιτάγια  (Hylocereus undatus) στην Ανθοκομική της Κηφισιάς. Είναι ένας κάκτος με εδώδιμους καρπούς των οποίων ο φλοιός είναι κόκκινος και θυμίζει λέπια ή φολίδες και έτσι εξηγείται και το όνομά τους στα αγγλικά, Dragon fruits.

Μαγειρικό 

Σιτρονέλα (Cymbopogon citratus)

Όταν στις μαγειρικές τηλεοπτικές εκπομπές ακούμε να μιλούν για lemon grass ας γνωρίζουμε ότι εννοούν την σιτρονέλα (Cymbopogon citratus). Είναι μία πόα καταγόμενη από την τροπική νότια Ασία. Όπως είναι γνωστό χρησιμοποιείται στη μαγειρική αλλά έχει και φαρμακευτικές ιδιότητες.

Το φυτό των βιοκαλλιεργητών

 Σύμφυτο (Symphytum officinale)

Το σύμφυτο (Symphytum officinale) είναι μια πόα που αυτοφύεται σε υγρά λιβάδια διάφορων περιοχών της χώρας μας. Θεωρείται φαρμακευτικό φυτό ενώ στην κηπουρική χρησιμοποιείται για την ενεργοποίηση του κομπόστ ή συνδυάζεται με άλλα φυτικά προϊόντα για την πρόληψη προσβολών από έντομα.

Χρειάζεται αυτό το χρώμα;  

Σανσεβιέρα κυλινδρική (Sansevieria cylindrica)

Η κυλινδρική σανσεβιέρα (Sansevieria cylindrica) είναι ένα πολύ όμορφο και «εύκολο» παχύφυτο, κατάλληλο για εσωτερικούς, φωτεινούς χώρους. Δεν το ποτίζουμε το χειμώνα και το καλοκαίρι προσέχουμε να μη λιμνάζει το νερό γύρω του. Στ' αλήθεια για να πουληθεί πρέπει να βαφτούν οι κορυφές του; 

Γιατί μόνο μια καρδιά;

Χόγια κέριι (Hoya kerii)

Αυτή η χόγια (Hoya kerii) ήταν, και μάλλον είναι ακόμη, ένα από τα «μεγάλα σουξέ» της ανθοκομικής αγοράς λόγω του σχήματος του φύλλου. Οι αγλόφωνοι την λένε, sweetheart hoya. Ωραίο θα ήταν να βρίσκαμε στην αγορά και πιο μεγάλα φυτά και όχι αυτά με το ένα και μοναδικό φύλλο. 

Οι κήποι του Μέλλοντος στην Κηφισιά

Φέτος το εκθεσιακό τμήμα της 65ης Ανθοκομικής Έκθεσης Κηφισιάς έχει τον τίτλο «Οι κήπου του μέλλοντος». Ο στόχος είναι να πάρουμε μια ιδέα σχετικά με το πώς θα μπορούσαν ή θα χρειαστεί να είναι οι κήποι στο μέλλον. 

Ο «μελισσόκηπος» (φωτ. Τ.Α.)

Περιλαμβάνει έναν μικρό αλλά εντυπωσιακό κάθετο κήπο και έναν ταρατσόκηπο· έναν άνυδρο κήπο με ξηροφυτικά φυτά που μπορούν να ευδοκιμήσουν σε «δύσκολες» υδατικές συνθήκες· έναν, μικρό γεμάτο λουλούδια, κήπο σχεδιασμένο με στόχο να προσελκύει και να συντηρεί πληθυσμούς μελισσών· και τέλος τον Διαστημικό κήπο, δηλαδή έναν θόλο που φιλοξενεί είδη φυτών που έχουν ταξιδέψει και καλλιεργηθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, τον ISS, για να διαπιστωθεί η συμπεριφορά τους σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας και να δοκιμαστεί η δυνατότητα παραγωγής τροφίμων για τους αστροναύτες.

Σε επόμενη ανάρτηση θα παρουσιάσω μερικά απ’ τα φυτά που με εντυπωσιάζουν στην φετινή Ανθοκομική.

Τμήμα του ταρατσόκηπου. Το «σπιτάκι» είναι χρωματισμένο με ειδικό χρώμα πίνακα όπου οι επισκέπτες της έκθεσης μπορούν να γράψουν ό,τι θέλουν. (φωτ. Τ.Α.) 

