Το κεράκι ή Χόγια (Hoya carnosa) είναι ένα αειθαλές αναρριχώμενο φυτό κατάλληλο για καλλιέργεια σε γλάστρα. Μπορεί να φτάσει τα 4 - 4,5 μ. σε ύψος, όμως για να σκαρφαλώσει χρειάζεται στήριξη μια και δεν έχει ειδικά όργανα (π.χ. βεντούζες).
 |
Η υφή της επιφάνειας των πετάλων θυμίζει πολύ το κερί, ίσως γι' αυτό έχει επικρατήσει το κοινό όνομα, κεράκι. (Φωτ. Τ.Α.) |
Απ’ τη στιγμή που θα στηρίξουμε τα βασικά κλαδιά του πάνω σε σύρματα ή μια πέργκολα, τα δευτερεύοντα θα αρχίσουν να πλέκονται μεταξύ τους ή και με τις επιφάνειες στήριξης. Δηλαδή, αφού εξασφαλίσουμε τη βασική στήριξη, το κεράκι βρίσκει το ... δρόμο του. Η βλάστηση του είναι ιδιαίτερα ζωηρή και έτσι είναι πιθανό να αισθανθούμε κάποια στιγμή την ανάγκη να την αραιώσουμε έστω και ελαφρά. Αυτό γίνεται με κλάδεμα το οποίο θα κάνουμε είτε νωρίς την άνοιξη είτε το φθινόπωρο όταν η ανθοφορία αρχίζει να τελειώνει. Το «πώς κλαδεύουμε» είναι απλό: κόβουμε ότι ενοχλεί και μειώνουμε το μήκος όλων των βλαστών κατά το 1/3 ή το 1/4, ανάλογα με το κέφι μας.
 |
Παρατηρήστε τη ζωηρή βλάστηση καθώς και τα άνθη που γέρνουν προς τα κάτω. (φωτ. Τ.Α.) |
Τα άνθη εμφανίζονται προς το τέλος της άνοιξης και διατηρούνται μέχρι και το φθινόπωρο. Είναι λευκά και ροζ και έχουν ένα μάλλον «βαρύ» και γλυκό άρωμα.
 |
Ενα ακόμη ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που έχουν τα άνθη της χόγιας (Hoya carnosa) είναι το βάρος τους, γι' αυτό και τα βλέπουμε να γέρνουν προς τα κάτω. (φωτ. Τ.Α.) |
Πρόκειται για τροπικό φυτό που δεν επιβιώνει σε περιοχές με παγωνιές. Όταν το θερμόμετρο πέσει κάτω από το 0 C αρχίζει να εμφανίζει ζημιές. Προτιμά θέσεις υπήνεμες και ημισκιερές ή τουλάχιστον προστατευμένες από τον καυτό μεσημεριανό ήλιο του καλοκαιριού. Αν το φυτέψουμε σε γλάστρα πρέπει να του βρούμε μία μόνιμη θέση για να μένει εκεί όλο το χρόνο. Μην ξεχνάμε, οι γλάστρες με αναρριχώμενα δύσκολα μετακινούνται. Στη γλάστρα χρησιμοποιούμε χώμα «εξωτερικού χώρου» στο οποίο αναμειγνύουμε 1-2 χούφτες ελαφρόπετρα για να καλύτερη στράγγιση. Στον κήπο φυτεύεται σε έδαφος, πλούσιο σε οργανική ουσία με ικανοποιητική στράγγιση, δηλαδή σε θέσεις όπου δεν λιμνάζει νερό.
 |
Η κίτρινη μελίγκρα πάνω στο κεράκι. (Φωτ. Τ.Α.) |
Πάνω στο κεράκι είναι πολύ συνηθισμένο να βρούμε ένα είδος κίτρινης μελίγκρας. Φαίνεται ότι το συγκεκριμένο έντομο και το συγκεκριμένο φυτό έχουν αναπτύξει μία σχέση συμβίωσης. Δεν γνωρίζω αν η σχέση είναι ισότιμη, αλλά το φυτό δεν δείχνει να υποφέρει. Όμως είναι βέβαιο ότι η εμφάνισή του μειώνεται λόγω του μελιτώματος της μελίγκρας γιατί πάνω του κολλάει η πανταχού παρούσα σκόνη ενώ εμφανίζονται και τα μαύρα σημάδια των μυκήτων της καπνιάς. Για την καταπολέμηση της μελίγκρας δείτε εδώ.
Η βαμβακάδα, αν εμφανιστεί, είναι πιο σοβαρό πρόβλημα επειδή κάνει ζημιά στο φυτό.
 |
Το πιο συνηθισμένο είδος κεριού στην αγορά είναι η Hoya carnosa, όμως δεν είναι καθόλου δύσκολο να βρούμε και την Hoya lanceolata που εικονίζεται εδώ. (Φωτ. Τ.Α.) |
 |
Συγκριτικά με την Hoya carnosa, τα φύλλα της Hoya lanceolata είναι πιο λεπτά , οι ταξιανθίες είναι μικρότερες αλλά τα ανθάκια μεγαλύτερα (Φωτ. Τ.Α.) |