Το μυστικό της κλίβιας

Πολλοί παραπονιούνται ότι ενώ αγοράζουν ανθισμένες κλίβιες αυτές δεν ανθίζουν ξανά της επόμενες χρονιές. Για να βλέπουμε κάθε χρόνο τα άνθη τους πρέπει να προσέξουμε δύο πράγματα: 

• Να μην ποτίζουμε την κλίβιά μας κατά την περίοδο ανάπαυσης, δηλαδή το χειμώνα. Από το Νοέμβριο περίπου και μέχρι την άνοιξη, για 3 μήνες περίπου, διακόπτουμε εντελώς τα ποτίσματα και διατηρούμε το φυτό σε χώρο φωτεινό που ιδανικά έχει θερμοκρασία ανάμεσα στους 10 και τους 18 ℃. Στο διάστημα αυτό θα δώσουμε ελάχιστο νερό, βρέχουμε λίγο το χώμα, μόνον στην περίπτωση που δούμε ότι το φυτό δείχνει να μαραίνεται. Το πότισμα αρχίζει ξανά κανονικά από τη στιγμή που αρχίζουν να εμφανίζονται νέα φύλλα. 

• Η κλίβια ανθίζει όταν οι ρίζες της είναι στριμωγμένες. Με άλλα λόγια, δεν είναι από τα φυτά που θέλουν μεταφύτευση σε μεγαλύτερη γλάστρα κάθε 2-3 χρόνια, αλλά κάθε 5 ή 6. Μάλιστα μέσα σ' αυτό το διάστημα μπορεί να δούμε τις χοντρές ρίζες της να βγαίνουν στην επιφάνεια της γλάστρας και να σπρώχνουν το φυτό προς τα πάνω. Δεν πειράζει! Η κλίβια για να ανθίσει θέλει να είναι στριμωγμένη. 

Κλίβια στο χώμα (φωτ. Τ.Α.)

Με αυτό το δεδομένο είναι πιθανό ότι κλίβιες που ζουν στο έδαφος δεν θα ανθίζουν πάρα πολύ. Να τι συμβαίνει με αυτές: Καθώς νέες τούφες αναπτύσσονται γύρω - γύρω από την αρχική, το φυτό επεκτείνεται καταλαμβάνοντας όλο και περισσότερο χώρο σχηματίζοντας μία συστάδα. Τα παλιότερα φυτά της συστάδας που βρίσκονται στο κέντρο της είναι αρκετά στριμωγμένα ώστε να ανθίζουν ενώ τα περιφερειακά θα δίνουν πολύ λιγότερα άνθη.  

Τέλος, όπου κι αν βρίσκεται η κλίβιά μας, στο χώμα ή σε γλάστρα, αν το χώμα της δεν έχει θρεπτικά στοιχεία και αν δεν την φροντίζουμε όπως της αρέσει δεν θα ανθίσει ποτέ. Διαβάστε για τις απαιτήσεις και τις φροντίδες της κλίβιας πατώντας εδώ.  

Κλίβια

Εξω ο ήλιος έκαιγε και ας ήταν μόλις οι αρχές του Μαΐου, όμως το αίθριο του παλιού, μικρού ξενοδοχείου, σοφά σχεδιασμένο, ήταν σκιερό και δροσερό. Καλύτερα να μείνει κανείς εκεί, παρά να ανέβει στα 104 μ. της Giralda. Η ράμπα που σε ανεβάζει μέχρι την κορυφή του καμπαναριού του καθεδρικού ναού της Σεβίλλης κατασκευάστηκε, με προδιαγραφές για άνοδο καβάλα σε κάποιο υποζύγιο. Αυτό όμως ίσχυε τα ... παλιά τα χρόνια. Σήμερα, ανεβαίνεις με τα πόδια. Μέσα στη ζέστη του μεσημεριού αυτή δεν μου φαινόταν η καλύτερη δυνατή πρόταση για βόλτα, ούτε καν για να δει κανείς όλη (;) τη Σεβίλη από ψηλά. Αντίθετα, στη σκιά και τη δροσιά του αιθρίου, μέσα σε ατμόσφαιρα χαλάρωσης και μεσημεριανής υπνηλίας κυριαρχούσε το πράσινο. Φιλόδεντρα, κέντιες, φτέρες, ένα μοναχικό ανθούριο και πολλές πολλές κλίβιες.