Ο κάθετος ή σωστότερα ο κατακόρυφος κήπος (φωτ. Τ.Α.)

Τμήμα του άνυδρου κήπου. Τα φυτά με τα κίτρινα άνθη αριστερά είναι ασφάκες (Phlomis fruticosa). Στα δεξιά διακρίνονται ερημόφιλα (Eremophila sp.) και καλοκέφαλοι (Calocephalus sp.) (φωτ. Τ.Α.)

Τμήμα του θόλου του Διαστημικού κήπου. (φωτ. Τ.Α.)

Η Ανθοκομική της Κηφισιάς θα είναι ανοιχτή μέχρι την 19η Μαΐου και γίνεται στο Άλσος της Κηφισιάς μπροστά στον σταθμό του Ηλεκτρικού. Για λεπτομέρειες σχετικά με το πρόγραμμα δείτε εδώ.

Δύο ακόμη εκθεσιακά περίπτερα. Επάνω αυτό του Gryllis Water Lilies με τα λαμπερά νούφαρα και κάτω οι εντυπωσιακοί κάκτοι και τα παχύφυτα του Πουλημένου (φωτ. Τ.Α.)

Παχύφυτα και Κάκτοι. Έκθεση και διαγωνισμός.

Είδα στην Ανθοκομική της Κηφισιάς

Η Ανθοκομική έκθεση γίνεται μέσα στο Αλσος της Κηφισιάς. Ο χώρος σήμερα είναι πολύ πιο ευχάριστος συγκριτικά με τις παλιότερες εκθέσεις. Ο επισκέπτης δεν είναι στριμωγμένος και έτσι μπορεί να χαρεί τη βόλτα του σε έναν ιστορικό χώρο πρασίνου όπως είναι το Άλσος της Κηφισιάς. Και αν θέλει να ψωνίσει κάτι (σίγουρα θα θελήσει γιατί υπάρχουν πολλοί ... φυτικοί πειρασμοί) οι τιμές είναι καλές. Αλλά κι αν δεν ψωνίσει σίγουρα θα πάρει μαζί του φεύγοντας ιδέες, πληροφορίες και γνώσεις. 

Παρακάτω θα βρείτε μερικά φυτά που με εντυπωσίασαν κυρίως επειδή δεν τα βρίσκει κανείς συχνά στα κέντρα κήπου και τα φυτώρια ενώ θα τους άξιζε σίγουρα κάτι καλύτερο. Δεν τα είδα όλα και έτσι πιστεύω ότι σύντομα θα επανέλθω στο θέμα. Επίσης, τις αγορές μου τις ξεκίνησα αλλά δεν τις έχω ολοκληρώσει ακόμη.   

Καπουτσίνος ή ναστούρτιο με βρώσιμα άνθη (φωτ. Τ.Α.)

Αρωματικά φυτά και βότανα είδα σε πολύ μεγάλη ποικιλία. Παλιά έβρισκες ένα θυμάρι, μία λεβάντα, μία ρίγανη κ.ο.κ. Σήμερα θα βρει κανείς διαφορετικά είδη λεβάντας, ή θυμαριού (κάτω) αλλά και κρίταμο και καπουτσίνους (επάνω) και ένα σωρό άλλα που δεν τα θυμάμαι τώρα.

Σπορόφυτα λαχανικών βρίσκεις σε πολλά περίπτερα όμως σε ορισμένα υπάρχουν και κάποιες παλιές πιο «παραδοσιακές» ποικιλίες, όπως οι «τσούσκες», οι μικρές καυτερές πιπερίτσες της δυτικής Μακεδονίας και η «καρδιά του βούβαλου», η μεγάλη νόστιμη ντομάτα.

Το κεράκι (Hoya carnosa) είναι γνωστό φυτό και μάλιστα αρκετά δημοφιλές χάρη στα πολύ αρωματικά λουλούδια του. Όμως η  Hoya lanceolata Bella που είδα στην Ανθοκομική είναι κάτι καινούργιο. Γίνεται πολύ μικρότερη από το κοινό κεράκι. Στην Έκθεση την είδα στηριγμένη πάνω σε μικρές πέργκολες, όμως πιστεύω ότι η ιδανική θέση της είναι να κρέμεται κάπου γιατί έτσι φαίνονται καλύτερα τα λουλούδια της.

Τα αρωματικά άνθη της Hoya lanceolata Bella (φωτ. Τ.Α.) 

Η λαδανιά έχει μεγάλη αντοχή στην ξηρασία και όμορφα άνθη την άνοιξη. Ενώ είναι πολύ διαδεδομένη στην εξοχή, σπάνια τη βρίσκουμε στους κήπους μας.  (φωτ. Τ.Α.)

Η λαδανιά (επάνω) και ο λωτός - Lotus berthelotii (κάτω) είναι δύο ξηροφυτικά καλλωπιστικά, δηλαδή αντέχουν πολύ στην ξηρασία και ταυτόχρονα έχουν εντυπωσιακή ανθοφορία. Αμφότερα δεν τα βρίσκει κανείς συχνά σε κέντρα κήπου. (φωτ. Τ.Α.)

Στο τμήμα όπου βρίσκονται τα περίπτερα πώλησης ο χώρος είναι άνετος και εντυπωσιακός. Η άνεση οφείλεται στην καλύτερη χωροθέτηση των περιπτέρων ενώ για την καλή εντύπωση έχουν φροντίσει οι πωλητές. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς, όμως όχι όλοι, έχουν τοποθετήσει έτσι τα φυτά τους ώστε ο επισκέπτης να εντυπωσιάζεται. Αυτό όσο κι αν ακούγεται απλό και δεδομένο δεν συνέβαινε τα παλιότερα χρόνια.

Κατασκευή και διάφορα είδη ορχιδέας, φτέρες και αερόφυτα στηριγμένα επάνω σε ξερόκορμό δέντρου. Η κατασκευή δεν βρίσκεται σε εκθεσιακό περίπτερο αλλά σε κοινό περίπτερο πώλησης. (Φωτ. Τ.Α.)

Αστρόφυτα

Είμαστε στα μέσα του Φεβρουαρίου και υποτίθεται ότι γίνονται ένα σωρό αποκριάτικα πάρτι. Πιστεύω ότι στην πραγματικότητα ή πιο συνηθισμένη εκδήλωση δεν είναι αυτά, αλλά οι «πίτες των συλλόγων». Η ΕΕΚΑΠ (Ελληνική Εταιρεία Κάκτων και άλλων Παχυφύτων), τηρώντας την παράδοση έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα της όχι κοντά στην Πρωτοχρονιά, αλλά την Κυριακή 15 Φεβρουαρίου. Ταυτόχρονα, διοργάνωσε μία έκθεση μόνον με αστρόφυτα, μία σχετική ομιλία και φυσικά άνοιξε και το μικρό θερμοκήπιο με την συλλογή κάκτων και παχυφύτων. Δείτε μερικές φωτογραφίες από φυτά που μου έκαναν εντύπωση. 

Νεαρά αστροφυτάκια προερχόμενα από σπορά (φωτ.Τ.Α.) 

Το Astrophytum myriostigma με μπουμπούκι στην κορυφή του. Το είδος αυτό έχει 5 πτυχώσεις. (Φωτ. Τ.Α.)

Η ποικιλία Nudum του Astrophytum myriostigma. Οι διαφορές στην εμφάνιση είναι ξεκάθαρες.  (φωτ.Τ.Α.)

Ποικιλία του Astrophytum myriostigma με τέσσερις πτυχές. Είναι η  Quadricostatum. (φωτ. Τ.Α.)

Μια μάλλον ασυνήθιστη μορφή αστρόφυτου αφού είναι ποικιλόχρωμο και «κατσαρό». Αυτά μεταφρασμένα στη «διάλεκτο των κάκτων» λέγονται variegata και cristata, αντίστοιχα. (Φωτ.Τ.Α.)

Ένα μέρος από τα αστρόφυτα της έκθεσης (φωτ. Τ.Α.)

Tο Astrophytum digitostigma είναι ένα μάλλον ασυνήθιστο αστρόφυτο. Κάποιο μπέρδεμα υπάρχει με το όνομά του αφού μπορεί κανείς να το συναντήσει και ως Astrophytum digitostigma Caput-medusae, το «κεφάλι της μέδουσας» στα ελληνικά. (φωτ. Τ.Α.)