Κλίβια ανθισμένη  (φωτ.Τ.Α.)

Στο μεγαλύτερο τμήμα της Ελλάδας, όπως και στην Ανδαλουσία, η κλίβια (Clivia miniata) μπορεί να ζήσει όλο το χρόνο σε εξωτερικό χώρο αρκεί αυτός να βρίσκεται, τουλάχιστον το καλοκαίρι, σε ημισκιερή ή σκιερή θέση. Οσο για το κρύο θα τα καταφέρει καλά όσο το θερμόμετρο μένει πάνω από το 0 ή το -1 C. Αν πέσει χαμηλότερα θα χρειαστεί είτε προστασία με αντιπαγετικό φλις (κηποτεχνικό φλις) ή μεταφορά σε εσωτερικό χώρο για το κρίσιμο διάστημα. Μέσα, διαλέγουμε για την κλίβια μια θέση φωτεινή, μακριά από πηγές θερμότητας, όπως είναι τα καλοριφέρ και τα κλιματιστικά. Το κλιμακοστάσιο, για παράδειγμα είναι ένα καλό σημείο για να ξεχειμωνιάσει η κλίβια σε περιοχές με παγωνιές. 

Την ποτίζουμε αραιά, μόνον όταν το χώμα είναι καλά στεγνό. Εφ όσον ζει σε γλάστρα, γιατί τα καταφέρνει καλά και στο χώμα, θα της δίνουμε αραιό λίπασμα από τον Απρίλιο μέχρι και το Σεπτέμβριο κάθε 3 εβδομάδες περίπου. Οι κλίβιες του ... χώματος θα χρειαστούν μόνο δύο δόσεις λιπάσματος τον Απρίλιο και το Σεπτέμβριο.

Εφ όσον όλα πάνε καλά η κλίβια ανθίζει την άνοιξη και το άνθη της κρατούν για 5-6 εβδομάδες ή και περισσότερο. Οταν τα δούμε να μαραίνονται έχουμε δύο επιλογές: να τα κόψουμε ή να τα αφήσουμε να εξελιχθούν σε καρπούς. Αν τα αφήσουμε, τότε θα μετασχηματιστούν σε καρπούς δηλαδή μικρές, βυσινί, γυαλιστερές μπαλίτσες. Μ' αυτό τον τρόπο, την επόμενη άνοιξη πάνω στο φυτό μας θα υπάρχουν ταυτόχρονα οι καρποί της περσινής χρονιάς και τα άνθη της φετινής.  

Τα φετινά άνθη και οι περσινοί καρποί (φωτ. Τ.Α.)

Το πιο συνηθισμένο πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπίσουμε με την κλίβια είναι να την σαπίσουμε απ' το πολύ πότισμα. Το δεύτερο, είναι οι ψώρες που χώνονται ανάμεσα στα φύλλα της. Ομως εφ' όσον ο χώρος που βρίσκεται το φυτό αερίζεται καλά δεν θα μας απασχολήσουν. 

Ενα άλλο ζήτημα που συχνά απασχολεί όσους έχουν μία ή περισσότερες κλίβιες είναι η ανθοφορία. Πολλοί παραπονιούνται ότι την αγοράζουν ανθισμένη και αυτή δεν κάνει άνθη την επόμενη χρονιά. Υπάρχει όμως ένα μυστικό για να ανθίζει η κλίβια, το οποίο θα αποκαλύψουμε σε ... επόμενο δημοσίευμα.