Στη 14η έκθεση παχυφύτων και κάκτων

Στενόκακτος (Echinofossulocactus sp.). Το συγκεκριμένο φυτό ο ιδιοκτήτης του το έχει από το 1976, είναι δηλαδή 38 ετών. Ενα από τα πιο σημαντικά φυτά της φετινής έκθεσης. 

Οι παρόντιες θεωρούνται «εύκολοι» στην καλλιέργεια κάκτοι και έχουν οπωσδήποτε εντυπωσιακή ανθοφορία. Είναι ένα είδος που δεν λείπει ποτέ από τις εκθέσεις της ΕΕΚΑΠ. Εδώ, η Parodia microsperma. 

Οι οπούντιες φημίζονται τόσο για τα άνθη τους όσο και για τα αγκάθια τους. Ομως τα μεγάλα κόκκινα αγκάθια που έχει η Opuntia invicta είναι κάτι ξεχωριστό.

Δύο από τα τραπέζια που ήταν αφιερωμένα αποκλειστικά σε κάκτους. 

Εδώ είμαστε στο τμήμα με τα παχύφυτα. 

Αυτό ήταν μάλλον το πιο πολυφωτογραφημένο φυτό της φετινής έκθεσης. Είναι ένα Adenium με πραγματικά πλούσια ανθοφορία. Ομως όλοι φωτογράφιζαν τον περίεργο κορμό του που θύμιζε προϊστορικό ειδώλιο. Δείτε τη λεπτομέρεια στην επόμενη φωτογραφία. 

Τα άνθη του Adenium θυμίζουν αυτά της πικροδάφνης. Οχι άδικα γιατί είναι συγγενικά φυτά. 

Μια μικρή αγαύη (Agave sp.) με μοναδική φυλλωσιά.  

Σε πρώτο πλάνο ένας νοτόκακτος (Notocactus) και στο βάθος ανθισμένες ρεμπούτιες (Rebutia). 

Να και οι εν λόγω ρεμπούτιες (Rebutia). 

Αστρόφυτα

Πήγα στην έκθεση των αστρόφυτων που έγινε στις 30 Μαΐου και έχω εδώ  μερικές φωτογραφίες οι οποίες μάλλον δεν καταφέρνουν να δείξουν πόσο παράξενα είναι αυτά τα φυτά. Ο συλλέκτης και εκθέτης Χρ. Χαραλαμπίδης διάλεξε για την έκθεση ό,τι πιο εντυπωσιακό είχε στο μπαλκόνι του. Ετσι πολλά απ' τα εκθέματα ήταν ανθισμένα. 

Τα αστρόφυτα είναι ένα γένος κάκτων με λίγα είδη και ποικιλίες στη Φύση, αλλά υπάρχουν εκατοντάδες καλλιεργούμενες ποικιλίες δημιουργημένες από ερασιτέχνες ή επαγγελματίες καλλιεργητές. 

Πρόκειται για φυτά μικρού μεγέθους, ιδανικά για όποιον δεν έχει άφθονο χώρο στη διάθεσή του. Εφ όσον προσέχει κανείς το πότισμά τους δεν είναι «δύσκολα» φυτά. Η αντοχή τους στο κρύο σταματά στους 0 ℃, αν και υπάρχει ένα αστρόφυτο, το Astrophytum capricorne που τα καταφέρνει και σε λίγο χαμηλότερες θερμοκρασίες. 

Υπάρχουν και δίχρωμες ποικιλίες (φωτ.Τ.Α.)

Αγκάθια δεν έχουν εκτός από το Astrophytum ornatum που είναι και το μεγαλύτερο από τα αστρόφυτα αφού μπορεί να φτάσει μετά από χρόνια το «δυσθεώρητο» ύψος του 1 μ. 

Όλα τα άλλα γίνονται 30-40 εκ. ψηλά και μάλιστα αργά-αργά, πολύ αργά. Παρά την μικρή ταχύτητα ανάπτυξης, κάθε χρόνο, το καλοκαίρι θα δίνουν όμορφα, μεγάλα, κίτρινα άνθη ή κίτρινο-κόκκινα ενώ μόνιμο στολισμό παρέχουν οι λευκές, συμμετρικές και βελούδινες τούφες που βρίσκονται πάνω στο «σώμα» των φυτών.